Διότι την πίστη τους οι «γενναίοι της επαναστατικής ηδονής» δεν την αντλούν από τις προεκλογικές εξαγγελίες του κόμματος με το οποίο εξελέγησαν, ή απλώς το υποστήριξαν. Αυτό είναι το σύμπτωμα του προβλήματος που αντιμετωπίζουν, ο πυρετός που προκαλείται από την ασθένεια. Η δε ασθένεια είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στη νοοτροπία τους, όσο και η απέχθεια που προξενεί η αντίληψη περί «αριστείας» στο μαρξιστικό νευρικό σύστημα του υπουργού κ. Μπαλτά. Είναι ζήτημα παιδείας που λένε, και αυτό.
Κοινωνικής και πολιτικής παιδείας εν προκειμένω. Αυτής της κοινωνικής και πολιτικής παιδείας που διενεμήθη δημοκρατικότατα σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης και η οποία στηριζόταν στην αρχή ότι η επανάσταση έχει πάντα δίκιο απέναντι σε όλες τις άλλες μορφές της κοινής μας ζωής. Τους τρόπους εφαρμογής αυτού του δικαίου τους γνωρίζουμε καλά: μια μάλλον μονότονη γκάμα εκδηλώσεων που ξεκινούσε από τους πενήντα νοματαίους που έκλειναν τον δρόμο ή τους μαθητές που έκαναν καταλήψεις αντί για κοπάνες και έφταναν ώς τις μαζικές καταστροφές και τις πυρπολήσεις του 2008.
Η επανάσταση, εκτός του ότι είχε δίκαιο, ήταν και δωρεάν. Την επιδοτούσε η δημοκρατική νομιμότητα, σαν την ΠΟΕ ΟΤΑ και την ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, και ως επιδοτούμενη εννοείται ήταν στο απυρόβλητο. Οι πενήντα νοματαίοι της επαναστατικής πρωτοπορίας μπορούσαν να κατεβάζουν τους διακόπτες της ηλεκτροδότησης και να πνίγουν τις πόλεις στη βρώμα των απορριμμάτων όταν έκριναν σκόπιμο. Την ελληνική κοινωνία μπορεί να τη βίασαν η διαφθορά, οι πελατειακές σχέσεις και ο κρατισμός της πολιτικής τάξης, τη βίασε όμως εξίσου και συμμετείχε στην πτώχευσή της ο επαναστατικός παρασιτισμός, που ενεργοποιούσε τα αντανακλαστικά των κοινωνικών ενοχών δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων. Οπως δωρεάν έκλειναν τους δρόμους, έτσι τώρα νομίζουν πως δωρεάν απέκτησαν και την ιδιοκτησία των δρόμων.
Επειδή το αποθεματικό κεφάλαιο του πολιτικού συστήματος κοντεύει να εξαντληθεί, η ευθύνη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου