Tου Βασιλη Ζηρα
Η «απογραφή» του 2004 ήταν μια πολιτικάντικη κίνηση τακτικής, με την οποία η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιχείρησε να υποβαθμίσει το έργο της προκατόχου της. Θα μπορούσε να αρκεστεί στην ετυμηγορία του εκλογικού σώματος ή σε όσα έλεγε τότε για τις κυβερνήσεις του κ. Σημίτη ο Γιώργος Παπανδρέου. Δεν τα θεώρησε αρκετά και προχώρησε στην δήθεν απογραφή, η οποία εξελίχθηκε σε στρατηγικό λάθος.
Κατ’ αρχάς, εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο έγινε. Η τότε κυβέρνηση δεν περιορίστηκε στην καταγγελία των πεπραγμένων του ΠΑΣΟΚ, αλλά υποστήριξε πως ό, τι έγινε, έγινε με την ανοχή αν όχι τη συνενοχή της Eurostat και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκαλώντας την έντονη αντίδρασή τους. Τα ελληνικά στοιχεία ανήχθησαν σε μείζον διεθνές θέμα, καθώς πιστοποιούσαν -υποτίθεται- την ανικανότητα των ευρωπαϊκών θεσμών. Η Ελλάδα κατεγράφη ως λαθρεπιβάτης στο τρένο του κοινού νομίσματος, η αξιοπιστία που είχε κερδίσει με την ένταξη στο ευρώ και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων εξανεμίσθηκε και έκτοτε δεν αποκαταστάθηκε ποτέ.
Ωστόσο, δεν ήταν η «απογραφή» το μείζον πρόβλημα, αλλά η οικονομική πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και κυρίως το ξεχείλωμα των δαπανών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της AMECO, της βάσης δεδομένων της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι συνολικές δαπάνες της γενικής κυβέρνησης από 77 δισ. ευρώ ή 44,7% του ΑΕΠ στο τέλος του 2003 ανήλθαν σε 125 δισ. ευρώ ή 53,2% του ΑΕΠ το 2009, αυξήθηκαν δηλαδή κατά 62,3%. Την ίδια περίοδο τα συνολικά έσοδα από 39% του ΑΕΠ υποχωρούσαν στο 37,8% του ΑΕΠ. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από τη μια «ανακάλυπτε» διά της «απογραφής» κρυφά ελλείμματα και χρέη και από την άλλη διόγκωνε την κρατική σπατάλη, στο όνομα της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής.
Τούτων δοθέντων, η αυτοκριτική της νέας ηγεσίας Νέας Δημοκρατίας για την «απογραφή» είναι δήθεν, όπως η ήπια προσαρμογή 2004 - 2009, και εύκολη, όπως το Ζάππειο Ι (θα μηδενίσουμε το έλλειμμα σε δύο χρόνια, χωρίς να πονέσει κανένας). Προφανώς, η νέα ηγεσία, εν όψει του Ζαππείου ΙΙ, θέλει να πάρει -επικοινωνιακά- αποστάσεις από τις επιλογές της προηγούμενης ηγεσίας στην οικονομία. Γι’ αυτό επιλέγει ως πεδίο την «απογραφή» και τον Γιώργο Αλογοσκούφη, επειδή δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται.
Εάν η Νέα Δημοκρατία ήθελε να κάνει πραγματικά την αυτοκριτική της και όχι απλά να απαλλαγεί από τους συνειρμούς που προκαλεί η χρεοκοπία με τη νεοκαραμανλική περίοδο διακυβέρνησης, θα έπρεπε να απολογηθεί για το ξεχείλωμα των κρατικών δαπανών, για τους δεκάδες φορείς που ιδρύθηκαν επί των ημερών της, για τις χιλιάδες προσλήψεις μέσω stage, για τη μακάρια πορεία προς τη χρεοκοπία.
Γι’ αυτά όμως δεν θα έφτανε να απολογηθεί μόνο ο πολιτικώς καμένος Γ. Αλογοσκούφης, αλλά και αρκετά στελέχη της σημερινής ηγεσίας, που διετέλεσαν υπουργοί την περίοδο 2004 - 2009, του προέδρου και του αντιπροέδρου του κόμματος συμπεριλαμβανομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου