Η ιστορία με τη νέα χρεοκοπία της Αργεντινής μπορεί να προσφέρεται
για ηχηρές πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβέρνησης και
αντιπολίτευσης, αλλά το μήνυμα που εκπέμπει υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια
ενός εσωτερικού πολιτικού καυγά.
Είναι δυστυχώς μια ακόμα απόδειξη
πόσο ανίσχυρες είναι οι κυβερνήσεις μπροστά στο καθεστώς που έχει
διαμορφωθεί από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Δυστυχώς για τις χώρες που βρίσκονται αντιμέτωπες με την κρίση ή
ακόμα χειρότερα με τις συνέπειες μιας χρεοκοπίας, το νέο επεισόδιο με
την Αργεντινή , αποδεικνύει ότι τα εσωτερικά πολιτικά παιχνίδια, μπορεί
να οδηγήσουν σε χειρότερες καταστάσεις από αυτές τις οποίες υποτίθεται
ότι ήθελαν να αντιμετωπίσουν.
Είναι επίσης μια απόδειξη πόσο βαριές
είναι οι επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία από μια χρεοκοπία,
ακόμα και σε μια χώρα που δεν συγκρίνεται από πλευράς παραγωγικού
δυναμικού με τη δική μας. Εδώ και 13 χρόνια η Αργεντινή προσπαθεί να
συνέλθει από τις συνέπειες της πρώτης χρεοκοπίας και τώρα βρίσκεται
αντιμέτωπη με ένα νέο πλήγμα , από την ασυδοσία κάποιων διεθνών
κερδοσκόπων.
Οι απειλές για στάση πληρωμών, ή ακόμα περισσότερο για μονομερή
διαγραφή του χρέους, μπορεί να ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά των
ανθρώπων που υποφέρουν, αλλά όχι μόνο δεν αποτελούν διέξοδο, όσο
διατηρείται η κυριαρχία των διεθνών χρηματαγορών, αλλά οδηγούν σε πολύ
πιο οδυνηρές συνέπειες και την κοινωνία και τις επιχειρήσεις.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα, που γνωρίζει πολύ καλά ότι το
πρόβλημα της διαχείρισης του ελληνικού χρέους είναι υπαρκτό , αντί να
εξαντλείται σε κορώνες και αλληλοκατηγορίες, οφείλει να αφήσει στην άκρη
τις κοκορομαχίες και να αναζητήσει τις ευρύτερες δυνατές συμμαχίες και
συναινέσεις, ώστε να επιτύχει την καλύτερη δυνατή λύση για τη χώρα, την
οικονομία και τους πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου