Πρωθυπουργός και κηπουροί
Η «Θεωρία του Κηπουρού» γνώρισε δόξες το 1965, όταν ο Κωνσταντίνος, μετά την αποπομπή του Γεωργίου Παπανδρέου, διόριζε πρωθυπουργούς όποιους ήθελε: σύμφωνα με τη θεωρία ο βασιλιάς μπορούσε να διορίσει ακόμη και τον κηπουρό του.
Το σημερινό Σύνταγμα θέτει ασφυκτικούς όρους στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για το ποιον μπορεί να διορίσει πρωθυπουργό- κανέναν όμως στον πρωθυπουργό για το ποιους διορίζει συμβούλους του.
Δικαιούται λοιπόν (και φαίνεται λογικό) να διορίσει όποιον θέλει - εκτός και αν δημιουργηθεί δημόσιο σκάνδαλο. Δημιουργήθηκε, ο διορισμός ακυρώθηκε, παραιτήθηκε επιπλέον η νομική σύμβουλος του πρωθυπουργού κυρία Σιούτη που τον είχε εισηγηθεί.
Ως εδώ όλα καλά, η δημοκρατία νίκησε- μόνο που τα μέντια δεν έχουν πρόσβαση στα προσωπικά στοιχεία των συμβούλων του πρωθυπουργού, κάποιοι τα διοχέτευσαν. Αυτό υποδηλώνει πόλεμο επιρροής στο Μαξίμου: κάποιοι προσπαθούν να ενισχύσουν τη θέση τους αποδυναμώνοντας άλλους.
Λογικό και αυτό- το πρόβλημα όμως με τις έριδες των παρασκηνίων είναι ότι αγνοούμε το πολιτικό τους περιεχόμενο: γνωρίζουμε τις πολιτικές απόψεις των υπουργών, αγνοούμε των συμβούλων. Αρα η σχεδιαζόμενη ενίσχυση του πρωθυπουργικού γραφείου έναντι των υπουργείων, και των συμβούλων έναντι των υπουργών, θα κάνει την άσκηση της εξουσίας αδιαφανέστερη.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι από το Μαξίμου μάθαμε επισήμως ότι ο κ. Σκιόπα δεν δέχθηκε αμοιβή για τις υπηρεσίες του και (από συνέντευξή του στο «Βήμα») πως ούτε ο κ. Φεδερστόουν θέλει- ποτέ δεν μου πέρασε από το νου ότι εργασίες με τόσο καίρια σημασία για τη χώρα προσφέρονται σε εθελοντική, φιλελληνική ή φιλοπαπανδρεϊκή, βάση.
Αν είναι εθελοντικό πάρεργο για τον κ. Σκιόπα το lobbying στις διεθνείς αγορές και για τον κ. Φεδερστόουν η αναδιάρθρωση των κυβερνητικών λειτουργιών, φοβάμαι τα αποτελέσματα. Αν δεν είναι, δημιουργείται η υποψία ότι τα ανταλλάγματα θα είναι έμμεσα και επομένως ανεξέλεγκταη υποψία υπονομεύει το κύρος τους και το έργο που έχουν αναλάβει.
Ο κ. Παπανδρέου μπορεί να συμβουλεύεται φίλους του, ακόμη και τον κηπουρό του Καστριού, και να μην τους αμείβει- ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν έχει αυτό το δικαίωμα. Επιπλέον το Μαξίμου έχει υποχρέωση να αναρτά στο Δίκτυο τα βιογραφικά όλων των συμβούλων για να μπορούμε τουλάχιστον να τους κρίνουμε, αφού δεν μας πέφτει λόγος για την επιλογή τους.
πηγη ΒΗΜΑ
Ετικέτες
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ,
ΑΠΟΨΕΙΣ,
ΒΗΜΑ,
ΠΑΣΟΚ,
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου