Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ
Οταν ετέθη το ζωτικής σημασίας ερώτημα «τι είν’ τούτος;», επί τη θέα του υποψηφίου περιφερειάρχη Αττικής της Ν.Δ. Βασίλη Κικίλια, η απάντηση των αρμοδίων του κόμματος ήταν αφοπλιστική: «Νέος και άφθαρτος».
Το καλό είναι ότι είχαν δίκιο. Το κακό όμως είναι ότι ο Β. Κικίλιας δεν δείχνει να είναι τίποτε περισσότερο πέραν των δύο αυτών ιδιοτήτων. Χρειάσθηκαν είκοσι ημέρες ώσπου και στη Ρηγίλλης να καταλάβουν (και μάλιστα από τις δημοσκοπήσεις) αυτό το οποίο για τους περισσότερους άλλους ήταν ορατό διά γυμνού οφθαλμού.
Τώρα, όπως πληροφορούμαι, προσπαθούν εναγωνίως στο επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά να διορθώσουν το λάθος. Με ποιον τρόπο; Ενας Θεός το ξέρει. (Το πιθανότερο, πολύ φοβάμαι, είναι να προτιμηθεί ο παραδοσιακός τρόπος: διαπράττοντας, δηλαδή, ένα ακόμη λάθος...)
Ωστόσο, μια σκέψη -για να συμβάλω και εγώ στην προσπάθεια- θα ήταν να ορίσουν κάποιον επαρκέστερο στη θέση του αντιπεριφερειάρχη Αθηνών, ώστε να σηκώσει αυτός επάνω του την προεκλογική καμπάνια, όπως κάποτε, λ.χ., το ΠΑΣΟΚ κάλυψε το κενό της συμπαθούς κυρίας Ματσούκα με τον ικανό Σταύρο Λαμπρινίδη. Καλό θα ήταν, εντούτοις, να μην αναληφθεί το εγχείρημα προσωπικώς από τον Αντ. Σαμαρά, καθώς, στην περίπτωση όπου διασωθεί η κατάσταση και η Ν.Δ. έλθει δεύτερη, δεν θα απέκλεια ο Β. Κικίλιας να αποδώσει το επίτευγμα στη δική του συμβολή και... να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος!
Το παρήγορο, πάντως, για τη Νέα Δημοκρατία είναι ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αφθαρσία του Β. Κικίλια. Διότι όταν δεν έχεις τίποτε για να φθαρεί με τη χρήση, παραμένεις άφθαρτος ούτως ή άλλως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου