ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τη Γαϊτάνη μου και μίαν καλύβην καπετάν Βαρούφα μου...

Toυ ΦΑΗΛΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ

Εκατοντάδες ελληνικών ταινιών το δίδαξαν. Το τραγούδησαν ο Νίκος Ξανθόπουλος, ο Τόλης και τόσοι άλλοι. Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία. Κι η δουλειά έχει κόπο. Το 'πε και ο καπετάν Βαρούφας στο Bloomberg. «Οι Ελληνες δεν ζητάνε χρήμα και δουλειές, ζητάνε αξιοπρέπεια»!  

Στις ταινίες βέβαια ο Ξανθόπουλος είχε δουλειά, έστω πηλοφόρι και μυστρί, οπότε είχε ένα ξεροκόμματο, άρα και μια ελάχιστη αξιοπρέπεια, και το κέρδιζε το κορίτσι από τον μοχθηρό πλούσιο, διότι η ρημάδα η αξιοπρέπεια απαιτεί να εξασφαλίζεις κάνα μεροκάματο, διότι σε καμία εκπομπή δεν είδα συνταγή για αξιοπρέπεια φρικασέ, οπότε δεν παίζει να την πας στη γυναίκα σου και στα παιδιά σου για μεσημεριανό. 

Το «έλα, μωρό μου, να μοιραστούμε το επίδομα ανεργίας» δεν έριξε ούτε την πιο απελπισμένη γκόμενα.

Πόσο μάλλον αν δεν υπάρχει ούτε το επίδομα. Αμα είσαι στη ζήτα και στη γύρα και σου λείπουν 99 ευρώ για να κάνεις ένα κατοστάρικο, πόσο περήφανος μπορείς να είσαι; 

Και συνήθως, αδέρφια, οι ταινίες είναι παραμύθια. Στην πραγματική ζωή συνήθως ο άνεργος και άφραγκος μένει μπουκάλα κι από γυναίκα κι από αξιοπρέπεια, αλλά μάλλον η υπουργάρα, προβλέποντας επιδείνωση της κρατικής και λαϊκής αψιλίας, προσπαθεί να μας φτιάξει κλίμα «τη Γαϊτάνη μου και μίαν καλύβην».  

Αφραγκη μερακλίδικη master facility agreement αλλά με φουλ αξιοπρέπεια και με τρεις θεσμικούς κουμπάρους, που είναι τρόικα αλλά δεν είναι.
Βέβαια, ο καπετάν Βαρούφας, που μας λέει ότι οι κουτόφραγκοι του ζήτησαν αυτή τη «δημιουργική ασάφεια» για να αυτοπαραμυθιαστούν, είναι χιουμορίστας, ο οποίος, σημειωτέον, έχει δουλειά, κοτζάμ υπουργός, και τα λέει αυτά στους άφραγκους ανέργους. Υποθέτω ότι η «δημιουργική ασάφεια» είναι το νόθο τέκνο της ευκαιριακής συνεύρεσης των συγχωρεμένων «perpetual bonds» με τους ψευτοαριστερούς ευφημισμούς του πιο πολυλογά σηκωμένου γιακά της πολιτικής μας Ιστορίας.
Θα είχε πλάκα, αν αυτοί οι ισχυρισμοί δεν εκστομίζονταν από το στόμα ενός ανθρώπου από του οποίου τα χέρια κρέμεται η ζωή μας. Αφού έχει υπογράψει με τα τέσσερα τα πάντα, έρχεται μετά στους ιθαγενείς και ξαναθέτει «κούρεμα» του χρέους, νομίζοντας ότι οι εταίροι μας μασάνε κουτόχορτο.  

Είπε κι ο έτερος Καππαδόκης, ο Φλαμπουράρης, οτι άμα σε λίγο βάλουμε το χέρι στην τσέπη και πιάνουμε μόνο τα κλειδιά, ε, το πολύ πολύ να ζητήσουμε άλλη μια παράταση. Και πριν καν ξημερώσει, μας έστειλε τα συχαρίκια το ΔΝΤ, «ναι, αλλά με πρόγραμμα, μέτρα». 

Κι επειδή τα δημοσιονομικά έσοδα είναι σε ελεύθερη πτώση, η τρύπα μεγαλώνει και πώς την κλείνεις;  

Με μεγαλύτερους φόρους. Ο μήνας της περηφάνιας, όπου σύσσωμο το έθνος ασχολιόταν ως αμπιγιέζ με τις ενδυματολογικές επιλογές του υπουργού, τελείωσε.

Ερχεται καλπάζοντας η πραγματικότητα, η οποία δεν χαμπαριάζει από ευφυολογήματα, έχει και κάτι ομόλογα που πρέπει να πληρωθούν. 

Θυμίζω δε ότι η αξιοπρέπεια προϋποθέτει αυθεντική μαγκιά. Ο επιδειξίας είναι μαχαλόμαγκας και είναι της καρπαζιάς. 

Ο αληθινός μάγκας είναι :

Σεμνός, μετρημένος κι ό,τι λέει το εννοεί. Γι' αυτό είναι αξιοπρεπής κι επίφοβος στους αντιπάλους. 

Αμα είσαι ψευτοκουτσαβάκι, σου κόβουν το ένα μανίκι, το ζωνάρι, το τσουλούφι και σε διαπομπεύουν, καπετάν Βαρούφα μου...