Το Αιγαίο και τα σενάρια για συνδιαχείριση...

Απο την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Η κυβέρνηση επιμένει να φέρει την Αγκυρα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του θέματος της υφαλοκρηπίδας, παρά τη συνεχιζόμενη τουρκική προκλητικότητα και ένταση στο Αιγαίο.

ΠΡΑΓΜΑΤΙ, οι διερευνητικές επαφές Αθήνας - Αγκυρας ασχολούνται με αυτό το θέμα επισταμένως. Και η Αγκυρα, παρά την εντύπωση που καλλιεργεί η Αθήνα, φαίνεται ότι ανταποκρίνεται θερμώς στις συζητήσεις. Σύμφωνα μάλιστα με τις υπάρχουσες -σκόρπιες- πληροφορίες, η κυβέρνηση Ερντογάν φαίνεται να έχει ήδη παρουσιάσει μια νέα «πλατφόρμα» για τη συζήτηση περί υφαλοκρηπίδας. Επιμένει δηλαδή, κατά την άποψή της, ότι αφού η Μεσόγειος είναι «περίκλειστη θάλασσα», άρα και το Αιγαίο είναι περίκλειστη θάλασσα και ως εκ τούτου, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, η υφαλοκρηπίδα μοιράζεται στη μέση ανάμεσα στα παράκτια κράτη.

Η ΑΓΚΥΡΑ, δηλαδή, επεξεργάζεται συστηματικώς και σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο τη θέση ότι η μοναδική λύση στο πρόβλημα είναι η μοιρασιά του Αιγαίου στη μέση για να ικανοποιηθούν όλοι.

ΣΤΟΝ ΚΑΘΑΡΑ επιχειρησιακό τομέα δεν χρειάζεται να υπενθυμιστούν οι συστηματικές προκλήσεις της Αγκυρας από τον 25ο μεσημβρινό και ανατολικά, με εμφανή στόχο τον αποκλεισμό -και για σκοπούς του ΝΑΤΟ ενίοτε- όλων των ελληνικών νησιών του Αν. Αιγαίου.

ΤΟ ΙΔΙΟ θέλει να πράξει τώρα, για οικονομικούς σκοπούς, με τη συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίο ότι πρόθυμος αρωγός σ' αυτή την τουρκική επιδίωξη εμφανίστηκε την περασμένη Κυριακή σε συνέντευξή του ο Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ, Αμερικανός διπλωμάτης, ειδικευμένος σε θέματα ενέργειας, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ε.Ε. επί προεδρίας Κλίντον και νυν ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για θέματα ενέργειας στην Κασπία. 

Ο Ρ. ΜΟΡΝΙΝΓΚΣΤΑΡ λοιπόν, παριστάνοντας ατυχώς τον αφελή και αδαή περί τα ελληνοτουρκικά, ανέφερε ότι η Αθήνα και η Αγκυρα, ακολουθώντας το πρότυπο άλλων χώρων με προβλήματα χάραξης θαλασσίων συνόρων, μπορούν να ακολουθήσουν την ίδια συνταγή:

Να συμφωνήσουν και οι δύο σε «επωφελή εμπορική διευθέτηση» του Αιγαίου, αν υπάρχει μεγάλο οικονομικό όφελος, αφήνοντας τις οριστικές λύσεις για αργότερα.

Η «ΛΥΣΗ» αυτή προϋποθέτει βεβαίως ότι οι δύο χώρες θα συναποφασίσουν να συνερευνήσουν το Αιγαίο για αξιόλογα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, με άλλα λόγια θα ορίσουν από κοινού τις έρευνες ή και την εξόρυξη.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ η Αγκυρα στη μέση του Αιγαίου θα απαιτήσει το δικαίωμα στον έλεγχο και την προστασία των «περιοχών της» προς εκμετάλλευση, αποκόπτοντας όμως κατ' ανάγκην τα ανατολικά νησιά από τον ελληνικό ηπειρωτικό κορμό. Αν αυτό μοιάζει με φαντασία, ας υπενθυμίσουμε ότι η Αγκυρα από καιρό έχει συστήσει την κρατική εταιρεία υδρογονανθράκων της, την TRAO.

ΤΟ ΙΔΙΟ πράττει τώρα καθυστερημένα η Αθήνα με τη δική της κρατική εταιρεία ελέγχου υδρογονανθράκων. Η συνέχεια θα φανεί λίαν προσεχώς. 

ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ