Toυ Hλια Mαγκλινη
Στην ταινία «Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται» (1996), πολεμική αφήγηση με θέμα τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο, ακούμε τους Σέρβους να αποκαλούν τους μουσουλμάνους εχθρούς τους «Τούρκους». Στη συνείδηση του μέσου Σέρβου, ο μουσουλμάνος δεν ήταν απλός μουσουλμάνος - ήταν Τούρκος. Αυτή είναι μια μεγάλη επιτυχία της Τουρκίας: αθόρυβα περνάει την αίσθηση ότι έχει σκορπισμένους «δικούς της» σε όλη τη βαλκανική χερσόνησο.
Είναι η επιτυχία μιας χώρας που ήδη από την εποχή της παρακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κρατούσε τα εδάφη της χάρη στη δεξιοτεχνία που έχει διαχρονικά στη διπλωματία. Είναι επίσης η προσοχή που δίνει στα λεγόμενα «μικρά»: το 2005 σε ταξίδι στη Σεούλ με συγγενείς βετεράνων του κορεατικού πολέμου, στην ελληνική ομάδα βρισκόταν και ένας ναύαρχος εν αποστρατεία, αδελφός αξιωματικού της Πολεμικής Αεροπορίας, βετεράνου της Κορέας. Σε επίσημο τραπέζι, ένας ξένος αξιωματικός με στολή του ναυτικού, προσέγγισε τον Ελληνα ναύαρχο και τον χαιρέτησε εγκάρδια. Δεν γνωρίζονταν. Ο ξένος αξιωματικός ήταν Τούρκος, στρατιωτικός ακόλουθος στην Κορέα. Είχε φροντίσει να ενημερωθεί και όταν έμαθε ότι στην ελληνική ομάδα υπήρχε ένας αποστρατευμένος αξιωματικός του Ναυτικού, έσπευσε να τον χαιρετήσει
Το ασήμαντο περιστατικό με τον Τούρκο στρατιωτικό ακόλουθο στην Κορέα έχει τη σημασία του - σημειολογική, όπως και το «Τούρκοι» της ταινίας. Είναι η σημασία στη λεπτομέρεια, στη συνέχεια, στη συνέπεια, στη μέθοδο - κάτι στο οποίο οι γείτονες αριστεύουν. Και έχουν και πυγμή. Ως γνωστόν, η στάση της επίσημης Τουρκίας στην πρόσφατη κρίση με το Ισραήλ είναι μέρος μιας καλά μεθοδευμένης πολιτικής, η Τουρκία να αναδειχθεί ηγέτιδα δύναμη μεταξύ των μουσουλμανικών κρατών. Επίσης, οι έρευνες του «Πίρι Ρέις» στη Δωδεκάνησο και στα ανοιχτά της Κύπρου, επιβεβαιώνουν για μια ακόμη φορά την επιμονή της Τουρκίας να κυριαρχήσει στο Αιγαίο.
Δεν ξέρω αν το όραμα του Νταβούτογλου, αν ο λεγόμενος «νεο-οθωμανισμός», γίνουν πραγματικότητα. Τα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας είναι τεράστια και για πολλά μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει. Ομως για ένα πράγμα δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους Τούρκους: ότι δεν είναι σοβαροί, σταθεροί και μεθοδικοί. Κάτι δηλαδή που δεν είμαστε εμείς. Δυστυχώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου