Τα μπράβο και τα χειροκροτήματα για την ηρωική αντίσταση του Σάνον «The Cannon» Μπριγκς, στο ανελέητο σφυροκόπημα του Βιτάλι Κλίτσκο, αντικαταστάθηκαν γρήγορα από τις προσευχές όλου του κόσμου να ξυπνήσει το συντομότερο από το φαρμακολογικό κώμα στο οποίο ο Αμερικανός μποξέρ έπεσε αμέσως μετά το ματς-σφαγή.
Το big-ματς με έπαθλο τη ζώνη του παγκοσμίου τίτλου της κατηγορίας WBC (World Boxing Council) και που, όπως αναμενόταν, όχι όμως τόσο εύκολα όσο είχε ίσως υπολογίσει, παρέμεινε στα χέρια του Ουκρανού φαινομένου: αδελφός του επίσης μποξέρ Βλάντιμιρ, δύο γίγαντες του παγκοσμίου μποξ, γεννημένοι στο Καζακστάν, ουκρανικής υπηκοότητας, αλλά μεγαλωμένοι στο Αμβούργο, δίμετροι κι οι δύο, που, αντίστοιχα σε 43 και 58 παιχνίδια, ζήτημα να ηττήθηκαν πέντε φορές.
«Τι περίμενε, δηλαδή, ο διαιτητής; Να υπάρξει νεκρός, για να διακόψει το παιχνίδι;»,
αναρωτήθηκαν από κοινού, τόσο η «Bild» όσο και η «Suddeutsche Zeitung», υπογραμμίζοντας πως ο Μπριγκς είχε δεχτεί στο πρόσωπο μία πραγματική... εκατόμβη άπερκατ, jab, αριστερών και δεξιών κροσέ, 302 στο σύνολο, από τα οποία τα 171 «καθαρά», με την έννοια πως όλα τους είχαν βρει στόχο.
«Με τόσο ξύλο που έφαγε είναι θαύμα το γεγονός πως ζει ακόμη», είπε κι ο Λούαν Κράζνικι, πρώην πρωταθλητής Ευρώπης βαρέων βαρών, τηλεσχολιαστής σήμερα του γερμανικού καναλιού Rtl.
Κι όμως, αρχικά ουδείς από τους 14.500 θεατές (και 13,3 εκατ. τηλεθεατές), που το περασμένο Σάββατο κατέκλυσαν το «ο2 World Arena» του Αμβούργου, δεν πήρε χαμπάρι κι ούτε συνειδητοποίησε τη σοβαρότητα της κατάστασής του. Και με το δίκιο τους, γιατί στο τέλος των 12 γύρων (κανένας άλλος μποξέρ δεν είχε καταφέρει τα τελευταία δέκα χρόνια ν' αντέξει τόσο πολλή ώρα με αντίπαλο τον τρομερό και φοβερό Κλίτσκο), το «κανόνι» από το Μπρούκλιν είχε φύγει από το ρινγκ με τα... κανονικά του πόδια, αποχαιρέτησε τον κόσμο και περπάτησε, και πάλι μόνος του, χωρίς να προδίδει το παραμικρό σημάδι κατάρρευσης μέχρι τ' αποδυτήρια. Οπου όμως θρυμματίστηκε και διαλύθηκε, λιποθύμησε και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στην εντατική μονάδα του κοντινότερου νοσοκομείου.
«Επρεπε να το φανταστούμε», έγραψε ο γερμανικός Τύπος. Πόσα και πόσο πια ν' άντεχε; Από τον 6ο γύρο εκλιπαρούσαμε τον διαιτητή να διακόψει το ματς, τον προπονητή του Ερμάν Κασέιντο να πετάξει την πετσέτα, αλλά τίποτα. Ας πληρώσουν τώρα οι όποιοι υπεύθυνοι: από τον προπονητή του και τον διαιτητή, έως τον γιατρό του αγώνα».
Η αλήθεια είναι πως, αργά ή γρήγορα, θέλοντας και μη, κάποιοι θα βρεθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Γιατί ο άμοιρος Μπριγκς, όση θέληση κι αντοχή να είχε, αυτή τη στιγμή χαροπαλεύει μ' εγκεφαλική αιμορραγία, δύο σπασμένα ζυγωματικά και τρία πλευρά, πιθανότατα και μ' ένα διπλό κάταγμα ανάμεσα στα μάτια.
«Εάν ο Μπριγκς ήταν αθλητής μου, δεν υπήρχε περίπτωση να τον άφηνα ν' αγωνιστεί πέρα των 8 γύρων», είπε κι ο κόουτς του Κλίτσκο, Φριτζ Σντούνεκ. Ολες σωστές επισημάνσεις, αλλά δυστυχώς αργοπορημένες για τη ζωή ενός ανθρώπου που δεν βρίσκεται πλέον στα χέρια της επιστήμης, αλλά αποκλειστικά και μόνο σ' εκείνα του Θεού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου