Γράφει η ZEZA ZHKOY
Οσοι ηγέτες εναποθέτουν τη σωτηρία της χώρας τους στην Κίνα, θα πρέπει πρωτίστως να είναι σοβαροί. Το Κρεμλίνο έχει άλλους κώδικες. Το πάθημα της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Ισπανίας, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν κυρίως από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Πάντως, αυτήν την ταπείνωση θα τη θυμάται ο απερχόμενος πρωθυπουργός Θαπατέρο.
Το Πεκίνο διέψευσε, επισήμως, τις δηλώσεις της ισπανικής κυβέρνησης ότι θα επενδύσει 9 δισ. ευρώ στον τραπεζικό τομέα. Μετά την πρόσφατη συνάντηση του Θαπατέρο με τους ηγέτες του Πεκίνου, με λεκτικές φανφάρες είχε σπεύσει η Μαδρίτη να ανακοινώσει ότι επήλθε συμφωνία για επενδύσεις ύψους 9 δισ. ευρώ στις ισπανικές τράπεζες cajas.
Βεβαίως, να επισημανθεί ότι οι cajas θεωρούνται «μεγάλο επενδυτικό ναρκοπέδιο» και το Πεκίνο ξέρει καλύτερα από τη Δύση το ασφαλές παιχνίδι των επενδύσεων.
Οι cajas –τράπεζες τύπου στεγαστικών ταμιευτηρίων και διάσπαρτες ανά την επικράτεια– ελέγχονται από διοικητικούς ή εκκλησιαστικούς παράγοντες των περιφερειών στην Ισπανία και δεν είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο. Η κυβέρνηση Θαπατέρο προχώρησε σε ριζική αναδιάρθρωση της λειτουργίας τους και από τις 45 cajas, απέμειναν μόνον 17 μέσω συγχωνεύσεων. Δύο cajas, οι Caja Castilla και La Mancha Caja Sur, έχουν περιέλθει στον έλεγχο του κράτους. Οι cajas έχουν χορηγήσει το ήμισυ των στεγαστικών δανείων στην αγορά ακινήτων της Ισπανίας, η κατάρρευση της οποίας αποτέλεσε την απαρχή της οικονομικής κρίσης στη χώρα.
Προφανώς, όπως επισημαίνει η Wall Street Journal, το Πεκίνο δεν προβλέπει ότι «η Ισπανία έχει διαφύγει τον κίνδυνο να γίνει Ελλάδα ή Ιρλανδία η Πορτογαλία». Η κυβέρνηση Θαπατέρο δεν έχει ακόμη αποκαλύψει τις αληθινές κεφαλαιακές ανάγκες των cajas, αφήνοντας τους επενδυτές να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα, κάτι που αποδεικνύεται επικίνδυνο υπό το τρέχον δημοσιονο-φοβικό περιβάλλον.
Πάντως, ο προσφάτως τιμηθείς με Νομπέλ Οικονομίας, Κρίστοφερ Πισσαρίδης, έχει προειδοποιήσει ότι η Ε.Ε. δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να διασώσει την Ισπανία αν «καταρρεύσει» και πως αυτό θα μπορούσε να σημάνει το τέλος του ευρώ. Σύμφωνα με τον νομπελίστα Κύπριο οικονομολόγο, μια κατάρρευση «όπως εκείνη της Ελλάδας» θα ήταν «πολύ σοβαρό πρόβλημα», καθώς «τα χρήματα που θα χρειάζονταν για τη διάσωση της Ισπανίας θα ήταν τόσο πολλά που αμφιβάλλω αν τα ισχυρότερα κράτη, ιδίως η Γερμανία, είτε θα μπορούσαν είτε θα ήταν πρόθυμα να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα κεφάλαια». Ο κ. Πισσαρίδης εξέφρασε μάλιστα την εκτίμηση ότι θα πρέπει να αναζητηθούν πιο δραστικές λύσεις, όπως η προσωρινή επιστροφή της Ισπανίας στην πεσέτα.
Ανάμεσα στις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις είναι εκείνες που έχουν διατυπωθεί από τη Moody’s, η οποία έχει προειδοποιήσει ότι η κεφαλαιακή βάση των cajas θα πρέπει να ενισχυθεί με 100 δισ. ευρώ. Ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης τόνισε ότι θα επανεξετάσει τη βαθμολογία του χρέους της χώρας, εάν η Μαδρίτη προβεί ξανά στη στήριξη του κλάδου. Εκτιμήσεις της UBS θεωρούν πιθανές κεφαλαιακές ανάγκες 120 δισ. ευρώ, όταν η Μαδρίτη δηλώνει ότι, με βάση το χειρότερο σενάριο, το κρατικό ταμείο διάσωσης των τραπεζών (FROB) θα διοχετεύσει μόνον 20 δισ. ευρώ. Η υπουργός Οικονομικών της χώρας, Ελενα Σαλγάδο επιβεβαίωσε ότι ο κλάδος δεν χρειάζεται ένεση κεφαλαίων μεγαλύτερη των 20 δισ. ευρώ. Σε κάθε περίπτωση, η Μαδρίτη έχει δεσμευτεί με την πλήρη έκθεση της λογιστικής κατάστασης και των ζημιών των cajas.
Παράλληλα, θα πρέπει οι cajas να έχουν μετατραπεί σε εμπορικές τράπεζες, με τις σχετικές νομοθετικές μεταρρυθμίσεις να έχουν ψηφιστεί από το Κοινοβούλιο. Με βάση τα σχέδια του υπουργείου Οικονομικών, η συμμετοχή του FROB στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών δεν θα ξεπεράσει χρονικά την πενταετία, με σταδιακή διάθεση των μετοχών τους στο χρηματιστήριο. Η Ισπανία έχει ήδη διοχετεύσει 11 δισ. ευρώ ή 1% του ΑΕΠ, για τη στήριξη των cajas.
Η Ισπανία πιστεύει ότι υψώνει τείχη, αλλά οι κερδοσκόποι έχουν χτίσει τεράστιες θέσεις σε credit-default swaps (CDS) –δηλαδή στα ασφάλιστρα κινδύνου χρεοκοπίας– στα κρατικά της ομόλογα και στο χρέος των ισπανικών τραπεζών. Σύμφωνα με υπολογισμούς της αμερικανικής πανίσχυρης τράπεζας JPMorgan, στη αγορά των CDS παίζεται η πιθανότητα της χρεοκοπίας της Ισπανίας κατά 15% ανά έτος, εντός των πέντε επόμενων ετών. Οι κερδοσκόποι ποντάρουν στη δημιουργία πραγματικού πανικού από ένα εξελισσόμενο κραχ στα κρατικά και τραπεζικά ομόλογα του ευρωπαϊκού Νότου.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου