Του Β. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ
ΣΤΗΜΕΝΟΙ αγώνες, «πουλημένοι» ποδοσφαιριστές, παράγοντες με λεφτά σε χαρτοσακούλες έτοιμα για δωροδοκία, «αγορασμένοι» διαιτητές.Τα υπόγεια συστήματα στο ποδόσφαιρο ήταν πάντοτε ένα κομμάτι του παιχνιδιού και τα χρόνια της αθωότητας επί της ουσίας δεν υπήρξαν ποτέ. Οταν όμως σφάλματα διαιτητικά τα οποία προκαλούν ερωτηματικά και μπόλικη σπέκουλα δεν συμβαίνουν μόνο σε επί μέρους λίγκες αλλά σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, το λαοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο δίνει την εντύπωση ότι συνάμα είναι και το πιο «ύποπτο».
Οι ιστορίες με τα κραυγαλέα φάουλ των ρέφερι στα Μουντιάλ δεν είναι καινούργιες, ούτε οφείλονται μόνο στη διαχρονική στο ποδόσφαιρο «διαιτητολαγνεία». .Πάμε πολύ πίσω,στη διοργάνωση του 1934 και στη φασιστική την εποχή εκείνη Ιταλία για να ξετυλίξουμε το κουβάρι με τις ιστορίες των ανθρώπων που αποφάσισαν με το «έτσι θέλω» ποιος θα είναι ο νικητής.Κάποιες φορές με άνωθεν εντολές και άλλες επειδή απλώς δεν ήταν διαιτητικά επαρκείς.
1934- ΙΤΑΛΙΑ
Ο λάγνος Σουηδός
Ο σουηδός ρέφερι Εκλιντ ήταν ο άνθρωπος που έβαλε φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του στην πρώτη κατάκτηση τροπαίου από τη Σκουάντρα Ατζούρα. Λίγο πριν από την έναρξη του ημιτελικού απέναντι στην Αυστρία, ο Εκλιντ επισκέφτηκε το θεωρείο του δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι που λέγεται ότι του έταξε μια ωραία βραδιά με ιταλίδες ιερόδουλες και κάμποσες στερλίνες. Στον ημιτελικό που τελείωσε με 1-0 υπέρ της Ιταλίας, ο σουηδός διαιτητής έφτασε στο σημείο να κάνει κεφαλιά για να απομακρύνει την μπάλα προτού καταλήξει στα δίχτυα των Ατζούρι!
1938- ΓΑΛΛΙΑ
Η ιερή συμμαχία
Με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο επί θύραις, η διοργάνωση της Γαλλίας ήταν ασορτί με τις πολιτικοστρατιωτικές συμμαχίες. Η Τσεχοσλοβακία αντιμετώπιζε τη Γερμανία και ο Ιταλός ΡινάλντοΜπαρλασίνα έπρεπε να διαλέξει: ή θα ευνοούσε τον σύμμαχο ή θα τον έστελναν στα... χαρακώματα. Εκανε τα πάντα για να ωθήσει τα Πάντσερ προς τη νίκη. Δεν έδωσε πέναλτι υπέρ του αντιπάλου, του ακύρωσε κανονικό γκολ και έβαλε το χεράκι του ώστε να ισοφαρίσει η Γερμανία σε 1-1. Ωστόσο η Τσεχοσλοβακία έδειξε χαρακτήρα... αντιστασιακό και πήρε το ματς με 3-1.
1954- ΕΛΒΕΤΙΑ
Ο φιλογερμανός Ούγγρος
Η Γιουγκοσλαβία ήταν το θύμα στο συγκεκριμένο Μουντιάλ. Εφτασε ως τον προημιτελικό παρουσιάζοντας μια ομάδα που θαυμάστηκε για την πειθαρχία της, όμως εκεί περίμεναν οι Γερμανοί. Ο πόλεμος είχε τελειώσει, αλλά κάποια κατάλοιπα της ναζιστικής κυριαρχίας είχαν απομείνει. Ο ούγγρος ρέφερι (και μουσουργός το επάγγελμα) Ιστβαν Ζολτ μέτρησε αντικανονικό γκολ της Νατσιοναλμανσάφτ και αργότερα αρνήθηκε καταφανές πέναλτι στη Γιουγκοσλαβία. Η Γερμανία επεκράτησε με 2-0, όμως ο Ζολτ το έφερε βαρέως και ήθελε να... διορθώσει!
1958- ΣΟΥΗΔΙΑ
Ο αντι-γερμανός Ούγγρος
Πέρασαν τέσσερα χρόνια, όμως ο Ζολτ δεν είχε ξεχάσει τα λάθη του. Και για να αυτοεξιλεωθεί, τιμώρησε τη Γερμανία με το ίδιο νόμισμα. Στον ημιτελικό απέναντι στους οικοδεσπότες Σουηδούς και ενώ το σκορ ήταν στο 1-1, δεν μέτρησε κανονικό γκολ του Ούβε Ζέελερ και εν συνεχεία απέβαλε παίκτη της Δυτικής Γερμανίας. Τα Πάντσερ κατέρρευσαν και ηττήθηκαν με 1-3 και ο Ζολτ δεν διαιτήτευσε έκτοτε αγώνα τους. Τιμωρήθηκε από τη FΙFΑ με αποκλεισμό από το Μουντιάλ του 1962 (Χιλή), αλλά επέστρεψε ενεργός σε εκείνο του 1966 (Αγγλία).
1962- ΧΙΛΗ
Για χάρη της Σελεσάο
ΗΒραζιλία ήταν η χώρα που είχε στηρίξει με κάθε τρόπο την υποψηφιότητα της Χιλής για την ανάληψη της διοργάνωσης. Οι οικοδεσπότες έπρεπε με κάποιον τρόπο να της το ξεπληρώσουν. Η μετέπειτα τροπαιούχος του συγκεκριμένου Μουντιάλ (3-1 την Τσεχοσλοβακία στον τελικό) ξεκίνησε τη φάση των ομίλων με νίκη (2-0) επί του Μεξικού, όμως το 0-0 με την ομάδα που αργότερα θα συναντούσε στον τελικό τη στρίμωξε στη γωνία. Στο τελευταίο ματς των ομίλων η Ισπανία προηγήθηκε με 1-0, ωστόσο ο χιλιανός ρέφερι Σέρχιο Μπουσταμέντε ακύρωσε κανονικό γκολ των Φούριας Ρόχας ώστε η Βραζιλία να φτάσει στο 2-1 που τη βοήθησε να περάσει ως πρώτη στην επόμενη φάση.
1966- ΑΓΓΛΙΑ
Το γκολ -«φάντασμα»
Η πιο αδιευκρίνιστη φάση στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Πέρασε ή όχι η μπάλα τη γραμμή της γερμανικής εστίας στο σουτ του Τζεφ Χαρστ; Απέμεναν ένδεκα λεπτά για το τέλος της παράτασης του τελικού (Αγγλία- Γερμανία 2-2 στην κανονική διάρκεια) όταν ύστερα από σέντρα του Αλαν Μπολ, ο Χαρστ πέτυχε το δοκάρι! Η μπάλα έσκασε στο έδαφος και έκτοτε ακόμη αναρωτιόμαστε αν είχε περάσει τη γραμμή ή όχι. Την απόφαση ότι το γκολ έπρεπε να μετρήσει (συμβουλεύοντας αναλόγως τον διαιτητή της αναμέτρησης Ελβετό Γκόντφριντ Ντίενστ ) πήρε ο σοβιετικός «λάινσμαν» Τόφικ Μπαχράμοφ, ο πιο μισητός άνθρωπος της διαιτησίας για το γερμανικό ποδόσφαιρο. Πολλές έρευνες έγιναν, εκείνη όμως του τμήματος Μηχανικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης απεφάνθη ότι η μπάλα απείχε 6 εκατοστά από το να είναι γκολ...
1986- ΜΕΞΙΚΟ
Το «χέρι του Θεού»
Στα μικρά παιδιά που ξεκινούν την ενασχόλησή τους με το ποδόσφαιρο διδάσκεται να μην ακουμπούν ποτέ με πρόθεση την μπάλα με το χέρι, όχι μόνο επειδή απαγορεύεται, αλλά και διότι μόνο σε έναν «θεό» του ποδοσφαίρου ( Ντιέγκο Μαραντόνα ) επιτρέπεται να το κάνει δίχως να τιμωρείται! Αυτή η μεταφυσική ερμηνεία (ότι δηλαδή φοβήθηκε την «τιμωρία» του θεού της μπάλας) είναι και το μοναδικό (σαθρό) άλλοθι του τυνήσιου διαιτητή Αλί Μπενασούρ για την απόφασή του να μετρήσειτο γκολ με το οποίο η Αργεντινή άνοιξε το σκορ και εν τέλει επεκράτησε με 2-1 επί της Αγγλίας αποκλείοντάς τη στα προημιτελικά. Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για την πλέον πολυσυζητημένη φάση στην ιστορία του ποδοσφαίρου, η οποία προηγήθηκε κατά τρία λεπτά του απίστευτου δεύτερου και νικητήριου γκολ που σημείωσε ο Ντιεγκίτο, ντριμπλάροντας έξι ποδοσφαιριστές της Αγγλίας προτού στείλει την μπάλα στα δίχτυα του Πίτερ Σίλτον!
1990- ΙΤΑΛΙΑ
Η τιμωρία του Μαραντόνα
Το απόγευμα της 8ης Ιουλίου 1990 ο Μαραντόνα έκλαψε! Ηταν το 85΄ του τελικού, όταν ο Ρομπέρτο Σενσίνι ανέκοψε κανονικά με προβολή στην μπάλα την προσπάθεια του Ρούντι Φέλερ να γίνει απειλητικός προς την εστία της Αργεντινής. Ο μεξικανός διαιτητής (και γιατρός-γυναικολόγος το επάγγελμα) Εντγκάρδο Κοντέσαλ Μέντες «γέννησε» πέναλτι και έστησε στον τοίχο την Μπιανκοσελέστε. Ο γερμανός αριστερός μπακ Αντρέας Μπρέμε ευστόχησε χαρίζοντας ένα «κάλπικο» Παγκόσμιο Κύπελλο στη Δυτική Γερμανία. Ο Μαραντόνα βέβαια δεν είχε δικαίωμα να διαμαρτύρεται όντας ο ίδιος, εκτός από τεράστιος ποδοσφαιριστής, και ο διασημότερος «κλέφτης» των Μουντιάλ.
2002- ΙΑΠΩΝΙΑ/Ν.ΚΟΡΕΑ
Εγινε... Βιετνάμ!
Η σκανδαλωδώς ευνοημένη ομάδα της διοργάνωσης ήταν η μία εκ των δύο διοργανωτριών, η Νότια Κορέα. Ακόμη και σήμερα κάποιοι εξυμνούν το μικρό θαύμα του ικανού (αλλά μάλλον και υπερτιμημένου) ολλανδού τεχνικού κ. Γκους Χίντινκ να οδηγήσει την άσημη ποδοσφαιρικά χώρα ως τα ημιτελικά (ηττήθηκε με 0-1 από τη Γερμανία), αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνούν το ότι για να φτάσουν ως εκεί οι Νοτιοκορεάτες έβαλαν τις σφυρίχτρες τους ο Μπάιρον Μορένο από το Εκουαδόρ και ο Γκαμάλ ελ Γκαντούρ από την Αίγυπτο οι οποίοι κατακρεούργησαν την Ιταλία και την Ισπανία στη φάση των «16» και των «8» αντιστοίχως, μοιράζοντας κόκκινες κάρτες και ακυρώνοντας κανονικά γκολ.
ΠΗΓΗ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου