"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τα άγια τοις κυσί - Ιδού μια κατάντια του Γιουνανιστάν: να επιχαίρει διότι αλλοδαποί τινές βράβευσαν την Ακρόπολη ως... αξιοθέατο



Οταν ο Ζουράρις επινοούσε τον όρο «ευρωλιγούρηδες», κάτι τέτοιο θα πρέπει να είχε κατά νου: την αυτονομιμοποίηση και αυτοεκτίμηση μέσω της Δύσης. 


Αν κάτι από εμάς αρέσει στην Εσπερία, τότε θα είναι καλό. 


Αν κάτι το κάνουν στα Λονδίνα και στις Νεοϋόρκες, πρέπει να το κάνουμε κι εμείς. 


Αν γίνουν μόδα τα ελληνικά στο Βέλγιο, στο Λουξεμβούργο, στα Παρίσια, πρέπει να μάθουμε κι εμείς - παρόλο που βαριόμαστε αφόρητα. 


Αν ντύνουν τα αγάλματά μας με στρινγκ, πασμίνες και ταγέρ, να τα ντύσουμε κι εμείς. 


Αφού οι Αγγλοι βάλανε τα Γλυπτά του Παρθενώνα σε μουσείο, να ξηλώσουμε κι εμείς την Ακρόπολη ολάκερη και να τη στριμώξουμε σ' ένα μουσείο σαν το Βρετανικό. Να τα φωτίζουμε με ωραίους γλόμπους, να έρχονται οι οινόφλυγες από τας Ευρώπας και να κάνουν χάζι. Να πληρώνουν και εισιτήριο για να μπουν στο μουσείο και μετά να το παίρνουν πίσω μέσω της αποπληρωμής του χρέους.  


Ούτως ή άλλως δεν έχει σημασία τι ήθελαν οι αρχαίοι Αθηναίοι από την Ακρόπολη. Σημασία έχει τι θέλουν εκείνοι που ψηφίζουμε εμείς και προτιμούν οι ξένοι.

 

Για τους ξένους η Ακρόπολις μπορεί να είναι ό,τι τους κατέβει στην κεφαλή. Αξιοθέατο, ερείπια, χώρος άνευ σημασίας, πολυτελές οικοδόμημα, σύμβολο αρχαίου πολιτισμού


Οι Ελληνες δεν έφτιαξαν την Ακρόπολη για να είναι αξιοθέατο αλλά ιερό. Τόπος τελέσεων θρησκευτικών τελετών. Το να επιχαίρουν οι απόγονοι των δημιουργών της Ακροπόλεως επειδή ένα ιερό του γένους τους θεωρείται από ξένους σπουδαίο... αξιοθέατο είναι κατάντια.  


Οπως είναι συλλογική κατάντια να φιλοδοξούμε να καταστήσουμε την πατρίδα μας ουρητήριο και ξενώνα. Να εκποιούμε όλα όσα κατακτήθηκαν με αίμα, στέρηση ελευθερίας και με θλίψεις αιώνων.
 

Και στο τελευταίο, το πιο ταπεινό, το πιο πρόχειρα φτιαγμένο τζαμί του κόσμου οι επισκέπτες βγάζουν τα παπούτσια τους. Δεν ασχημονούν, δεν υβρίζουν, δεν χαριεντίζονται. Δεν θα μπορούσαν να τα κάνουν άλλωστε όλα αυτά... ατιμώρητοι. Ούτε σε συναγωγή μπορείς να μπεις και να συμπεριφέρεσαι σαν αρλεκίνος.  

Στην Ακρόπολη τα δεχόμαστε όλα - αντί αντιτίμου

Φευ, έχουμε καταντήσει να θεωρούμε υποχρέωσή μας τη δουλοπρέπεια και σύμφυτο με την «επιχειρηματικότητα» τον χατζηαβατισμό. Ο χατζηαβατισμός παραμένει ισχυρός αντίπαλος, μια και αποτελεί την κυρίαρχη ιδεολογία...

Δεν υπάρχουν σχόλια: