Τα παντελόνια!

Από τον ΦΙΛΙΠΠΟ ΣΥΡΙΓΟ

Εκείνο που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση από το νεοδημοκρατικό διήμερο στη Θεσσαλονίκη, ήταν η αποθέωση Καραμανλή από το κομματικό κοινό, που έσπευσε να διαδηλώσει τη... δημιουργική παρουσία του!

ΕΝΑ ολόκληρο τέταρτο χρειάστηκε, κατά τας περιγραφάς, ο τέως πρωθυπουργός για να ανέλθει τα σκαλοπάτια του Βελλίδειου και να φτάσει μέχρι την πρώτη σειρά των καθισμάτων. Και άλλο ένα τέταρτο για να κάνει, κατά την αποχώρησή του, την ίδια διαδρομή από την ανάποδη...

ΩΡΑΙΑ, κατά τα φαινόμενα ο κόσμος ενθουσιάστηκε που τον ξαναείδε, γι' αυτό και του χάρισε άδολες εκδηλώσεις λατρείας, που ενδεχομένως θα επαναληφθούν και σε μελλοντικές εκδηλώσεις.

ΕΚΕΙΝΟ, όμως, που δεν μπορώ να καταλάβω, είναι από πού προκύπτει όλος αυτός ο ενθουσιασμός. Ποια είναι η αιτία του και ποια η προοπτική του...

ΑΝ ΚΡΙΝΩ, πάντως, από τα όσα κατέγραψαν αυτήκοες μάρτυρες, το πλήθος των χειροκροτητών σε κάποιο βαθμό έχασε το μέτρο, αφού φώναζε στον Καραμανλή ν' αφήσει κάνα χρόνο ακόμα τον Σαμαρά και μετά να επιστρέψει!

ΜΑΛΙΣΤΑ... Να επιστρέψει, λοιπόν, ο κ. Καραμανλής, για να ολοκληρώσει το έργο του, το οποίο ο ίδιος παράτησε στη μέση, όταν κάποια στιγμή διαπίστωσε τις τραγικές διαστάσεις που είχε πάρει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας επί των ημερών του. Να επιστρέψει, δηλαδή, για άλλα 5,5 χρόνια καταστροφικής ανευθυνότητας και ξεγνοιασιάς;

ΣΤΗΝ πολιτική ο κυρίαρχος λαός ποτέ δεν επικρίνεται. Αντίθετα, μάλιστα, θεωρείται βέβαιο ότι πάντα εν σοφία αποφασίζει (γι' αυτό και πάμε από το κακό στο χειρότερο...). Κατά συνέπεια, με την ίδια άνεση που επιλέγει τον Σαμαρά και αποπέμπει την Ντόρα, μπορεί να απαιτεί την επιστροφή του Καραμανλή (με ή χωρίς τον Ρουσσόπουλο!).

ΚΑΙ εντάξει, ας δεχθούμε ότι οι χειροκροτητές της Θεσσαλονίκης, στις αποθεωτικές για τον Καραμανλή εκδηλώσεις τους, δεν υπολόγισαν το συμφέρον της χώρας αλλά προέταξαν το λεγόμενο κομματικό συμφέρον. Το οποίο, παρεμπιπτόντως, λόγω των επιδόσεων του τέως πρωθυπουργού, έχει υποστεί καταστροφή άνευ προηγουμένου. Προς τι, λοιπόν, τόση καραμανλολαγνεία, όταν όλα τα λογικά δεδομένα συνηγορούν για το αντίθετο;

Η κ. Κατερίνα Πελέκη, σύζυγος Βουλγαράκη, μπορεί, όπως επισήμανε ο υπό ποινική δίωξη ευρισκόμενος Γιάννης Αγγέλου, να μην ήταν μέλος της κυβέρνησης όταν οργίαζε η «μαγειρική» για το Βατοπέδι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ξέρει. Πόσω μάλλον όταν η ίδια και όλη της η οικογένεια (σύζυγος, πατέρας και αδελφοί) είχαν συμβάλει στην επίλυση του θέματος, με μόνη τους ανταμοιβή την «ευχή της Παναγίας»!

ΥΠΟΘΕΤΩ, λοιπόν, ότι επειδή η κ. Πελέκη όχι μόνο ξέρει, αλλά βρίσκεται (οικογενειακώς...) και σε δύσκολη θέση, πράγμα που την καθιστά ελαφρώς... αδιάκριτη, ο τέως πρωθυπουργός προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από το αλαλάζον κομματικό πλήθος, με την ελπίδα ότι έτσι δεν θα φανεί αν φοράει, ή όχι, παντελόνια...