Η αέναη διαπραγμάτευση

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τους δανειστές και εταίρους αυτά που οι δανειστές έχουν διαπραγματευθεί μεταξύ τους και κατόπιν διαπραγματεύσεων έχουν αποφασίσει πως είναι αδιαπραγμάτευτα.  

Μετά η κυβέρνηση διαπραγματεύεται τα αδιαπραγμάτευτα με τον εαυτό της και, αφού αποφασίσει πως είναι διαπραγματεύσιμα, τα διαπραγματεύεται με το υποσυνείδητό της, που στη δημοτική το ονομάζουμε «κοινωνικό εταίρο» - στον πληθυντικό.

Οταν, δε, το υποσυνείδητό της ύστερα από κάτι μήνες ψυχανάλυσης, διαβουλεύσεων και ανακοινώσεων την πείσει επιτέλους πως το οιδιπόδειό του είναι αδιαπραγμάτευτο κι αφού έχει καταξοδευτεί πληρώνοντας το ντιβάνι του ψυχαναλυτή, επανέρχεται να διαπραγματευτεί τα αδιαπραγμάτευτα με τους εταίρους και τους δανειστές. Κι έτσι όλα αρχίζουν από την αρχή γιατί η ζωή δεν τελειώνει εδώ και, ως γνωστόν, η ζωή είναι μια αέναη διαπραγμάτευση.

Η λεγόμενη «μείζων αντιπολίτευση» επιμένει πως όλα αυτά είναι διαπραγματεύσιμα και το μόνο αδιαπραγμάτευτο γι' αυτήν είναι η διαπραγματευσιμότητα του αδιαπραγμάτευτου. Κατόπιν τούτου εγκαλεί την κυβέρνηση και την καλεί να επαναλάβει πάραυτα τις διαπραγματεύσεις που δεν διαπραγματεύτηκε. Διότι η ζωή δεν τελειώνει εδώ και, ως γνωστόν, η ζωή είναι μια αέναη διαπραγμάτευση.

Η λεγόμενη «ελάσσων αντιπολίτευση» με τα πολλά ντεσιμπέλ που έχει στη διάθεσή της φωνάζει πως όλη αυτή η διαπραγμάτευση δεν καταλήγει πουθενά, διότι είναι διαπραγμάτευση-μαϊμού, και πως μόνο εκείνη ξέρει πως αν δεν καταγγείλεις στεντορεία τη φωνή το αδιαπραγμάτευτο κανείς δεν σε παίρνει στα σοβαρά. Γι' αυτό ζητάει από την κυβέρνηση να καταγγείλει πρώτα το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, σε δεύτερη φάση τον φιλελευθερισμό και σε τρίτη τον καπιταλισμό κι αφού τους έχει κουφάνει στο ατράνταχτο επιχείρημα να διαπραγματευθεί επί της ουσίας. Αν αυτοί δεν πεισθούν και επιμένουν, να τους απειλήσει πως θα κλείσει όλους τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας και θα φωνάζει τόσο πολύ που θα τους κουφάνει για τα καλά. 

Υπάρχει και το άλλο τμήμα της ελάσσονος, το πιο οργανωμένο και περισσότερο συγκροτημένο: αυτό, με πολύ λογικά επιχειρήματα και χωρίς φωνές, θα τους εξηγήσει πως για όλα αυτά φταίει η αποσταλινοποίηση η οποία κατέστρεψε τις σοσιαλιστικές δημοκρατίες και είναι φως φανάρι πως όλα αυτά είναι μάταια μια και έχει επιστημονικά αποδειχθεί πως στο τέλος μάς περιμένει η αταξική κοινωνία. Κι αυτοί θα συμφωνήσουν μια κι αυτοί οι ίδιοι δεν ξέρουν τι να κάνουν μ' αυτήν τη μεσαία τάξη που όλο μπαίνει στη μέση των διαπραγματεύσεων.

Κι εσύ, φίλε αναγνώστη, κατόπιν τούτου μπορείς να συνεχίσεις να διαπραγματεύεσαι με την τσέπη σου και να συνεχίζεις τις διαπραγματεύσεις με την αύριο εκλιπαρώντας την να μη σε αφήσει έτσι και να σου φέρει έστω και λίγη απ' τη μεθαύριο. Κι αν δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει και δεν μπορείς να κλείσεις μάτι, σκέψου πως οι ώρες της νύχτας προσφέρονται για διαπραγματεύσεις με τον εαυτό σου - ούτως ή άλλως δεν σου έχει μείνει και κανένας άλλος.

Διότι η ζωή δεν τελειώνει εδώ και τώρα πια το ξέρεις, πως η ζωή είναι μια αέναη διαπραγμάτευση.