Για «πύρρειο νίκη» του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μιλάει ο Ιχσάν Γιλμάζ, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο Φατίχ στην Κωνσταντινούπολη, και αρθρογράφος στην εφημερίδα Zaman.
«Το αποτέλεσμα στις κάλπες της περασμένης Κυριακής, όπου το
κυβερνών ΑΚΡ κέρδισε 45,5% στις τοπικές εκλογές, θα αποδειχθεί πύρρειος
νίκη για τον Ερντογάν. Η χώρα είναι πλέον διχασμένη, κομμένη επικίνδυνα
στα δύο. Δύσκολα θα επιστρέψει στη σταθερότητα. Οι άλλοι μισοί Τούρκοι
μισούν τον Ερντογάν. Η μόνη επιλογή του, από εδώ και πέρα, θα είναι να
γίνεται όλο και πιο αυταρχικός», μας λέει ο Γιλμάζ.
«Για τους δικούς του ψηφοφόρους που δεν νοιάζονται για την
διαφθορά, αλλά επέλεξαν την οικονομία και την σταθερότητα, ο Ερντογάν θα
πρέπει να κάνει θαύματα. Δύσκολο στο εξής επειδή η εσωτερική και
εξωτερική δυναμική δεν ευνοούν πια την τουρκική οικονομία», τονίζει ο
Γιλμάζ.
«Σε αντίθεση με την εικόνα που προσπάθησε να δημιουργήσει ο πρωθυπουργός, με την βοήθεια της τεράστιας δύναμης των μέσων ενημέρωσης, η σύγκρουση δεν γίνεται μεταξύ του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και του κινήματος Hizmet (σσ. των ανθρώπων του ισλαμιστή ιμάμη Φετχουλάχ Γκιουλέν που βρίσκονται πίσω από τις αποκαλύψεις για τα σκάνδαλα διαφθοράς).
Αυτό που συγκρούεται είναι η φιλοδοξία του Ερντογάν να αναδειχθεί ως ο ένας και μοναδικός πανίσχυρος ηγέτης, και η δημοκρατική πορεία της Τουρκίας. Η ένταση και οι αυταρχικές φιλοδοξίες άρχισαν πριν από τις καταγγελίες για τις μίζες», προσθέτει ο συνομιλητής μας.
«Σε αντίθεση με την εικόνα που προσπάθησε να δημιουργήσει ο πρωθυπουργός, με την βοήθεια της τεράστιας δύναμης των μέσων ενημέρωσης, η σύγκρουση δεν γίνεται μεταξύ του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και του κινήματος Hizmet (σσ. των ανθρώπων του ισλαμιστή ιμάμη Φετχουλάχ Γκιουλέν που βρίσκονται πίσω από τις αποκαλύψεις για τα σκάνδαλα διαφθοράς).
Αυτό που συγκρούεται είναι η φιλοδοξία του Ερντογάν να αναδειχθεί ως ο ένας και μοναδικός πανίσχυρος ηγέτης, και η δημοκρατική πορεία της Τουρκίας. Η ένταση και οι αυταρχικές φιλοδοξίες άρχισαν πριν από τις καταγγελίες για τις μίζες», προσθέτει ο συνομιλητής μας.
«Εκ των υστέρων, μπορούμε να κάνουμε τις εξής παρατηρήσεις: μέχρι
το 2011 ή το 2012, ο Ερντογάν χρησιμοποίησε την προσπάθεια της Τουρκίας
να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση, την διαδικασία εκδημοκρατισμού, τις
μεταρρυθμίσεις κλπ. ως μοχλό κατά της ολιγαρχίας του κεμαλικού κοσμικού
κράτους, για να εξαλείψει τα εμπόδια στο δρόμο του. Με τον τρόπο αυτό
ξήλωσε το κατεστημένο, και ξεδόντιασε τους πασάδες του στρατού. Εδραίωσε
την εξουσία του.
Στη συνέχεια, γύρισε την πλάτη στην Ευρώπη. Αρχισε να αναφέρεται στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και να τον παρουσιάζει ως εναλλακτική λύση για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Παράλληλα, ξεκίνησε η συζήτηση για το προεδρικό σύστημα.
Στη συνέχεια, γύρισε την πλάτη στην Ευρώπη. Αρχισε να αναφέρεται στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και να τον παρουσιάζει ως εναλλακτική λύση για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Παράλληλα, ξεκίνησε η συζήτηση για το προεδρικό σύστημα.
Ο Μπουρχάν Κουζού (σσ βουλευτής ΑΚΡ
Κωνσταντινούπολης, καθηγητής και πρόεδρος της Συνταγματικής Επιτροπής
της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης) χαρακτήρισε «κακόμοιρο» τον Ομπάμα, γιατί πρέπει να διαβουλεύεται με το Κογκρέσο των ΗΠΑ σχετικά με τις ενέργειες του.
Ο πιο στενός σύμβουλος του Ερντογάν, ο Γιγκίτ Μπουλούτ, το πήγε παραπέρα:
Λέει ότι «υπάρχουν δυόμισι ηγέτες στον κόσμο: ο ένας είναι ο Ερντογάν, ο άλλος είναι ο Πούτιν,
και ο μισός είναι ο Ομπάμα». Σύμφωνα με το προεδρικό σύστημα που
προτείνει το ΑΚΡ, το δικαστικό και το νομοθετικό σώμα θα πρέπει να είναι
υποταγμένα στον έναν ηγέτη. Τέτοιος αυταρχισμός δεν θα αποτύχει απλώς.
Θα γίνει μπούμερανγκ για τον Ερντογάν, όπως είδαμε ήδη με την λαϊκή
εξέγερση στο Πάρκο Γκεζί», καταλήγει ο Γιλμάζ.
«Ποιός ή τί είναι η πιο επικίνδυνη απειλή για τον Ερντογάν αυτή την στιγμή;» ρωτήσαμε την Αριάν Μπονζόν, Γαλλίδα δημοσιογράφο, ανταποκρίτρια του slate.fr στην Κωνσταντινούπολη.
«Ποιός ή τί είναι η πιο επικίνδυνη απειλή για τον Ερντογάν αυτή την στιγμή;» ρωτήσαμε την Αριάν Μπονζόν, Γαλλίδα δημοσιογράφο, ανταποκρίτρια του slate.fr στην Κωνσταντινούπολη.
«Στην πολιτική σκηνή δεν υπάρχει, προς το παρόν, καμμία σοβαρή
απειλή για το ΑΚΡ. Ενα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα του Ερντογάν είναι η
αδυναμία του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP),
το οποίο είναι διασπασμένο μεταξύ μιας πολύ εθνικιστικής - κεμαλικής
πτέρυγας, και ενός σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος το οποίο όμως δεν έχει
εκσυχγρονιστεί», μας λέει.
«Επιπλέον, ο Ερντογάν, που είναι μετρ της στρατηγικής, πέτυχε να παρουσιάσει τον εαυτό του ως θύμα μιας συνωμοσίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό (που υποτίθεται ότι την έστησε το κίνημα του Γκιουλέν με την στήριξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ). Μια στάση που πάντα βρίσκει απήχηση στην Τουρκία», τονίζει η Μπονζόν.
«Επιπλέον, ο Ερντογάν, που είναι μετρ της στρατηγικής, πέτυχε να παρουσιάσει τον εαυτό του ως θύμα μιας συνωμοσίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό (που υποτίθεται ότι την έστησε το κίνημα του Γκιουλέν με την στήριξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ). Μια στάση που πάντα βρίσκει απήχηση στην Τουρκία», τονίζει η Μπονζόν.
«Τί θα μπορούσε, πραγματικά, να κλονίσει τον Ερντογάν; Η επιδείνωση
της οικονομικής κατάστασης, ειδικά με τον περιορισμό του δανεισμού και
τα υψηλότερα επιτόκια.
Ο άλλος κίνδυνος είναι να κινηθούν οι Κούρδοι, κάτι που δεν αποκλείεται, αν και κρατάνε μάλλον χαμηλό προφίλ με την ελπίδα μιας συμφωνίας ειρήνης με την κυβέρνηση», προσθέτει η Μπονζόν
Ο άλλος κίνδυνος είναι να κινηθούν οι Κούρδοι, κάτι που δεν αποκλείεται, αν και κρατάνε μάλλον χαμηλό προφίλ με την ελπίδα μιας συμφωνίας ειρήνης με την κυβέρνηση», προσθέτει η Μπονζόν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου