"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Εγκλημα κατά της Ανθρωπότητας

Του ΠΕΤΡΟΥ ΜΑΚΡΗ

Η χωρίς καμιά αντίδραση, από πλευράς του ΟΗΕ, σταδιακή μόλυνση του Ειρηνικού, με 11.500 τόνους ραδιενεργού νερού, από τους διαλυμένους αντιδραστήρες της Φουκουσίμα, ισοδυναμεί με αμνήστευση ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Ο Ειρηνικός ωκεανός δεν είναι λίμνη, ούτε και mare nostrum της Ιαπωνίας και της ιδιωτικής εταιρείας ενέργειας TEPCO. Κάθε σταγόνα αυτού του ωκεανού ανήκει εξ αδιαιρέτου και στον πιο άγνωστο και καταφρονεμένο κάτοικο αυτού του πλανήτη.

Κανένας δεν έχει δικαίωμα, με μια απλή... συγγνώμη, να σπέρνει το θάνατο μέσα από τα συγκοινωνούντα δοχεία των διεθνών υδάτων, εν ονόματι -υποτίθεται- της σωτηρίας κάποιων εκατοντάδων χιλιάδων Ιαπώνων, που είναι εκτεθειμένοι στις θανατηφόρες ποσότητες ραδιενέργειας της Φουκουσίμα. 

Εάν τόσο η υπόλογη για κακουργήματα TEPCO όσο και η επίσημη ιαπωνική κυβέρνηση... λυπούνται για τα θύματα αυτά, δεν θα είναι παρά να τα μεταφέρουν, πάραυτα, από τα προσφυγικά αντίσκηνα και τους ντενεκομαχαλάδες, σε ειδικά προκατασκευασμένους σύγχρονους οικισμούς, με πλήρη κοινωνική και νοσηλευτική πρόνοια και όχι να τα εγκαταλείπουν στον αργό θάνατο... Και όλα αυτά, βέβαια, με την ελπίδα ότι και αυτή η τραγωδία θα ξεχαστεί, όπως οι τραγωδίες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι το 1945, του Τσερνομπίλ το 1986. Και αύριο - μεθαύριο, ποιος πλέον αποκλείει ένα γενικευμένο πυρηνικό ολοκαύτωμα, με την ανοχή όλων εκείνων των βιομηχανικών κοινωνιών, που προτιμούν να οδηγούν σε εμφύλιο αλληλοσπαραγμό λαούς οικονομικά ασθενέστερων χωρών αλλά με πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και ουρανίου, με έναν και μόνο στόχο: να καταληστεύσουν ανενόχλητα τους φυσικούς αυτούς πόρους και με κάθε αθέμιτο τρόπο να φράξουν το δρόμο προς τη γενίκευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Μόνον η αναβίωση ενός παγκόσμιου συναγερμού, με επικεφαλής έναν νέο Μπέρτραντ Ράσελ ή έναν άλλο Ζαν-Πολ Σαρτρ θα μπορούσε να ξυπνήσει από το λήθαργο κάποιες κυρίαρχες ομάδες καλοβολεμένων μικροαστών, γιατί όχι και αυτό το ίδιο το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που περί άλλα τυρβάζει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: