Αρχισαν το όργανα στο
Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (ΡΛΚ - αξιωματική αντιπολίτευση) λόγω της
αποτυχίας στις προεδρικές εκλογές, αλλά και στο κυβερνών Κόμμα
Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΚΔΑ) λόγω της διαδοχής.
Οι εκλογές της περασμένης Κυριακής ανέδειξαν νικητή τον
Ερντογάν, αλλά η πολιτική αξία της νίκης αυτής είχε προϋποθέσεις.
Πρώτα
και κύρια, προκειμένου να γίνει λόγος για απόλυτη αξία της εκλογής
Ερντογάν, θα πρέπει το κυβερνών κόμμα στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές
να αποκτήσει εκείνη την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα δώσει τη
δυνατότητα για συνταγματική αλλαγή. Κι αυτό για τη μετάβαση σε είδος
προεδρικού συστήματος, πράγμα που είναι ο εκφρασμένος στόχος του
Ερντογάν.
Οι εκλογές κανονικά θα διεξαχθούν τον Ιούνιο του 2015. Το
ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών είναι ανοιχτό, σε συνάρτηση όμως προς τις
διεργασίες στα πολιτικά κόμματα. Στο σημείο αυτό τα όργανα άρχισαν και
απ' ό,τι φαίνεται δεν είναι συμφωνικό το έργο που παίζουν. Με άλλα
λόγια, υπάρχει μια εικόνα που δεν επιθυμεί η ηγεσία του ΚΔΑ και του ΡΛΚ.
Προς το παρόν οι εξελίξεις αφορούν τα δύο αυτά κόμματα.
Δεν
έχουν προς στιγμήν εμφανιστεί παρατράγουδα στο Κόμμα Εθνικιστικού
Κινήματος, το οποίο μαζί με το ΡΛΚ στήριξε την υποψηφιότητα του
Εκμελεντίν Ιχσάνογλου που ήλθε δεύτερος.
Ως προς τα παρατράγουδα και το κυβερνών κόμμα έχουμε να κάνουμε
ουσιαστικά με το όνομα του απερχόμενου προέδρου της Δημοκρατίας
Αμπντουλάχ Γκιουλ και τον τρόπο με τον οποίο η ηγεσία Ερντογάν τού
κλείνει το δρόμο για να αναλάβει ως διάδοχος του Ερντογάν την ηγεσία του
κόμματος, αλλά και τη θέση του πρωθυπουργού. Η θητεία του Γκιουλ λήγει
στις 28 Αυγούστου.
Πριν από μερικές μέρες ο Γκιουλ ανακοίνωσε ότι θα επιστρέψει στο
κόμμα του. Μία ώρα αργότερα, το κυβερνών κόμμα ανακοίνωνε ότι στις 27
Αυγούστου θα γίνει το έκτακτο συνέδριο όπου θα εκλεγεί ο νέος αρχηγός
που θα αναλάβει και πρωθυπουργός. Μέχρι στιγμής η πιο δυνατή
υποψηφιότητα είναι αυτή του υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. Ηδη
μάλιστα ο βασικός του σύμβουλος διορίστηκε προχθές σύμβουλος
πρωθυπουργού.
Ο Γκιουλ δεν είναι βουλευτής και ως εκ τούτου, με βάση το
Σύνταγμα, δεν μπορεί να αναλάβει πρωθυπουργός έως ότου εκλεγεί
βουλευτής. Θα μπορούσε όμως να εκλεγεί αρχηγός του κόμματος, πράγμα όμως
το οποίο έχει αποκλείσει ο Ερντογάν εδώ και καιρό, λέγοντας ότι αρχηγός
και πρωθυπουργός θα είναι το ίδιο πρόσωπο.
Δεν είναι όμως μόνο οι ίντριγκες και τα συμφραζόμενα που οδηγούν
στο συμπέρασμα περί κόντρας Ερντογάν-Γκιουλ. Ο Γιαλτσίν Ακντογαν,
βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος και στενός συνεργάτης του Ερντογάν,
έγραφε την περασμένη εβδομάδα στη στήλη του στην εφημερίδα «Γιενί Σαφάκ»
ότι «ο ηγέτης του κινήματός μας είναι ο Ερντογάν και έχει το φυσικό
δικαίωμα να επιθυμεί ένα μη προβληματικό συνέδριο». Εγραφε επίσης ότι
«εμείς είμαστε δίπλα στο ιδανικό της νέας Τουρκίας και στον Ερντογάν. Θα
είμαστε εναντίον όσων είναι εναντίον του ιδανικού αυτού και του
Ερντογάν. Το κίνημα αυτό δεν χρωστάει τίποτα σε κανέναν».
Το «χρέος» στην προκειμένη περίπτωση είναι η άποψη που λέει ότι
δικαιωματικά, ως συνιδρυτής του κόμματος, ο Γκιουλ πρέπει να είναι ο
διάδοχος.
Από πλευράς ΡΛΚ, την αρχή έκαναν έξι βουλευτές του κόμματος που
ανήκουν στη λεγόμενη «κεμαλιστική» πτέρυγα και δήλωσαν ότι «το ΡΛΚ
προσπάθησε να γίνει κάτι που δεν είναι και έχασε. Το εκλογικό αποτέλεσμα
δείχνει ότι το κόμμα μας βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Ο
πρόεδρός μας πρέπει να σταματήσει να κατηγορεί τους ψηφοφόρους που
απείχαν, να αποχωρήσει και να οδηγήσει το κόμμα σε συνέδριο».
Η απάντηση του ηγέτη του κόμματος, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ήταν
έντονη. Κατηγόρησε τους εν λόγω βουλευτές λέγοντας ότι «δεν εργάστηκαν
κατά την προεκλογική εκστρατεία για την υποψηφιότητα Ιχσάνογλου, την
οποία δεν ήθελαν».
Το σίγουρο είναι ότι η εσωκομματική αντιπολίτευση, η οποία
συνίσταται σε ένα κράμα εθνικιστών και επίδοξων κεμαλιστών, ταράζει τα
νερά και κινεί νήματα. Ενα από αυτά είναι και ο πρώην ηγέτης Ντενίζ
Μπαϊκάλ, ο οποίος μπορεί να κινηθεί στο παρασκήνιο, στηρίζοντας κάποια
υποψηφιότητα.
Οι διεργασίες δημιουργούν προοπτική νέων διεργασιών,
συγκρούσεων, αλλαγής ηγεσίας, χωρίς να αποκλείεται το ενδεχόμενο
διάσπασης. Με δεδομένη την ιδεολογική συγγένεια των εθνικιστών του ΡΛΚ
με το ακροδεξιό ΚΕΚ, αλλά και τη συγγένεια του ΚΕΚ με το κυβερνών ΚΔΑ,
οι εξελίξεις μπορεί να είναι πολύ ενδιαφέρουσες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου