"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


«Ενοχλημένη η ρωσική αρκούδα Πούτιν...»

Του ΘΑΝΑΣΗ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ

Μπορεί να μην πήρε τις διαστάσεις του σκανδάλου με τα δανέζικα σκίτσα, που το 2005 είχαν θίξει κάποιους μουσουλμάνους, πάντως η υπόθεση συνεχίζει να απασχολεί το ρωσικό ΥΠΕΞ και ορισμένα ξένα ΜΜΕ, που επικρίθηκαν ότι προσέβαλαν με τα σκίτσα τους τη Ρωσία και τη μνήμη των 40 νεκρών των επιθέσεων αυτοκτονίας της 29ης Μαρτίου στο μετρό της Μόσχας.

Η ιστορία ξεκίνησε όταν η θεωρούμενη έγκυρη «The Korea Times» δημοσίευσε δύο σκίτσα σχετικά με τις εκρήξεις, όπου στο ένα απεικονίζεται μια αρκούδα με το ρωσικό παραδοσιακό γούνινο καπέλο (σάπκα) να κλαίει με λυγμούς και στο άλλο ένας συρμός μετρό με πρόσοψη μια νεκροκεφαλή και μια κορδέλα στα αραβικά, στον οποίο επιβιβάζεται ένας μαύρος Χάρος, μαζί με τους υπόλοιπους επιβάτες.

Θα μπορούσε να συζητά κανείς επί ώρες αν και πόσο επιτυχή καλλιτεχνικά ή δημοσιογραφικά ήταν αυτά τα σκίτσα με τα τόσο τετριμμένα στερεότυπα, αλλά και τι ήταν ακριβώς αυτό που έβγαλε από τα ρούχα τους τους Ρώσους διπλωμάτες, που διαμαρτυρήθηκαν έντονα στο νοτιοκορεατικό ΥΠΕΞ και όχι απευθείας στην εφημερίδα. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι περισσότερο κι από τα σκίτσα πρέπει να ενόχλησε η λεζάντα «πολύ ενοχλημένη η ρωσική αρκούδα Πούτιν», όπως και σχόλια, που περιέγραφαν τους ισλαμιστές του Καυκάσου όχι ως «τρομοκράτες», αλλά ως «αγωνιστές για την ελευθερία».

Μεγάλη κουβέντα θα μπορούσε να γίνει επίσης και για το τι είδους αγωνιστές είναι αυτοί, που τινάζουν στον αέρα αθώους πολίτες, αλλά και γιατί πολλοί ξένοι δημοσιογράφοι συνεχίζουν να μη βλέπουν τον εκφυλισμό ενός κάποτε αντάρτικου κινήματος σε μια τυφλή φανατική μηχανή θανάτου ως επί το πλείστον για αμάχους, χρηματοδοτούμενη εμφανώς είτε από μυστικές υπηρεσίες είτε από σκοτεινά εξίσου φανατικά δίκτυα. Μήπως γιατί εν τέλει εφόσον δεν θίγεται η «πάρτη» μας επιτρέπεται η χαζοχαρούμενη ελαφρότητα;

Η διαμαρτυρία των Ρώσων διπλωματικών απέδειξε, πάντως, ότι το ρωσικό ΥΠΕΞ έχει ακόμη να διανύσει πολλά στάδια ώσπου να αποκτήσει «επικοινωνιακή» λογική, παραμένοντας «κολλημένο» στη μάλλον ψυχροπολεμική, ξεπερασμένη και συγκεντρωτική σκέψη ότι κρατικοί φορείς, όπως το ΥΠΕΞ μιας χώρας, μπορούν ή πρέπει να υπαγορεύουν ειδήσεις ή διαψεύσεις σε ιδιωτικά και έστω κατά σύμβαση ανεξάρτητα ΜΜΕ. Οι Νοτιοκορεάτες, πάντως, φαίνεται πως αισθάνθηκαν το ατυχές του πράγματος και έπειτα από παρέμβαση και του ΥΠΕΞ της Ν. Κορέας επέλεξαν να οδηγήσουν σε μερική παραίτηση την ηγεσία της εφημερίδας, που δημοσίευσε και δημόσια συγγνώμη προς όσους εθίγησαν συναισθηματικά, καθώς δεν ήταν αυτή η πρόθεσή της.

Η υπόθεση συνεχίστηκε με το βελγικό περιοδικό «Knack», που δημοσίευσε σκίτσο με ένα τρένο θανάτου και τη μάλλον ειρωνική πινακίδα «τερματική στάση» να βγαίνει από τα μάτια μιας μορφής που μοιάζει με τον Β. Πούτιν. Το έντυπο αρνήθηκε να ζητήσει συγγνώμη θεωρώντας ότι «η βία γεννά βία».
«Δυστυχώς και η δική μας κοινωνία είναι απολύτως ανέτοιμη να αποδεχθεί το σκίτσο ή την εικονογράφηση ενός εντύπου ως σοβαρό είδος της δημοσιογραφίας», δηλώνει ματαίως ο γνωστός Ρώσος σκιτσογράφος Μιχαήλ Ζλατκόφσκι, εκτιμώντας ότι κακώς κάθε σκίτσο συνδέεται με χιουμοριστική διάθεση ή απόπειρα γελοιοποίησης, αντί να αντιμετωπίζεται ως σχόλιο του σκιτσογράφου για τα τεκταινόμενα. Και φαίνεται πως ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς...

Δεν υπάρχουν σχόλια: