Παλιό (2006) αλλά πάντα επίκαιρο άρθρο
Της Ριτσας Μασουρα
(...) Τα σενάρια περί συνωμοσίας δεν είναι ξένα στους Αμερικανούς. Σύμφωνα μάλιστα με δημοσκόπηση σε παναμερικανικό επίπεδο στις αρχές του φετινού καλοκαιριού του πανεπιστημίου του Οχάιο, πάνω από το ένα τρίτο των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είτε έλαβε μέρος στις επιθέσεις, είτε επέτρεψε να συμβούν, και ένα 16% δήλωσε ότι η κατάρρευση των Διδύμων επιταχύνθηκε από την έκρηξη εκρηκτικών που κάποιοι είχαν κρύψει στα κτίρια.
Οι δύο θεωρίες που κυκλοφορούν
Τα περί συνωμοσίας απασχολούν και το περιοδικό ΤΙΜΕ, ο αρθρογράφος του οποίου Λεβ Γκρόσμαν επισημαίνει ότι οι λαοί πολλές φορές χρειάζονται μεγάλες θεωρίες για να δικαιολογήσουν μεγάλα γεγονότα. Κατά τις εκτιμήσεις του αμερικανικού περιοδικού κυκλοφορούν δύο θεωρίες.
Η πρώτη υποστηρίζει ότι η δύναμη των πάνω ορόφων που κατέρρεαν συνέτεινε στην αύξηση της πίεσης του αέρα στους χαμηλούς ορόφους σε τέτοιο βαθμό ώστε να ανατιναχθούν, ενώ
η δεύτερη υποστηρίζει ότι οι Πύργοι δεν κατέρρευσαν από την πρόσκρουση των δύο αεροσκαφών και τις φωτιές που ακολούθησαν. Κατέρρευσαν ύστερα από προγραμματισμένη και ελεγχόμενη καταστροφή. Η σκόνη που ο κόσμος έβλεπε στις οθόνες του ήταν αποτέλεσμα της έκρηξης των εκρηκτικών που είχαν «φυτευτεί» στα κτίρια πριν από την επίθεση.
Τα προηγούμενα χρόνια , όσο πλησιάζαμε προς την επέτειο της 11ης Σεπτεμβρίου, ανακαλύπταμε όλο και περισσότερα δημοσιεύματα γύρω από το προσφιλές σε όλους θέμα, αυτό της πιθανής συνωμοσίας. Μεταξύ των εντύπων συμπεριλαμβάνεται το δεξιό περιοδικό Weekly Standard που αναφέρεται στο τελευταίο βιβλίο του θεολόγου Ντέιβιντ Ρέι Γκρίφιν, ο οποίος θέτει το εξής ερώτημα; Ηταν η κυβέρνηση Μπους αυτή που ανατίναξε το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, έβαλε φωτιά στο Πεντάγωνο και κατέρριψε την Πτήση 93, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την αμερικανική αυτοκρατορία; Η απάντηση είναι «Ναι».
«Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν μια παραπλανητική επιχείρηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και της αστυνομίας, κατόπιν εντολής της κυβέρνησης Μπους. Παραδείγματα τέτοιων παραπλανητικού περιεχομένου επιχειρήσεων είναι διάσπαρτα στην ιστορία», διατείνεται ο καθηγητής Γκρίφιν.
«Η υπόθεση Μούκντεν, το 1931, είναι μία από αυτές, όταν οι Ιάπωνες ανατίναξαν το δικό τους σιδηροδρομικό δίκτυο στη Μαντζουρία και στη συνέχεια επέρριψαν τις ευθύνες στα κινεζικά στρατεύματα, επιδιώκοντας έτσι να δικαιολογήσουν την περαιτέρω διείσδυσή τους στην περιοχή. Μια άλλη περίπτωση είναι η φωτιά στο Ράιχσταγκ το 1933, την οποίαν έβαλαν οι ναζιστές και κατηγόρησαν τους κομμουνιστές, με στόχο να δικαιολογήσουν τη δικτατορία. Η επιχείρηση Χίμλερ επίσης, την οποίαν οι Γερμανοί εμφάνισαν ως δήθεν επίθεση των πολωνικών στρατευμάτων εναντίον γερμανικών συνοριακών σταθμών, προκειμένου να δικαιολογήσουν την εισβολή των ναζιστών στην Πολωνία.»,
«Ελεγχόμενη κατάρρευση από την κυβέρνηση»
Με την ίδια λογική ο Γκρίφιν θεωρεί την παραπλανητική επιχείρηση της 11ης Σεπτεμβρίου ως ένα πονηρό σχέδιο που μόνο η κυβέρνηση Μπους θα μπορούσε να επινοήσει. Για να επιτύχει μάλιστα η κυβέρνηση «ελεγχόμενη κατάρρευση των Πύργων, τοποθέτησε εκρηκτικούς μηχανισμούς στο υπόγειο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου».
«Οι νόμοι της φυσικής από μόνοι τους δεν εξηγούν γιατί οι πανίσχυροι κατασκευαστικά Πύργοι κατέρρευσαν μετά την πρόσκρουση πάνω τους δύο αεροσκαφών», επιμένει ο Γκρίφιν. «Και κάτι ακόμη, το οποίο οφείλουμε να συμπεριλάβουμε στη συλλογιστική μας: Επικεφαλής της εταιρείας, η οποία είχε αναλάβει την ευθύνη για την ασφάλεια του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, είναι εξάδελφος του προέδρου Μπους».
«Η υποτιθέμενη πρόσκρουση της Πτήσης 77 στο Πεντάγωνο ήταν χάλκευμα, όπως και η κατάρριψη από την αμερικανική στρατιωτική αεροπορία της Πτήσης 93 πάνω από την Πενσιλβάνια», λέει ο καθηγητής, ο οποίος συνδέει την 11η Σεπτεμβρίου με την υλοποίηση της ατζέντας των νεοσυντηρητικών που διαμορφώθηκε σταδιακά στη δεκαετία του '90. Κατά τις εκτιμήσεις του, Μπους και Ράμσφελντ χαρακτήρισαν την 11/9 ως «ευκαιρία», η οποία εξυπηρετεί τα ιμπεριαλιστικά κίνητρα της αμερικανικής κυβέρνησης και το όνειρο μιας παγκόσμιας Pax Americana. Είναι προφανές, παρατηρεί ο Γκρίφιν, ότι αυτή η προοπτική θα έχει επιπτώσεις για τους Χριστιανούς, λαμβάνοντας σοβαρά υπ' όψιν το γεγονός ότι ο πρωταρχικός στόχος του Χριστού ήταν να ανατρέψει τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία των Ημερών του.
Η κυβέρνηση Μπους και νεοσυντηρητικοί υποστηρικτές του έχουν αναβιώσει αντιλήψεις ότι η αυτοκρατορία μπορεί να διευρύνει τη βασιλεία του Θεού μέσα από τις παγκόσμιες αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Η γλώσσα της αυτοκρατορίας εισήχθη στο αμερικανικό λεξιλόγιο από την εποχή των Ιδρυτών του αμερικανικού κράτους, ωστόσο η δύναμη για την επιβολή της εμφανίστηκε μόλις στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αντικαθιστώντας την αυτοκρατορική Μεγάλη Βρετανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες ουσιαστικά επέβαλαν παγκόσμιο απαρτχάιντ που διατηρεί τον πλούτο και την ευημερία για τους Δυτικούς λευκούς, ενώ επιτρέπει την εξάπλωση της φτώχειας οπουδήποτε αλλού. Εχοντας αναλάβει αυτό το ρόλο οι Ηνωμένες Πολιτείες ουσιαστικά ηγούνται ενός παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος που αρνείται το δικαίωμα στη ζωή σε μεγάλες μάζες ανθρώπων, με αποτέλεσμα 180 εκατ. να πεθαίνουν κάθε δεκαετία από αιτίες που συνδέονται άμεσα με τη φτώχεια.
Η λίστα των θυμάτων
Κι ενώ οι ναζιστές και οι Σοβιετικοί σκότωσαν 50 εκατομμύρια ανθρώπους έκαστος και φέρουν την ταμπέλα του «Κακού», οι Ηνωμένες Πολιτείες σκοτώνουν 180 εκατ. κάθε δέκα χρόνια, χωρίς να συμπεριληφθούν αυτοί που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια διάφορων στρατιωτικών παρεμβάσεων τα τελευταία 60 χρόνια. Μήπως τους αξίζει ο τίτλος της διαβολικής αυτοκρατορίας; διερωτάται ο θεολόγος Γκρίφιν.
πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (2006)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου