Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑΣ
Επειδή, όπως έχω γράψει σε αυτό το ιστολόγιο, ( http://kavvathas.wordpress.com/ ) είμαι ένας από τους δύο πολίτες που προσέφυγαν στο ΣτΕ με τον δικηγήρο Αθηνών Θεόδωρο Θεοδώρου ζητώντας να ακυρωθει η απάφαση του γίγαντα πολιτικού Χατζηδάκη της Νέας Δημογρατίας για το “λείσιμο” του Αεροδρομίου Ελληνικού και κερδίσαμε την υπόθεση, έχω δικαίωμα να σχολιάσω τα τεκτενόμενα.
Αναφέρομαι στην υπογράφή του Μνημονίου ανάμσα στον Χάρη Μπαμπούκη και στον Σείχη του Κατάρ για την εκμετάλλευση του.
Ανάμεσα στις γραμμές διάβασα ότι, στα σχέδια των επενδυτών είναι να ξαναλειτουργήσει το αεροδρόμιο “για λίαρ τζετ και μικρά αεροπλάνα”, όπως αναφέρουν οι αγράμματοι στις εφημερίδες.
Φυσικά χάρηκα αλλά για ένα και μοναδικό λόγο: αν ξαναλειτουργήσει το αεροδρόμιο κανένα κτήριο δεν θα μπορεί να χτιστεί στη περιοχή και έτσι, ο χώρος των 5.5οο στρεμμάτων θα παραμείνει “πάρκο”
Επειδή οι περισσότεροι έχουν κάτι να κερδίσουν από την “αξιοποίηση” του εύχομαι οι καταριανοί να ανοίξουν το αεροδρόμιο, χαίρομαι που είμαι ένας απ’ αυτούς που ανέτρεψαν την απόφαση των εργολάβων -μπετατζήδων αλλά λυπάμαι που, η Ελλάδα έχει γεμίσει ραγιάδες και το “κράτος” δεν είναι πλέον σε θέση να διαχειριστεί τη περιουσία του χωρίς να λαδωθεί.
Αν ήμουν …πρωθυπουργός θα έθετα τους όρους για την εκμετάλλευση του χώρου και θα έκανα ότι είναι καλύτερο για την πατρίδα μου και όχι για το οποιοδήποτε Fund
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου