Toυ ΑΝΤΩΝΗ ΔΑΛΙΠΗ
Το κίνημα «δεν πληρώνω» απειλεί τώρα και τους εμπνευστές του.
Καλλιεργήθηκε στα πέτρινα χρόνια ως μια πράξη αντίστασης στις
μνημονιακές πολιτικές, έγινε σημαία ακτιβιστών και αναδείχθηκαν μέσα από
τη δράση αυτή οι «ήρωες» της καθημερινότητας στις μπάρες των διοδίων.
Από τον σημερινό αναπληρωτή υπουργό στα διόδια της Χαλκίδας μέχρι τον
δήμαρχο μιας Τελείας στη Στυλίδα, από τον ανώνυμο της μάχης στον Άγιο
Στέφανο και τις Αφίδνες μέχρι και υπουργούς σήμερα που δεν πλήρωσαν τον
φόρο ακινήτων, όλοι τους ήταν οι ήρωες του χθες, που είχαν σηκώσει τη
σημαία της ανυπακοής.
Και τώρα, οι ίδιοι άνθρωποι καλούνται να
πείσουν όχι τόσο αυτούς που δεν πλήρωναν τότε, αλλά τους πολλούς
συνεπείς -και κυρίως αυτούς- να συνεχίσουν να πληρώνουν.
Είναι,
όντως, το δυσκολότερο έργο της νέας ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών, η
οποία μάλιστα εναποθέτει όλες τις ελπίδες της στην πάταξη της
φοροδιαφυγής. Να δημιουργήσει και να εμπεδώσει από την αρχή μια
φορολογική συνείδηση στην κοινωνία και να πείσει ότι η πληρωμή των φόρων
είναι μια πατριωτική στάση.
Αλλά ήδη οι πρώτες ενδείξεις είναι απογοητευτικές.
Το υπουργείο Οικονομικών θωπεύει, αφού σπεύδει να παρασημοφορήσει τους
φοροφυγάδες, χαρίζοντας το 50% των φόρων σε όσους πληρώσουν τώρα τις
οφειλές τους.
Το υπουργείο Οικονομίας απλώνει δίχτυ προστασίας
ακόμη και στις βίλες, θέτοντας ως όριο για πλειστηριασμό της πρώτης
κατοικίας την αξία των 350.000 ευρώ και εφόσον ο κάτοχος έχει ακίνητα
συνολικά έως 500.000 ευρώ και οι καταθέσεις του, στον δικό του πάντα
λογαριασμό, δεν ξεπερνούν τις 30.000 ευρώ.
Είναι ο θρίαμβος του κινήματος «δεν πληρώνω» που ποτίζει ιδεολογικά πλέον οριζοντίως και καθέτως όλες τις εκφράσεις
Για να εδραιωθει έτσι όλο και πιο πολύ η αντίληψη ότι το κράτος οφείλει
να πατάξει τη φοροδιαφυγή, αλλά να αφήσει στο απυρόβλητο όσους σήμερα
φοροδιαφεύγουν και κατά το Σύνταγμα οφείλουν να συμβάλουν στα κρατικά
έσοδα, ανάλογα με τις δυνατότητες.
Αλλά το καμπανάκι κινδύνου
άρχισε να ηχεί:
Τα έσοδα του Δημοσίου μειώνονται δραματικά και απειλούν
να εξανεμίσουν το πρωτογενές πλεόνασμα.
Η κυβέρνηση εκεί που
έδινε τη μάχη να μειωθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα,
καταγγέλλοντάς το ως μια βαρβαρότητα που οδηγεί σε ύφεση, κινδυνεύει να
βρεθεί χωρίς πλεόνασμα προς διαχείριση.
Όσο για τα μεγαλεπήβολα
σχέδια για φορολόγηση του μεγάλου πλούτου, μπορεί αυτά να επενδύονται
ιδεολογικά, να προβάλλονται υπέρμετρα κάθε φορά, αλλά κυρίως εάν
κυριαρχήσει το κίνημα «δεν πληρώνω», πάντα στο τέλος το καλάθι θα
παραμένει αδειανό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου