Το ελληνικό «θαύμα» του Cathedral School της Νέας Υόρκης

Του Δημήτρη Αθηνάκη

Σε περιόδους δεινής κρίσης πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε πολλά. Περικοπές! Λέξη που επαναλαμβάνεται τόσο συχνά όσο μία «Καλημέρα». Πώς γίνεται όμως να μπαίνουν όλα στο ίδιο τσουβάλι;

Γεγονός είναι πως κάθε «μεγάλη αλλαγή» θεωρείται αυτονόητο να έχει επίπτωση στην παιδεία και τον πολιτισμό. Πειραματισμοί επί πειραματισμών. Ενδεικτική η κατάσταση στα σχολεία του εξωτερικού, όπου προωθείται ο περιορισμός ή η κατάργηση αποσπάσεων εκπαιδευτικών ανά τον κόσμο. Διαβάσαμε την επιστολή που έστειλε η κ. Στέλλα Κοκόλη, πρόεδρος των Ελληνοαμερικανών Εκπαιδευτικών, στην κ. Αννα Διαμαντοπούλου, αναφέροντας πως η κίνηση αυτή βρίσκει τους εκπαιδευτικούς απροετοίμαστους, ενώ ταυτόχρονα αναχαιτίζει την προσπάθεια των τελευταίων ετών να εισχωρήσει ο ελληνικός πολιτισμός στην αμερικανική κοινωνία.

Ευτυχώς, υπάρχουν άνθρωποι, σχολεία και πανεπιστήμια που τελούν αξιοθαύμαστο έργο. Για παράδειγμα, το Cathedral School της Νέας Υόρκης -επιδοτούμενο φέτος από το Ιδρυμα Σταύρου Νιάρχου για την πρωτοποριακή του μέθοδο αντικατοπτρισμού της Ελλάδας στις ΗΠΑ- παράγει αξιέπαινο έργο. Η διευθύντρια κ. Sonia Celestin μάς ενημερώνει πως οι μαθητές του σχολείου, μισοί εκ των οποίων είναι ελληνικής καταγωγής και οι υπόλοιποι από άλλα μέρη του κόσμου, μυούνται στον ελληνικό πολιτισμό μεταφέροντας και αναμειγνύοντάς τον με τα δικά τους περιβάλλοντα. Μάλιστα, στον Παναμερικανικό Διαγωνισμό Αρχαίων Ελληνικών(!) οι δεκατριάχρονοι μαθητές του σχολείου, όχι μόνον ημετέρας καταγωγής, κατάφεραν να διαπρέψουν ανάμεσα σε 1.688 μαθητές πολύ μεγαλύτερης ηλικίας, οι νεότεροι στην ιστορία του θεσμού.

Στον πανεπιστημιακό χώρο, η κ. Karen Van Dyck, διευθύντρια του τμήματος Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Columbia και μέλος της Επιτροπής του ανωτέρω σχολείου, έχει αναλάβει το δύσκολο έργο της προώθησης των ελληνικών γραμμάτων στις ΗΠΑ. Στο πλαίσιο αυτό, σε συνεργασία με τους κ.κ. Edmund Keeley, γνωστό σε όλους για την προσφορά του στον ελληνικό πολιτισμό, και Peter Constantine έχουν φέρει εις πέρας τη φιλόδοξη Ανθολογία Greek Poets: From Homer to the present. Ο τελευταίος, πολυβραβευμένος μεταφραστής και ιθύνων νους της συμμετοχής των μαθητών στον προαναφερθέντα διαγωνισμό, έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, και τα έργα του Σοφοκλή. Αίσθηση, επίσης, προκάλεσε η πρόσφατη μετάφραση των Ατελών του Καβάφη από τον Daniel Mendelsohn.

Τι σημασία μπορεί να έχουν όλα αυτά, θα αναρωτηθεί κανείς, τη στιγμή που το μέλλον όλων μας είναι αβέβαιο. Ωστόσο, όταν συνδέεις τον Πολιτισμό με τον Τουρισμό, όταν η Παιδεία αποτελεί το βασικότερο κομμάτι του Πολιτισμού, κι εσύ την απαξιώνεις εδώ και αλλού, όταν θες να βγεις από την παγκόσμια απομόνωση και να υπάρξεις ως οντότητα που έχει έναν κάποιον λόγο, τότε όλα αυτά πρέπει να τα λάβεις υπόψη σου. Εστω για να αποδείξεις ότι μπορείς να προτάξεις τα πολιτισμικά σου αγαθά και να αποδείξεις ότι μπορείς.

πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ