Του ΧΡΗΣΤΟΥ Γ. ΚΤΕΝΑ
Τις ημέρες αυτές της εθνικής μας ενοχής (ζούμε όλοι μέσα στη σιωπή των όσων έχουμε πράξει ή ανεχθεί ή εκλέξει), το ερώτημα πρέπει να γίνει: Αν είχαμε περιορίσει τη διαφθορά, αν ήταν η χώρα μας περισσότερο Ελβετία και λιγότερο Ουγκάντα, τι ακριβώς θα είχαμε κερδίσει;
Η ΕΠΙΠΤΩΣΗ της διαφθοράς στα δημόσια οικονομικά δεν είναι κάτι άγνωστο και έχει μελετηθεί διεξοδικά με τραγικά (για εμάς) συμπεράσματα. Η διαφθορά μπορεί να μειώνει το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) από 0,3 έως 1,8% το χρόνο. Μπορεί να μειώνει τα έσοδα του κράτους έως και 4,5% του ΑΕΠ, μπορεί να αυξάνει τις στρατιωτικές δαπάνες κατά 0,32% του ΑΕΠ (να γιατί οι αμυντικές δαπάνες είναι οργιώδεις...), μπορεί να αυξάνει ακόμη και την παιδική θνησιμότητα! Αν πολλαπλασιάσουμε αυτά τα νούμερα με τα 37 χρόνια της μεταπολίτευσης (για να μην πάμε και πιο πίσω), το αποτέλεσμα είναι εξωφρενικό.
ΑΝ ΕΙΧΑΜΕ έστω τη μισή διαφθορά (η πλήρης εξαφάνιση είναι φυσικά παραμύθι για μικρά παιδιά), τότε η Ελλάδα θα ήταν χώρα και όχι αυτό το αρχαιολάγνο κέλυφος μικροψυχίας.
«Να έχεις κούτελο», μας έλεγαν παλιά, αλλά υπέθεταν ότι υπάρχει κεφάλι και σώμα από κάτω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου