Tρόικα thanks, πριν φαρμακωθώ

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Της ΡΕΑΣ ΒΙΤΑΛΗ

Κάποτε νόμιζα ότι ο άνθρωπος όταν αρρωσταίνει, όταν έρχεται φάτσα κάρτα με το θάνατο δηλαδή, γίνεται καλύτερος άνθρωπος. Στη διαδρομή άλλαξα γνώμη. Η αρρώστια και η οικονομική κρίση (αρρώστια θεωρείται κι αυτό στην σύγχρονη κοινωνία) εκβράζει από τον άνθρωπο την αλήθεια του. Ο καλός γίνεται καλύτερος, ο σοφός σοφότερος, ο κακός χειρότερος, ο ζηλόφθονος ακόμα πιο ζηλόφθονος και πάει λέγοντας. 

Το έχω ξαναγράψει ότι αποτελεί συμπαντική δικαιοσύνη να βρίσκονται στο τιμόνι της χώρας μας οι δημιουργοί του χάους της. Οι οπαδοί του «ετσιγουσταρισμού». Και να τους αντιπολιτεύονται αυτοί που πάτησαν στα ίδια χνάρια αλλά εμφανίζονται ως παρθένες.

Με αξιοθαύμαστη ευκολία για πολλά πολλά χρόνια μπήκαμε σε ένα δικό μας πλανήτη και πορευόμασταν και όποιος μας έλεγε ότι δεν ήταν στραβός ο γιαλός αλλά εμείς στραβά αρμενίζαμε, γίνονταν αμέσως εχθρός ή μάλλον όχι…. Μίζερος κακομοίρης… 

Τι να τα λέμε ξανά και ξανά… Όλοι γνωρίζουμε. Επειδή λοιπόν η ΔΕΘ κοντογιορτή… (Όπου μόνο το Θεσσαλονίκη ισχύει από τον βροντώδη τίτλο). Και η αψυχολόγητη παρουσία του Πρωθυπουργού εκεί ως κρεσέντο πορείας, προγραμματισμένη βεβαίως πριν τα τροικανά μαντάτα, δηλώνει περίτρανα την άγνοια κινδύνου, τόπου και χρόνου, αυτού και των συμβούλων του (Που πας ρε Καραμήτρο!) αλλά φανερώνει και την συνεχόμενα πεισματώδη κατεύθυνση στο κανάκεμα και στο ψέμα, θα ήθελα να προλάβω στην Τρόικα ένα βιαστικό THANKS. Γιατί το ένστικτο μου λέει ότι αν στην Αθήνα ξηλώθηκε η πλατεία Συντάγματος, στη Θεσσαλονίκη μπορεί να ξηλωθεί και ο Λευκός Πύργος και νάχουμε άλλα να κλαίμε και να γράφουμε…

Τhanks γιατί με την παρουσία τους εδώ ξεσκέπασαν πράγματα που αγνοούσαμε ή τρέμαμε να παραδεχτούμε. Και κανείς δεν μπορεί να αναζητήσει φάρμακο αν δεν αποδεχτεί την αρρώστια. Μας «συστήσανε» τα λάθη και τις φθηνές πρακτικές. Και μας υποχρεώνουν να πάρουμε αποφάσεις τελεσίδικες. Το οριστικό Ναι ή Όχι. Είναι αυτά που έπνιξαν στο διάβα τους κάθε υγιή, σκεπτόμενο οργανισμό, που πάλευε μοναχικά και πολλές φορές μάταια σε τούτον τον τόπο. Γι αυτό, όσο και να σας σοκάρει, χρωστάω ένα thanks.

Thanks γιατί δεν γνώριζα ότι όσοι με κυβέρνησαν διαχρονικά αγνοούσαν τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων και το ποσό μισθοδοσίας τους. 

Thanks γιατί όποτε συναλλασσόμουν με τα περισσότερα θυμωμένα και ξινισμένα (μόνιμα) ανθρωπάκια δημοσίων υπηρεσιών νόμιζα ότι ήταν κακοπληρωμένα και στην πορεία διαπίστωσα ότι ήταν απλώς καλομαθημένα και αποφασισμένα να ξοδέψουν ζωή στην γκρίνια. 

Thanks γιατί οι απαιτήσεις τους με την αμέριστη συμμετοχή των κυβερνόντων είχαν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη και η δικτατορία που επέβαλαν σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού ήταν στυγνή.  

Τhanks γιατί διαπίστωσα ότι αυτό το σύστημα γίνεται μάνα στοργική για κάθε στραβό και παράνομο.

Thanks γιατί έζησα (κι ας πονάει) ότι ο έντιμος δεν έχει ποτέ άλλοθι στην συνεισφορά εν αντιθέσει προς τον ανέντιμο. 

Thanks γιατί άνοιξαν τα κρατικά συρτάρια και βρήκαν άλλα συρτάρια που χρηματοδοτούσαν ΜΚΟ σουρωτήρια. Μόνο σουρωτήρια χρηματοδότησαν με μεγαλοψυχία οι πολιτικοί μας στην ιστορία του νεώτερου έθνους. 

Thanks γιατί έπαιξαν χρόνια και χρόνια με ιερούς κουμπαράδες που αφορούσαν την υγεία και την παιδεία. Κατασπατάλησαν ασύστολα. 

Thanks γιατί το σατανικό σύστημά τους είχε εισβάλει μεθοδικά και ύπουλα και στον ιδιωτικό τομέα…Ο ιδιωτικός τομέας μετατράπηκε σε παραμάγαζο του δημοσίου. Τα χάλια των Τραπεζών αυτό σχεδόν αποδεικνύουν. Τα θαλασσοδάνεια δίνουν και παίρνουν. Τι να χρηματοδοτήσουν; Ποιές και πόσες υγιείς επιχειρήσεις άφησαν να κάνουν ανενόχλητες τη δουλειά τους; Πόσα φαντάσματα θα βγουν από τις ντουλάπες τους αν ανοίξουν πόρτες; Ποιος ξένος εμπιστεύτηκε επενδύοντας στη χώρα μας εκτός από αυτούς που συμπορεύτηκαν με το σύστημα μίζα…Στο πιο προνομιούχο οικόπεδο του πλανήτη όλως τυχαίως δεν κατάφερε να διεισδύσει ούτε μια διεθνής αλυσίδα ξενοδοχείων.

Thanks για τη διαπίστωση ότι η οικονομία μας ήταν η παραοικονομία μας.

Thanks γιατί είδαμε το συνδικαλισμό να συνδικαλίζεται για το συμφέρον της τσέπη του και μόνο. 

Thanks γιατί εμπέδωσα με τρόμο ότι η ιταλική μαφία είναι τίποτα μπροστά στις μαφίες σε κάθε τομέα της ζωής στη χώρα μου. 

Thanks γιατί αγνοούσα ότι τα ελληνικά κόμματα χρηματοδοτούνται 14 φορές πάνω απ΄όλα τα άλλα στον κόσμο…Και κανένας αρχηγός κόμματος δεν το θίγει.

Thanks γιατί mou diksate ke kseskepasate μέχρι και το τελευταίο λεπτό την ανεπάρκεια αυτών που με κυβερνούν μόνο με ψέμα. Μας θέλουν εξαρτώμενα μωρά από ανώριμους γονείς. Μας κυβερνούν πάντα παιδιά μπαμπάδων. Και μας υποδεικνύουν τους ξένους ως μπαμπούλα. Οι ξένοι ήταν ανέκαθεν ο μπαμπούλας.

Thanks γιατί μας δώσατε την ευκαιρία να στρέψουμε τον καθρέπτη στη μούρη μας. Και πονάει πολύ! Ούτε που είχα φανταστεί πόσο μπορεί να πονάει το κοίταγμα στον καθρέπτη…Mας είδα σαν τη Χέλμη στην σκηνή μαυρόασπρης ταινίας που σούρνεται στα πόδια του νταβά και φωνάζει «Μη φύγεις θα φαρμακωθώ»…Ούτε το είχα φανταστεί πόσο πονάει μια σκηνή…Πολλά τελικά δεν είχα φανταστεί…

Γι αυτό Thanks to Troika.

Υ.Γ Αν κατάπιατε το Τhanks του Σημίτη στους Αμερικάνους, το Thanks στην Tρόικα είναι παιχνιδάκι. Συνοδεύστε την κατάποση με λίγο νεράκι. Και δε θα φαρμακωθείτε.