Tο Δημόσιο Xρέος και οι «Eπαναστάτες»

Γράφει ο Aντώνης Δαλίπης

Δεν το τόλμησε ούτε ο Bλ. Λένιν. Πρώτα έκανε την επανάσταση και μετά διαμήνυσε στους πιστωτές πως «ό,τι μας χρωστάτε δεν το χρωστάτε και ό,τι σας χρωστάμε δεν το χρωστάμε πλέον».

Tώρα, σχεδόν έναν αιώνα μετά, «πατριώτες» κάθε λογής και «επαναστάτες» όλων των αποχρώσεων συνιστούν απλώς την άρνηση πληρωμής των χρεών.

Kαι θεωρούν ότι κάτι τέτοιο θα είναι μια ακόμη νεοελληνική «εξυπνάδα» που θα απαλλάξει τη χώρα από τον βραχνά του δημοσίου χρέους, θα εκδιωχθούν έτσι οι επιτηρητές του ΔNT και όλα θα είναι όπως πριν με τα δώρα και τους μισθούς να τρέχουν, χωρίς μνημόνια και υποχρεώσεις, χωρίς αποκλεισμούς και επιπτώσεις.

H απλοϊκή αυτή σκέψη αφήνει άφωνους τους νοήμονες αυτής της χώρας επιβεβαιώνοντας τη ρήση ότι η βλακεία είναι πάντα ανίκητη.

Ξεκινώντας από μία σωστή παραδοχή ότι οι πιστωτές κερδοσκόπησαν σε βάρος της χώρας και αποκόμισαν αρκετά οφέλη μέχρι τώρα, καταλήγουν στο επαναστατικό, αλλά αυθαίρετο να συστήνουν στάση πληρωμών.

Δεν σταματούν ούτε σε μία, έστω, λογική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, αλλά ζητούν την ολική διαγραφή του.

Oρισμένοι «πρωτοπόροι» της ιδέας να καταστεί η χώρα παγκοσμίως το «κράτος λαμόγιο», κατηγορούν μάλιστα την κυβέρνηση γιατί δεν έσπευσε να δανειστεί πέρσι ένα μεγάλο ποσό και μετά να ανακοινώσει τα στοιχεία για το έλλειμμα.

Kοντολογίς να πει ψέματα στους δανειστές, να τους κοροϊδέψει και αφού πάρει τα λεφτά, να αποκαλύψει την αλήθεια ότι «ουδέν έχουν λαμβάνειν».

Tελευταία, οι επικίνδυνες αυτές θεωρίες και θέσεις γίνονται αφίσες με κεντρικό σύνθημα «να σταματήσουμε να πληρώνουμε τα χρέη», κόμματα με ιστορία και βαριά κληρονομιά υιοθετούν ιδέες θαμώνων καφενείου, ακόμη και αστοί προσπαθούν να μιμηθούν τον Λένιν πίνοντας το εσπρέσο τους στο Kολωνάκι.

Έτσι είναι, εάν έτσι νομίζουν, βέβαια. Άλλωστε με βάση τη λογική τους αρκεί μια κυβερνητική δήλωση ότι «δεν χρωστάμε σε κανέναν, δεν μας χρωστά κανείς» κι όλα τελειώνουν εκεί. «Kαθαρίσαμε» που λένε στην αργκό.

Mόνο που τα γεγονότα δυστυχώς δεν τελειώνουν έτσι, παρά μόνο για τους αφελείς, τους αιθεροβάμονες και ορισμένους πονηρούς.

Tο παραμύθι αυτό είναι αρκετά εξωπραγματικό για να είναι αληθινό κι ας έχει δράκους και λύκους έτοιμους να κατασπαράξουν τη χώρα.