"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


«Κορίτσια του υπουργείου Εσωτερικών...»


Η γυμνή γυναίκα στο εξώφυλλο του DVD τα λέει όλα: είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, η αλλαγή στο Ιράκ είναι γεγονός.

O Γιασίμ Χανούν έχει δεκάδες ταινίες πορνό στον πάγκο που έχει στήσει σε έναν δρόμο της Βαγδάτης. Σε έναν πάγκο ακριβώς δίπλα έχει ταινίες του Χόλιγουντ. Αυτό που πουλάει φυσικά περισσότερο είναι το σεξ. «Εχω τα πάντα» δηλώνει ο πλανόδιος πωλητής για τη συλλογή των ταινιών πορνό που διαθέτει.  

Από μια άποψη το πορνό είναι η ιστορία της πολιτικής κατάστασης και της ασφάλειας στο Ιράκ μετά την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν το 2003. Το πορνό βρήκε μια θέση στο κενό που άφησε στην ιρακινή κοινωνία η αμερικανική εισβολή. Εξαφανίσθηκε όταν οι ένοπλες ισλαμιστικές ομάδες περιπολούσαν στους δρόμους της Βαγδάτης έως το 2008 θέτοντας στο στόχαστρό τους τα «ανήθικα στοιχεία». Εμφανίσθηκε και πάλι στο προσκήνιο από τότε που οι Ιρακινοί αισθάνθηκαν πιο ασφαλείς αλλά και από την ώρα που η εύθραυστη κυβέρνηση έχει πιο σημαντικά πράγματα να κάνει από το να ασχολείται με τις πικάντικες ταινίες.

Η άνεση με την οποία πωλούνται σήμερα ταινίες πορνό σε κάποιους δρόμους της Βαγδάτης είναι σχεδόν ανήκουστη στον αραβικό κόσμο. Εξαιρώντας τον Λίβανο, το Ισραήλ και την Τουρκία, σε όλες τις υπόλοιπες χώρες της περιοχής η πορνογραφία είναι παράνομη, καθώς θεωρείται ότι προσβάλλει το θρησκευτικό συναίσθημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι κάτοικοι των χωρών αυτών δεν έχουν πρόσβαση στο πορνό. Τα δορυφορικά κανάλια και το Διαδίκτυο φτάνουν σε πολλά σπίτια, αν και κάποιες κυβερνήσεις προσπαθούν να μπλοκάρουν τις ροζ ιστοσελίδες.

Η εμφάνιση των DVD πορνό στους δρόμους της Βαγδάτης αμέσως μετά την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν ήταν ένα δείγμα της κατάρρευσης όλων των κανόνων που ίσχυαν μέχρι τότε. Για λίγους μήνες μετά την εισβολή, τα εστιατόρια έκαναν χρυσές δουλειές και τα νάιτ κλαμπ δονούνταν στους ρυθμούς της αραβικής μουσικής. Πλανόδιοι πωλητές πουλούσαν ταινίες πορνό στην Πράσινη Ζώνη και έξω από τα ξενοδοχεία όπου διέμεναν οι απεσταλμένοι των ξένων μέσων ενημέρωσης. 

«Κορίτσια του υπουργείου Εσωτερικών» είχε ονομάσει την πραμάτεια του ένας ευφάνταστος πλανόδιος πωλητής από τον οποίο προφανώς δεν έλειπε το χιούμορ. Το μεταπολεμικό «χαρντκόρ», ωστόσο, δεν έμελλε να επιβιώσει για πολύ. Μετά το 2004, η Βαγδάτη φαινόταν να παραδίδεται στις εξτρεμιστικές οργανώσεις και την Αλ Κάιντα. Σιιτικές ομάδες άρχισαν μια εκστρατεία επαναφοράς στον ορθό δρόμο απαγορεύοντας το αλκοόλ, τα ροζ βίντεο και οτιδήποτε άλλο αποτελεί κόκκινο πανί για το Ισλάμ.

«Τα πράγματα ήταν άσχημα τότε» δηλώνει ο Αμάρ Τζαμάλ, ένας άλλος πλανόδιος πωλητής, ο οποίος το 2007 συνελήφθη και φυλακίστηκε για είκοσι μέρες με την κατηγορία της πώλησης ανήθικου υλικού. Σήμερα έχει επιστρέψει στη δουλειά του. Σε μία χώρα στην οποία η ανεργία ξεπερνάει το 25%, το πορνό είναι απλώς ένας τρόπος επιβίωσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: