Εχετε βιάγκρα;

Του Ρούσσου Βρανά

rvranas@otenet.gr

Ενα ανέκδοτο  κυκλοφορεί αυτό το καλοκαίρι στην ιρλανδική ύπαιθρο. Ενας αγρότης πηγαίνει σε µια αντιπροσωπεία γεωργικών µηχανηµάτων και κλείνει συµφωνία να αγοράσει ένα ακριβό τρακτέρ. Υστερα πηγαίνει στον τοπικό τραπεζίτη για δάνειο. Εχει βάσιµες ελπίδες, αφού η γεωργία δεν έχει πληγεί ιδιαίτερα από την κρίση.

Οµως, η αντίδραση του τραπεζίτη είναι απροσδόκητη:«Δεν µπορώ να σου δώσω δάνειο για το συγκεκριµένο τρακτέρ, αλλά µπορώ να σου δώσω για ένα άλλο που κατασχέσαµε πρόσφατα». Οι ιρλανδικές τράπεζες έχουν µπει λοιπόν στην ιρλανδική βιοµηχανία γεωργικών µηχανηµάτων, εις βάρος της ιρλανδικής βιοµηχανίας γεωργικών µηχανηµάτων. Οπως και στις επιχειρήσεις του γκολφ, και στα ξενοδοχεία των οποίων οι ιδιοκτήτες δεν µπόρεσαν να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους.

Η Ιρλανδία όµως, δεν περιµένει να σωθεί από αυτά. Οι µεγαλύτερες ποσότητες βιάγκρα στον κόσµο παρασκευάζονται στην Ιρλανδία. Το Lipitor ΑΡΙ της Πφάιζερ για τη χοληστεριναιµία παρασκευάζεται επίσης εκεί. Οι «Νοικοκυρές σε απόγνωση» είναι εξαρτηµένες από το αντιρυτιδικό µπότοξ που παρασκευάζεται στην Ιρλανδία. Εκεί παρασκευάζεται και το προϊόν απίσχνανσης σιµπουρτραµίν. Τα φάρµακα και οι χηµικές ύλες αποτελούσαν πέρυσι το 57% των εξαγωγών της χώρας, που ανήλθαν σε 103 δισ. ευρώ. Η φαρµακοβιοµηχανία φέρνει τα περισσότερα λεφτά και τις περισσότερες δουλειές. Γι αυτό, όπως πιστεύει ο οικονοµικός αρθρογράφος της «Ντέιλι Τέλεγκραφ», ΙβανςΠρότσαρντ, αντίθετα µε άλλες επίσης καταχρεωµένες χώρες της ευρωζώνης, η Ιρλανδία τρέφει βάσιµες ελπίδες να βγει κάποτε από τη µαύρη τρύπα. Ελπίζει πως οι εξαγωγές της θα αντισταθµίσουν την κατάρρευση της εγχώριας ζήτησης, η οποία προήλθε από το ψαλίδισµα του 13% των µισθών στον δηµόσιο τοµέα και από άλλα τέτοια δρακόντεια µέτρα. Ελπίζει επίσης ότι µπορεί να κάνει και άλλες περικοπές δαπανών, αν χρειαστεί, χωρίς να συντριβεί στον φαύλο κύκλο του χρέους και της στασιµότητας. Παρ όλα αυτά, η λιτότητα δεν φαίνεται να περιορίζει τα χρέη, γράφει ο Ιβανς-Πρίτσαρντ. Το έλλειµµα θα είναι 18,7% φέτος.

«Κυνηγάµε την ουρά µας», λέει ο Εργατικός βουλευτής, Σον Σέρλοκ. «Οι απώλειες θέσεων εργασίας δυσκολεύουν τον περιορισµό του ελλείµµατος. Βλέπουµε τους συµπατριώτες µας να µεταναστεύουν ξανά στην Αυστραλία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ».

Αν αυτά συµβαίνουν στην Ιρλανδία, παρά το βιάγκρα, άραγε τι µπορούµε να περιµένουµε να συµβεί στις άλλες µικρότερες χώρες της ευρωζώνης που είναι υποχρεωµένες να ζουν χωρίς αυτό; Η Πορτογαλία βυθίζεται κι άλλο στην ύφεση. Οπως και η Ισπανία. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός Θαπατέρο άρχισε να µιλάει για αύξηση των δηµόσιων δαπανών. Αραγε θα ακολουθήσει και η Ισπανία την ανταρσία της Ουγγαρίας στις υπαγορεύσεις της λιτότητας; Το παιχνίδι χοντραίνει.

Ας υποθέσουµε πως η Ιρλανδία θα µπορούσε τελικά να επιβιώσει χάρη στις εξαγωγές της. Δεν ξέρουµε πόσο βιάγκρα θα χρειαστεί να πουλήσει για να φέρει τους εθνικούς λογαριασµούς της πάτσι και πόστα. Ξέρουµε όµως τι πρέπει να ρωτήσουµε τις άλλες χώρες που βρίσκονται στα ίδια και χειρότερα χάλια µε την Ιρλανδία:

Εχετε βιάγκρα;