Τι είναι ασφαλές και τι όχι;
Οταν υπεισέρχονται πολλές εκδοχές, δεν χωρούν μονοσήμαντες απαντήσεις.
Είναι ασφαλής η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών στην παραλία;
Μάλλον ναι, αν το ποτό καταναλωθεί, π.χ. στην ακρογιαλιά αγναντεύοντας το λουλακί θαλασσόφρυδο ή στο τραπεζάκι του καφενείου, κατά μόνας ή στο πλαίσιο της παρέας.
Μάλλον όχι, αν συνοδεύει έναν ξέφρενο χορό, σώμα με σώμα, δεκάδων παραθεριστών που έχουν κατρακυλήσει σε αυτήν τη δαντελωτή πλευρά της γης από κάθε σημείο του ορίζοντα, και ενθαρρύνει ομαδικές βουτιές στην πισίνα του beach bar που βράζει και αποβράζει. Βέβαια, το πάρτι δεν θέλει μόνο ποτό, αλλά και μουσική –προφανώς γι’ αυτό είχε αρχικά απαγορευθεί– και παραβίαση του μέτρου της τήρησης αποστάσεων.
Είναι ασφαλές ένα αεροδρόμιο σε χώρα με υψηλό αριθμό κρουσμάτων;
Είναι ασφαλές ένα αεροδρόμιο σε χώρα με υψηλό αριθμό κρουσμάτων;
Ναι, είναι ασφαλές, λέει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Αεροπορική Ασφάλεια (EASA), εάν έχει κριθεί ως ασφαλής η περιοχή όπου βρίσκεται το αεροδρόμιο, με βάση το επιδημιολογικό προφίλ της. Δηλαδή άλλο Λονδίνο (μη ασφαλής περιοχή) κι άλλο Εδιμβούργο (ασφαλής) – 13 βρετανικά αεροδρόμια έχουν χαρακτηριστεί υψηλού κινδύνου. Αλλο Μιλάνο (μη ασφαλές) κι άλλο Ρώμη (ασφαλής) – μόνο τέσσερις νομοί της Β. Ιταλίας βρίσκονται στη «μαύρη» λίστα του EASA. Ο βαθμός ασφάλειας θα υποχωρούσε, αν σημαντικός αριθμός Ιταλών από τη Λομβαρδία ταξίδευε μέσω Ρώμης.
Κοινωνίες που έχουν στερηθεί την ασφάλεια είναι οι κοινωνίες μας, έλεγε ο κοινωνιολόγος Ούλριχ Μπεκ. Ο κόσμος που δημιουργήσαμε, ισχυριζόταν, έχει ξεφύγει από τον έλεγχό μας. Δεν υπάρχει τίποτα βάσιμο. Ενας ωκεανός άγνοιας μας χωρίζει από το ενδεχόμενο και τις συνέπειές του. Και από χρόνια πριν, διέβλεπε ότι το ασφαλές θα ταυτιζόταν με την αναστολή των ισχυόντων για χάρη του κοινού καλού. Οι κίνδυνοι, κίνδυνοι παγκόσμιοι, σημείωνε, που αλλάζουν τις κοινωνικές σχέσεις, την εξουσία, την πολιτική, και οι οποίοι οδηγούν άλλους σε υστερικές αντιδράσεις και άλλους σε υπερβολική επανάπαυση, εκπορεύονται όχι από τη χαμηλή αλλά την υπερβολικά υψηλή ανάπτυξη.
Κοινωνίες που έχουν στερηθεί την ασφάλεια είναι οι κοινωνίες μας, έλεγε ο κοινωνιολόγος Ούλριχ Μπεκ. Ο κόσμος που δημιουργήσαμε, ισχυριζόταν, έχει ξεφύγει από τον έλεγχό μας. Δεν υπάρχει τίποτα βάσιμο. Ενας ωκεανός άγνοιας μας χωρίζει από το ενδεχόμενο και τις συνέπειές του. Και από χρόνια πριν, διέβλεπε ότι το ασφαλές θα ταυτιζόταν με την αναστολή των ισχυόντων για χάρη του κοινού καλού. Οι κίνδυνοι, κίνδυνοι παγκόσμιοι, σημείωνε, που αλλάζουν τις κοινωνικές σχέσεις, την εξουσία, την πολιτική, και οι οποίοι οδηγούν άλλους σε υστερικές αντιδράσεις και άλλους σε υπερβολική επανάπαυση, εκπορεύονται όχι από τη χαμηλή αλλά την υπερβολικά υψηλή ανάπτυξη.
Τα ρίσκα αυτά, καρποί των επιλογών του πολιτισμού μας, ακυρώνουν κάθε υπόσχεση ελέγχου, ορθολογισμού και υπευθυνότητας σε έναν διασυνδεδεμένο κόσμο.
Ενας λανθασμένος χειρισμός από μια χώρα μπορεί...
να προκαλέσει μεγάλα δεινά παντού.
Οι αβεβαιότητες ως προσχέδια προβλημάτων.
Οι αμφιβολίες, αναστολείς πράξεων και πόθων.
Οι αγρύπνιες, μετά μια επισφαλή απόφαση, κοινή εμπειρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου