Επεισόδιο Β΄ (γνωστό από τα μαθητικά χρόνια ως εξέγερση στη Μολδοβλαχία). Το επεισόδιο διαδραματίζεται το 1821. Πρωταγωνιστούν ο τσάρος Αλέξανδρος Α΄, ο πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης και οι μαχητές του Ιερού Λόχου. Αυτοί οι τελευταίοι με επικεφαλής τον δεύτερο περνούν τον ποταμό Προύθο και φτάνουν ώς το Βουκουρέστι με την ελπίδα ότι ο πρώτος, ο τσάρος δηλαδή, δεν θα επιτρέψει στους Οθωμανούς να στείλουν στρατεύματα. Ο τσάρος όχι μόνον δεν κουνάει το δαχτυλάκι του, αλλά καθαιρεί και τον Υψηλάντη. Ο Ιερός Λόχος αποδεκατίζεται στο Δραγατσάνι. (Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.)
Επεισόδιο Γ΄ (όχι και τόσο γνωστό από την Ιστορία που μας δίδασκαν στο σχολείο). Διαδραματίζεται το 1854, την περίοδο του Κριμαϊκού Πολέμου. Η Ρωσία προσπαθεί να βρει διέξοδο για τη Μεσόγειο και προσεταιρίζεται τους χριστιανικούς πληθυσμούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με την παρότρυνση του βασιλέως Οθωνα, εμπνευσμένου από τον μεγαλοϊδεατισμό του Κωλέττη, γίνονται ξεσηκωμοί στην Ηπειρο και τη Θεσσαλία. Οι Γάλλοι αποβιβάζονται στον Πειραιά και δημιουργούν συνθήκες κατοχής στην Αθήνα. Ξεσπάει επιδημία χολέρας στην πρωτεύουσα με εκατοντάδες θύματα. (Θα μπορούσαν να είναι και χιλιάδες θα μου πείτε.)
Υποθέτω ότι άλλοι, οι οποίοι έχουν εντρυφήσει στη σύγχρονη ιστορία μας, θα έχουν να προσθέσουν και άλλα επεισόδια. Από αυτά, όμως, αποδεικνύεται ότι πάντα ήμασταν με τη μεριά των ηττημένων επειδή αποδίδαμε στη Ρωσία προθέσεις που η ίδια δεν είχε. Ή μεταφράζαμε με λάθος τρόπο τα μηνύματά της.
Οσο για το αντικαταθλιπτικό, ας θυμίσω ότι:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου