ΓΡΑΦΕΙ Η ΡΙΚΑ ΒΑΓΙΑΝΗ
Χτες το πρωί στην ήσυχη πόλη της Αμφισσας ολοκληρώθηκε μια πολύκροτη δίκη την εξέλιξη της οποίας παρακολούθησαν με πολύ δυνατά συναισθήματα όλοι οι Ελληνες.
Η απόφαση ήταν αυστηρότατη, ειδικά σε ό,τι αφορούσε στον Επαμεινώνδα Κορκονέα, που πυροβόλησε και σκότωσε τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο, εκείνο τον μοιραίο Δεκέμβρη του 2008.
Στις περιπτώσεις αυτές, μεταξύ αμηχανίας και γενικούρας, οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης τονίζουν πως «δεν σχολιάζουν αποφάσεις της Δικαιοσύνης», αλλά δεν παραλείπουν και να αναρωτηθούν κομψά αν «ικανοποιήθηκε το λαϊκό αίσθημα».
Μια βόλτα στο Ιντερνετ αρκεί για να κάνει σμπαράλια όλους αυτούς τους φαρισαϊσμούς. Ελάχιστα λεπτά μετά τη λήξη της δίκης, εκατοντάδες χρήστες του Διαδικτύου, άνθρωποι δηλαδή που δεν έχουν καμιά υποχρέωση (και καμία όρεξη) να είναι «προσεκτικοί», έσπευσαν να εκφράσουν τη δική τους θέση: Είναι εντυπωσιακή η γκάμα των αποχρώσεων που έχουν οι απόψεις τους για την απόφαση: Από το απόλυτο μαύρο, στο εκτυφλωτικό λευκό:Οργισμένες δηλώσεις του τύπου «κρέμασμα του φονιά στην Πλατεία Συντάγματος», αλλά και το απόλυτο αντίθετό τους: σχόλια που περίπου ηρωοποιούν τους καταδικασθέντες.
Ενας συμπολίτης μας, (στην ιστοσελίδα tvxs) προτείνει να μην πάει φυλακή ο Κορκονέας, αλλά να περάσει την υπόλοιπη ζωή του σε καταναγκαστική κοινωφελή εργασία σε σχολεία, να δίνει ακόμα και «διαλέξεις» για το πώς έφτασε στο έγκλημα που διέπραξε.
Μια ουτοπική άποψη που όμως μας κάνει να σκεφτούμε τι σημαίνει «έγκλημα και τιμωρία» στην κοινωνία μας.
Χάρη στο Διαδίκτυο, έχουμε την πολυτέλεια να ερχόμαστε σε άμεση και συνεχή επαφή με την «περί δικαίου αίσθηση της κοινής γνώμης». Το ζήτημα είναι αν διαθέτουμε την ωριμότητα να την ακούσουμε, τον χρόνο να επεξεργαστούμε τις ακραίες αποκλίσεις της, και, κυρίως, το κουράγιο να παραδεχτούμε μια ενοχλητική αλήθεια:
Η δικαστική και η λαϊκή «ετυμηγορία» είναι -και ευτυχώς παραμένουν- δύο διαφορετικά πράγματα.
Ευτυχώς για τους αθώους. Ευτυχώς και για τους ενόχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου