Του ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΤΣΑΟΥΣΙΔΗ απο την ΑΥΓΗ
Να γίνεται αυτό το μακελειό στα διεθνή ύδατα και όχι απλώς να σιωπούν, αλλά κάποιοι -δυστυχώς όχι λίγοι- Ελληνες Εβραίοι να αναπαράγουν σε χρόνο απίστευτα γρήγορο όλα τα φληναφήματα των στρατιωτικών αρχών του Ισραήλ για την πειρατεία και τη δολοφονία αμάχων, πάει πολύ.
Εμετικά κείμενα, τσαμπουκάδες από μάγκες με νεοναζιστική λογική και φρασεολογία, γέμισαν το διαδίκτυο, αναγκάζοντας πολλούς από μας σε οργισμένες και ενδεχομένως άδικες αντιδράσεις.
Μια ιστορικός από τη Θεσσαλονίκη που το σιωνιστικό της μένος την οδηγεί σε απλουστεύσεις και γενικεύσεις, κάποιοι παράγοντες από Αθήνα και μερικοί άγνωστοι σε μένα, άρχισαν την επίθεση παραπληροφόρησης προτού καλά καλά καταλάβουμε τι έγινε, χρεώνοντας όλους, ακτιβιστές και μας, τους ανένταχτους αριστερούς, σε φασιστικές ομάδες, αντισιωνιστικές, φιλοτουρκικές (!) και πάει λέγοντας.
Περίμενα λοιπόν τόσες μέρες μιαν αντίδραση από την Εβραϊκή Κοινότητα Θεσσαλονίκης, έστω μιαν έκφραση λύπης για τις ψυχές που χάθηκαν και τους συμπολίτες που ταλαιπωρήθηκαν, βασανίστηκαν (ναι, έτσι). Οχι, δεν περίμενα να θέσει η Κοινότητα την αποστολή στη Γάζα υπό την αιγίδα της, να εγγυηθεί την ασφάλειά της, όπως λίγοι μη Εβραίοι Ελληνες είχαν εγγυηθεί, με κίνδυνο ζωής την ασφάλεια των λιγοστών που κρύφτηκαν και δεν ακολούθησαν το καραβάνι του θανάτου, πριν από 67 χρόνια.
Περίμενα από συμμαθητές μου Εβραίους που γνώριζαν ότι μέσα στο ελληνικό καράβι υπήρχε άλλος συμμαθητής μας, ταλαιπωρημένος επί χούντας, να κρατηθούν σεμνοί. Λυπούμαι γι' αυτούς, δεν θα καταφύγω σε απλουστεύσεις του τύπου ποιους δικαιώνουν με τη στάση τους.
Απλώς θα ζητήσω από την Κοινότητα να με καλέσει για να παραδώσω την πλακέτα με την οποία προ ετών με είχαν τιμήσει -μια μεγάλη τιμή για μένα τον ασήμαντο- φωτισμένοι άνθρωποι (όπως ο Αντρέας Σεφιχά) για "την προσφορά μου στον εβραϊσμό της Θεσσαλονίκης".
Φοβούμαι πως εκείνος ο εβραϊσμός πνίγηκε στα νερά της Μεσογείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου