Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
Ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
Οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
Δεν ξέρομε τι λέγεται ντροπή
***
…Γλέντα ψωρορρωμέικο
Πήδα, πανάθεμά σε
Χωρίς ψωμί σηκώνεσαι,
με πα ντε κατρ κοιμάσαι.
*** Αποκριάτικος Γεώργιος Σουρής, 1897 (το pas de quatre ήταν χορός πολύ της μόδας τα χρόνια εκείνα στην βλαχαντερή χρεωκοπημένη κοσμική Αθήνα).
Ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
Οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
Δεν ξέρομε τι λέγεται ντροπή
***
…Γλέντα ψωρορρωμέικο
Πήδα, πανάθεμά σε
Χωρίς ψωμί σηκώνεσαι,
με πα ντε κατρ κοιμάσαι.
*** Αποκριάτικος Γεώργιος Σουρής, 1897 (το pas de quatre ήταν χορός πολύ της μόδας τα χρόνια εκείνα στην βλαχαντερή χρεωκοπημένη κοσμική Αθήνα).
H ώρα της σκληρής αλήθειας βαράει κατακέφαλα.
Πιο κορόιδο πεθαίνεις, υπερήφανε ελληνικέ λαέ! Είσαι η χλεύη νικητών και ηττημένων… Δημοσκοπηθείσα
η ελληνική κοινή γνώμη από την «Αυγή», αποκαλύπτεται σε τρελή χαρά λόγω
του κυβερνητικού ξεκινήματος. Ενδεικτικά υπενθυμίζουμε τρία από τα
καλύτερα: Το 86% αισθάνεται εθνικά υπερήφανο, το 57% αγαπάει τον κ.
Ψεκαζμένο και το 83% είναι κατά του Μνημονίου !!!
Υπάρχει θεός, λοιπόν, γι’ αυτό και μας κάνει στρες
τεστ, για να τσεκάρει την υπομονή μας στις σκληρές δοκιμασίες! Πώς
αλλιώς να ερμηνεύσεις το γεγονός ότι παρ’ όλο το αλύπητο ξύλο που έφαγε η
κυβέρνηση, παρότι επανεμπεδώθηκαν Μνημόνιο και Τρόικα, σχεδόν σύμπας ο
ελληνικός λαός γιορτάζει τη χαρά της εθνικής υπερηφάνειας;
Συλλογάται ο δόλιος ο τσιφτετέλληνας τον Πεντοζάλη
που χορεύουν οι Αγορές με τα νταούλια που βαράει αμείλικτα ο κ. Τσίπρας
και το επιτελείο του και εξίσταται. Ενώ, μάλιστα, η έμφοβη Τρόικα,
λαχανιασμένη και κάθιδρως, κανοναρχείται από τον «αριστερό» ρυθμό του
ΣΥΡΙΖΑ, φοβούμενη μην κάνει λάθος στα βήματα και μην της τραβήξει το
αυτί ο κ. Βαρουφάκης. Για τέτοια υπερηφάνεια, λέμε. Δεν υπάρχει έλεος,
λέμε. Ε, ακούει και τον Υπουργό Επικρατείας κύριο Νίκο Παππά που λέει
ότι ακόμα γελάει με εκείνους που ονειρεύονται κωλοτούμπες… Ένα γέλιο
μεγάλο, λέμε.
Αξιοπρέπεια! Τίποτε λιγότερο από Τρόικα δεν είναι «Οι Θεσμοί»!
Το Μνημόνιο απέθανε. Ζήτω το Μνημόνιο! Και η Τρόικα
απέθανε. Ζήτω και η Τρόικα! Και η διαγραφή του Χρέους απέθανε. Ζήτω και η
διαγραφή του χρέους!
Ζήτωσαν όλα τα δομικά προεκλογικά προτάγματα του
ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα ΟΛΑ τους έχουνε γίνει καπνός! Τι δεν καταλαβαίνεις,
καψερέ μ’ αντιμνημονιακέ μ’ αριστερέ μ’;
Το εθνικό αεροπλανάκι μετά από αναπάντεχα απότομη
καθοδική πορεία έκανε ανώμαλη προσγείωση στουκάροντας μετωπικά στο
έδαφος της πραγματικής ζωής. Το πιο χαριτωμένο (με γλώσσα ΣΥΡΙΖΑ, για να
μην το πούμε θλιβερό) είναι ότι ο ευρύς οχλοπολτός, όχι μόνο οι
ψηφοφόροι ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όλο το έθνος σχεδόν, θεωρεί ότι όλα τα κάνει
τέλεια η νέα μας κυβέρνηση. Και το αεροπλανάκι μας σκίζει τους αιθέρες
με αποφασιστικότητα και το ταξίδι είναι σούπερ τέλειο…
Δηλαδή, ενώ τα συνεργεία διάσωσης μαζεύουν από το έδαφος τα συντρίμμια
της «αντιμνημονιακής» πολιτικής, ημείς αντιμνημονιακώς άδομεν. Αυτό πώς
το λένε τώρα;… Αυτό το λένε ότι από δω και πέρα, όταν ακούμε να μας λένε
«Οι θεσμοί και η Συμφωνία» τους απαντάμε «Η Τρόικα και το Μνημόνιο».
Εκτός και αν μας αρέσει να εξευτελιζόμαστε έτι περαιτέρω. Η μέρα κείνη
δεν θ’ αργήσει, άλλωστε, που θα πει ο ποιητής ότι βλέπει τη διαρκή
επανάσταση φυτών και λουλουδιών.
Ο ψευσθείς του ψευσθέντος
Aπ’ την μικρή του, στα περίχωρα πλησίον, κώμη,
σκονισμένος από το ταξείδι ακόμη
σκονισμένος από το ταξείδι ακόμη
έφθασεν ο πραγματευτής. Και «Λίβανον!» και «Κόμμι!»
«Άριστον Έλαιον!» «Άρωμα για την κόμη!»
«Άριστον Έλαιον!» «Άρωμα για την κόμη!»
στους δρόμους διαλαλεί. Aλλ’ η μεγάλη οχλοβοή,
κ’ η μουσικές, κ’ η παρελάσεις πού αφίνουν ν’ ακουσθεί.
κ’ η μουσικές, κ’ η παρελάσεις πού αφίνουν ν’ ακουσθεί.
Το πλήθος τον σκουντά, τον σέρνει, τον βροντά.
Κι όταν πια τέλεια σαστισμένος, «Τι είναι η τρέλλα αυτή;» ρωτά,
ένας του ρίχνει κι αυτουνού την γιγαντιαία ψευτιά
του παλατιού — που στην Ελλάδα ο Aντώνιος νικά.
Κωνσταντίνος Καβάφης, «Το 31 π.Χ. στην Αλεξάνδρεια»
***
Άλλως ειπείν, vulgus vult decipi, ergo decipiatur
(αν ο όχλος επιθυμεί να εξαπατηθεί, ας εξαπατηθεί). Δανειζόμαστε τον
εξαιρετικό σχολιασμό από τον λογαριασμό στο Facebook του καθηγητή
Δημήτρη Δημητράκου.Και ο κοροϊδέψας του κοροϊδέψαντος:
Τι είχαμε από τα λόγια και τι χάσαμε από τα έργα, λοιπόν; Πέντε χρόνια τώρα είχαμε στα λόγια «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από δω». Πάμε να πούμε και τα έργα πάλι από την αρχή. Χρεωκοπήσαμε. Και αυτό, ή θα το ξεπερνάγαμε με ίδιες δυνάμεις και πολλά πέτρινα χρόνια, που δεν τα έχουμε καν υποψιαστεί, ή θα κάναμε αυτό που γίνεται παντού και πάντα.
Δηλαδή, ας πούμε, δανειζόμαστε από μια Τρόικα, στη βάση ενός Μνημονίου, έτσι ώστε τα ελλείμματα να τα μειώσουμε σταδιακά, χρησιμοποιώντας τα ευεργετικά δανεικά ως μαξιλαράκι. Κάνουμε μια μεταρρύθμιση που κοστίζει; Παίρνουμε λίγα δανεικά στη θέση του κόστους. Και σιγά σιγά κλείνεις τα ελλείμματα και θεραπεύεις τις ασθένειες του συστήματος που προκάλεσαν την χρεωκοπία. Και σύντομα τελειώνουν τα μνημόνια και έρχεται ανάπτυξη, όπως έχει γίνει σε δεκάδες (κανονικές) χώρες, πλην Λακεδαιμονίων του καθ’ ημάς ισλάμ. Αυτά έχουν αποσιωπηθεί από τους μύστες της Απίστευτης Αντιμνημονιακής Απάτης, που κορόιδευαν πέντε χρόνια τώρα τον αφελή αντιμνημονιακό οχλοπολτό.
Ένα θέμα, ειρήσθω εν παρόδω, που νωρίς νωρίς θα εκδηλωθεί αναπόφευκτα στο διάβα της κυβέρνησης μετά την κωλοτούμπα, είναι και το ζήτημα της δημοκρατικής νομιμοποίησης. Όπως ακριβώς οι προηγούμενοι, Γιωργάκης και Σαμαράς, διαδοχικά εβλήθηκαν από τις αντιπολιτεύσεις, με το κατηγορητήριο ότι άλλα υποσχέθηκαν και γι αυτά υπερψηφίσθηκαν και μετά άλλα έπρατταν… Γιατί άραγε να γλιτώσει από την ίδια κατηγορία ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού διαπράττει το ίδιο ακριβώς «αδίκημα» της κωλοτούμπας, που ανατρέπει τη δημοκρατική νομιμότητα;
Βέβαια, πάντα υπήρχαν οι ψυχραιμότεροι, που ήξεραν αυτό που δεν λεγόταν. Ότι υπάρχει ένας σοβαρός εθνικός λόγος για να έρθει ένα Μνημόνιο, τον οποίο αποκρύπτει ο εθνολαϊκισμός και γι’ αυτό βρίσκουμε ένα by pass για να αποκατασταθεί η δημοκρατική νομιμοποίηση. Αφού αν ήξερε την αλήθεια ο λαός, ίσως και να είχε ψηφίσει υπέρ της αυτονόητης μνημονιακής μονόδρομης διεξόδου. Αλλά, έστω και έτσι, τυπικά πάντα υπήρχε πρόβλημα δημοκρατικής νομιμότητας, έστω και αθλίου εθνολαϊκισμού ένεκεν… Για να του πει τέτοια πήγε άραγε ο κ. Τσίπρας στο σπίτι του Εθνικού Μίκη; Ή για να του κάνει λίγο μασσαζάκι, πώς το λεν το σ’ αγαπώ;
Κάποτε πρέπει να βοηθήσουν και οι ηγεσίες να ξεπεράσουμε αυτόν τον αυτισμό μας και να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε τι σημαίνει ζω εις το διηνεκές με περισσότερα από όσα παράγω. Αυτό το κιμπαριλίκι, που ενοχλεί εκείνους που μας παρέχουν αυτά τα περισσότερα, πρέπει να σταματήσει. Όχι μόνο γιατί είναι αντιαισθητικό για τους δανειστές, αλλά κυρίως γιατί αργά ή γρήγορα κάνει φτωχά και δυστυχισμένα τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Και τότε εμείς, αντί να απολογηθούμε σε αυτά για τη μοίρα που τους προετοιμάσαμε, ρίχνουμε το φταίξιμο στους ζωχαδιασμένους τους δανειστές. Τέτοιο ασικλίκι…
Εκείνη η μεγάλη ρήση του Εθνικού Διονύση ας μην μας ταιριάξει ποτέ πια ξανά, λοιπόν, ώστε να μην αισθάνονται για μας οι κουτόφραγκοι το «τέτοιο κτήνος που σε βρήκα, σου πληρώνω και το ΙΚΑ». «Η αξιοπρέπεια της χώρας προσβάλλεται», ποιος διαφωνεί; Οι ποικίλες αντιμνημονιακές φωνές, που ολοένα και τσινάνε για την κωλοτούμπα, είναι εύλογες, είναι γέννημα της ρητορικής του φοβικού εθνολαϊκισμού του πρωθυπουργού. Την άμυνα των δανειστών απέναντι στον βλακώδη σκοταδισμό μας (που μόνος αυτός μας οδηγεί από γκρεμού σε γκρεμό), την βαφτίζουμε «μίσος, μισαλλοδοξία και τιμωρητική διάθεση των Γερμανών». Ελπίζουμε ότι απόψεις τύπου Γλέζου ή «Τους έλιωσαν οι Γερμανοί!» δεν θα έχουν μεγάλη απήχηση.
Ένας σύγχρονος Βαρούχ
Παρακολουθήσαμε όλη τη συνέντευξη του Έλληνα Υπουργού
Οικονομικών στην Christiane Amanpour, στο CNN. Και αντιληφθήκαμε, γιατί
δεν πείθεται κανείς διεθνώς από όσες χαριτωμένες ακαταλαβίστικες
παρλαπιπεριές ξεστομίζει όπου βρεθεί. Τον κατανοεί μόνο η ελληνική
εξέδρα (που της αρέσουνε τα νόστιμα) και ενθουσιάζεται και πετάει
μπουκάλια και κροτίδες στο κεφάλι του κ. Σόιμπλε.
Είπε όμως και κάτι πολύ κακό (αποκαλώντας τη γνωστή δημοσιογράφο σκέτα «Κριστιάν»…), ότι οι Έλληνες κατά 86% αισθάνονται πως όσα κάνουν οι κ. Τσίπρας και Βαρουφάκης, τους φέρνουν εθνική υπερηφάνεια. Και ερωτάμε. Με ποιο δικαίωμα ο Υπουργός, εκδηλώνοντας τον χαρούμενο χαρακτήρα του, μας διασύρει διεθνώς; Στο εσωτερικό ας κάνουν όσα θέλουν αφού ο οχλοπολτός είναι πρόθυμος να τα ρουφήξει.
Διεθνώς, όμως, εκεί όπου έχουν όλοι καταλάβει ότι η κυβέρνηση έφαγε μεγάλη ήττα, όταν καρφώνεις τους συμπατριώτες σου για την ευήθειά τους, ότι είναι δηλαδή καταθλιπτικά υπερήφανοι για μια ταπεινωτική ήττα, αυτό δεν είναι αντεθνική δράση; Λίγο οίκτο και έλεος δεν δικαιούμεθα, κύριε Υπουργέ, που με αυτή την κουβέντα σας γινόμαστε ρόμπαι πανεθνικώς; Ο κ. Βαρουφάκης, ένας σύγχρονος Βαρούχ Σπινόζα, που εξειδικεύει την Ηθική της ελληνικής δημόσιας σφαίρας στο οικονομικό πεδίο, πρέπει να γίνει φειδωλότερος σε λόγια, γιατί η αμετροέπειά του κάνει κακό στο έθνος.
Ενδεικτικά μόνο, παραθέτουμε λίγες αναφορές από μεγάλα διεθνή ΜΜΕ, για του λόγου αυτού το αληθές. Όποιος ρίξει μια καλή ματιά στα ακόλουθα, δεν θα χάσει. «Η παράδοση της Ελλάδας» (La capitulation grecque), Eric Le Boucher, Slate (francais), ένα πολύ σκληρό κείμενο για τον κ. Βαρουφάκη, που δείχνει την έκταση της ελληνικής ταπεινωτικής ήττας… και για τους μη γαλλόφωνους εδώ. Bloomberg, «Ο Τσίπρας δαμάστηκε, πλήρης παράδοση των Ελλήνων, μείζων νίκη των ευρωκρατών» . Le Monde, «Στις Βρυξέλλες το στυλ Βαρουφάκη δεν περνάει» και για τους μη γαλλόφωνους εδώ. Οι Financial Times δια του Peter Spiegel κάνουνε διεθνή πλάκα στον κ. Βαρουφάκη. Και φυσικά «Γιούνκερ, έξω από τα δόντια για τους Έλληνες» .
Εν τάξει, κλείνοντας, υπάρχει στο εσωτερικό μέτωπο και η εξαιρετικά καλοπροαίρετη, ου μην και εθνικά επωφελής πλάκα, που κάνει το Ποτάμι στον ΥΠΟΙΚ: «Ποτάμι προς Βαρουφάκη: ρώτα μας, έχουμε να σου πούμε». Τέτοιες βοήθειες καλό είναι να πυκνώσουν και να αντιμετωπιστούν καλόπιστα και με θέρμη από την κυβέρνηση. Ιδίως τώρα που υπάρχει και ο φόβος να αδειάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια της, όταν κάποιοι εθνολαϊκισμένοι βουλευτές πάνε να την κάνουν για αντιμνημονιακά ντιριντάχτα….
Και πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος των άκρων
Είπε όμως και κάτι πολύ κακό (αποκαλώντας τη γνωστή δημοσιογράφο σκέτα «Κριστιάν»…), ότι οι Έλληνες κατά 86% αισθάνονται πως όσα κάνουν οι κ. Τσίπρας και Βαρουφάκης, τους φέρνουν εθνική υπερηφάνεια. Και ερωτάμε. Με ποιο δικαίωμα ο Υπουργός, εκδηλώνοντας τον χαρούμενο χαρακτήρα του, μας διασύρει διεθνώς; Στο εσωτερικό ας κάνουν όσα θέλουν αφού ο οχλοπολτός είναι πρόθυμος να τα ρουφήξει.
Διεθνώς, όμως, εκεί όπου έχουν όλοι καταλάβει ότι η κυβέρνηση έφαγε μεγάλη ήττα, όταν καρφώνεις τους συμπατριώτες σου για την ευήθειά τους, ότι είναι δηλαδή καταθλιπτικά υπερήφανοι για μια ταπεινωτική ήττα, αυτό δεν είναι αντεθνική δράση; Λίγο οίκτο και έλεος δεν δικαιούμεθα, κύριε Υπουργέ, που με αυτή την κουβέντα σας γινόμαστε ρόμπαι πανεθνικώς; Ο κ. Βαρουφάκης, ένας σύγχρονος Βαρούχ Σπινόζα, που εξειδικεύει την Ηθική της ελληνικής δημόσιας σφαίρας στο οικονομικό πεδίο, πρέπει να γίνει φειδωλότερος σε λόγια, γιατί η αμετροέπειά του κάνει κακό στο έθνος.
Ενδεικτικά μόνο, παραθέτουμε λίγες αναφορές από μεγάλα διεθνή ΜΜΕ, για του λόγου αυτού το αληθές. Όποιος ρίξει μια καλή ματιά στα ακόλουθα, δεν θα χάσει. «Η παράδοση της Ελλάδας» (La capitulation grecque), Eric Le Boucher, Slate (francais), ένα πολύ σκληρό κείμενο για τον κ. Βαρουφάκη, που δείχνει την έκταση της ελληνικής ταπεινωτικής ήττας… και για τους μη γαλλόφωνους εδώ. Bloomberg, «Ο Τσίπρας δαμάστηκε, πλήρης παράδοση των Ελλήνων, μείζων νίκη των ευρωκρατών» . Le Monde, «Στις Βρυξέλλες το στυλ Βαρουφάκη δεν περνάει» και για τους μη γαλλόφωνους εδώ. Οι Financial Times δια του Peter Spiegel κάνουνε διεθνή πλάκα στον κ. Βαρουφάκη. Και φυσικά «Γιούνκερ, έξω από τα δόντια για τους Έλληνες» .
Εν τάξει, κλείνοντας, υπάρχει στο εσωτερικό μέτωπο και η εξαιρετικά καλοπροαίρετη, ου μην και εθνικά επωφελής πλάκα, που κάνει το Ποτάμι στον ΥΠΟΙΚ: «Ποτάμι προς Βαρουφάκη: ρώτα μας, έχουμε να σου πούμε». Τέτοιες βοήθειες καλό είναι να πυκνώσουν και να αντιμετωπιστούν καλόπιστα και με θέρμη από την κυβέρνηση. Ιδίως τώρα που υπάρχει και ο φόβος να αδειάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια της, όταν κάποιοι εθνολαϊκισμένοι βουλευτές πάνε να την κάνουν για αντιμνημονιακά ντιριντάχτα….
Και πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος των άκρων
Όλα όσα γράφτηκαν εδώ, έχουν ξαναγραφτεί πολλάκις στο
μακρινότερο και στο κοντινό προεκλογικό παρελθόν και είναι γνωστά. Αλλά,
ως γνωστόν, ζούμε ανάμεσά τους και οι κυρίαρχοι «αντισυστημικοί» δεν
μας λαμβάνουν υπ’ όψη. Είχε ειπωθεί επίσης και αυτό που ακόμα δεν έχει
απασφαλισθεί ως σενάριο. Ότι όταν κάνει την κωλοτούμπα ο κ. Τσίπρας, θα
παρακαλάμε να αντέξει.
Γιατί θα πρέπει να αντεπεξέλθει στις πιέσεις των παΐσιων αριστεροδεξιών ψεκαζμένων (τους οποίους αυτός έχτισε με τη ρητορική του πέντε χρόνια τώρα…). Και θα στηρίζουμε Τσίπρα, για να μη γίνει το κακό… Βέβαια, είναι πολλά τα λεφτά, Άρη. Συνεπώς, το μαξιλάρι του βαθέος αυριανισμένου πασοκτζισμού δεν θα έχει πολλές ηθικές αναστολές περί την κωλοτούμπα, όσο τουλάχιστον οι μεταρρυθμίσεις δεν ξεκινούν... Άρα και (ελπίζουμε ότι) δεν θα έχει σημαντικές μηχανικές βλάβες και απώλειες ο κ. Τσίπρας από αυτό το τετ-α-κε…
Εδώ, ξαναθυμίζουμε και το πιο σοβαρό πρόβλημα, που είχαμε προεκτιμήσει από καιρού (αναλύοντας τα δύσκολα του Αντιμνημονιακού Ανεξυριζαυγιτισμού Α.Α.). Και για λόγους ευνόητους επίκειται με μαθηματική ακρίβεια. Το ότι μόλις γίνει η αναπόδραστη κωλοτούμπα, τότε ο μόνος αρμόδιος να διαχειριστεί τον Α.Α. θα είναι το τρίτο του μέρος, αυτό που έμεινε εκτός κυβέρνησης, οι Ναζί.
Και επειδή ο οχλοπολτός είναι ντρεσσαρισμένος να διάκειται ευμενώς υπέρ όποιου μιλάει «αντιμνημονιακά», αναμένεται να αποκομίσει αξιοσημείωτο πολιτικό κέρδος ο έγκλειστος ναζί. Οι καθημερινές ανακοινώσεις της Χρυσής Αυγής, που ολοένα και πυκνώνουν, με υπαινιγμούς κατά «της κυβέρνησης που υποκύπτει στις πιέσεις των τοκογλύφων, ξεπουλώντας την πατρίδα κομμάτι κομμάτι», είναι εύγλωττες.
Δεν θα πάψουμε να γινόμαστε ενοχλητικοί λέγοντας αυτά τα απαγορευμένα πράγματα για ΤΟ Σύστημα. Τώρα, λοιπόν, με την κωλοτούμπα, όταν λέγεται η Τρόικα «Θεσμοί», θα αρχίσουν να πληθαίνουν τέτοιοι τρελοί, που θα λένε ότι ο Βασιλιάς είναι γυμνός. Όπως ήδη αρχίζουν να κάνουν και ακαδημαϊκότεροι αναλυτές, που το καθ’ ημάς ισλάμ αποκαλεί γερμανοτσολιάδες και «βάστα Ρόμμελ!»...
Και μόνο βάλσαμο, σε τέτοιο ενδεχόμενο «αντιμνημονιακής» άνθησης των ναζί, θα είναι ένα. Να αναλάβει ο κ. Τσίπρας προσωπικά, με τη βοήθεια και όλων των άλλων πολιτικών απατεώνων που έπαιξαν με του λαού την καρδιά «αντιμνημονιακά», να ξεκινήσει μια λυτρωτική εκστρατεία αποκατάστασης της αλήθειας. Να παραδεχτεί πόσο μεγάλη ήταν η απίστευτη αντιμνημονιακή απάτη.
Και πόσο πρέπει επιτακτικά να απομονωθεί ηθικά και αισθητικά αυτό το κορυφαίο ψεύδος του εθνολαϊκισμού στην Νεοελληνική Ιστορία. Στα μάτια των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο), που έμαθαν από τον κ. Τσίπρα ότι το μείζον κριτήριο δεν είναι το δημοκρατικό, αλλά το αντιμνημονιακό. Κάτι που αποενοχοποίησε, ξέπλυνε δραματικά και ενίσχυσε εκλογικά την Χρυσή Αυγή αυτά τα λερωμένα χρόνια. Χωρίς μια τέτοια εκστρατεία ο τόπος δεν θα ηρεμήσει και δεν θα ανορθωθεί. Η αρχή έγινε με την μεγάλη καταγέλαστη κωλοτούμπα του κ. Τσίπρα. Αλλά ο δρόμος της εθνικής ανασυγκρότησης θα χρειαστεί αυτή η αρχή να έχει και την ανάλογη μακρά συνέχεια.
Κεφάλια μέσα και αξιοπρεπής προσπάθεια τώρα
Κι ενώ περιμένουμε με αγωνία, να προχωρήσει η έγκριση της λίστας των μεταρρυθμίσεων από την Τρόικα, θυμόμαστε που γράφαμε προεκλογικά («Η ώρα του Μουντζούρη») ότι πρέπει ο κ. Σαμαράς να μείνει στην Ιστορία μας ως ο τελευταίος Κωλοτούμπας. Ο Ελληνικός Λαός είχε άλλη γνώμη και προσώρας προτιμούσε ο τελευταίος να είναι ο κ. Τσίπρας. Δυστυχώς, όμως, όπως όλα δείχνουν, όπως αποδεικνύουν και οι δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης στο καθ’ ημάς ισλάμ, πιθανότατα ούτε και αυτός θα είναι ο τελευταίος. Αυτές είναι οι διαρκείς ανάσες αναξιοπρέπειας που ρουφάμε, αναζητώντας την χαμένη μας αξιοπρέπεια.
Αυτές και καταστρέφουν τον τόπο. Μια που και η αναφερόμενη, στο συγκεκριμένο κείμενο, θεωρία του τσομπάνη με τα γίδια, δεν φαίνεται να χάνει την ισχύ της… Πάλι θα δικαιωθεί ο αείμνηστος Frank Zappa: «This torture never stops». Ποτέ δεν θα πάψει να μας βασανίζει η εθνική βλακεία μας. Τη θέλουμε την κοροϊδία, την ποθούμε όσο κι η μύγα τα περιττώματα. Όπως έλεγε και η διαφήμιση, είμαι μακαρονάς, τι να κάνω;…
Έχουμε καταστεί τα αντιπαθή νούμερα της Διεθνούς Κοινωνίας, εθνολαϊκισμού ένεκεν. Παλιότερα προκαλούσαμε τη θυμηδία, εκεί που οι άλλοι έλεγαν Μακεδονία (επειδή κι εμείς δεν είχαμε δεχτεί να την πούμε Σλαβομακεδονία…) την οξαποδώ γειτονική χώρα. Και όταν εμφανιζόμασταν εμείς, έλεγαν εμμμ, συγγνώμη, τα Σκόπια ή η Φύρομ. Και μόλις ξαναφεύγαμε την έλεγαν πάλι Μακεδονία, χαμογελώντας συγκαταβατικά.
Κάποια στιγμή πρέπει να προσαρμοστούμε στην σκληρή πραγματικότητα. Να απογελοιωθούμε, να μάθουμε ότι η ζωή έχει αυτά που μας αρέσουν και εκείνα που δεν μας αρέσουν ταυτόχρονα. Και η σύνθεσή τους είναι η πραγματική ζωή. Η εξαίρεση αυτών που δεν μας αρέσουν είναι εξωγήινη. Δεν είμαστε και μόνοι μας, για να την επιδιώκουμε κατά το δοκούν και κατά τα κέφια μας.
Απλώς, αν θέλουμε να βελτιώνουμε τα πράγματα προς την κατεύθυνση που μας αρέσει περισσότερο, τότε θα πρέπει να ενισχύουμε την έλλογη δύναμή μας. Με αυτήν θα αλλάζουμε θετικά για μας τον συσχετισμό δυνάμεων. ΔΕΝ υπάρχει άλλος τρόπος τσαμπουκαλεμένος, που να απορρέει από τα νάματα του φοβικού εθνολαϊκισμού (τα οποία διαχρονικά η Ιστορία μας δείχνει ότι φέρνουν εθνικές καταστροφές).
Το κεφάλι κάτω, λοιπόν, πολλή δουλειά και δημιουργία πλούτου, με τον οποίο ενισχύεσαι υλικά, ηθικά και διπλωματικά. Έτσι μόνο θα διεκδικείς καλύτερα αυτά που θέλεις. Έτσι μόνο θα είμαστε αξιοπρεπείς και εθνικά υπερήφανοι, ας το καταλάβουμε. Τελεία και παύλα.
Γιατί θα πρέπει να αντεπεξέλθει στις πιέσεις των παΐσιων αριστεροδεξιών ψεκαζμένων (τους οποίους αυτός έχτισε με τη ρητορική του πέντε χρόνια τώρα…). Και θα στηρίζουμε Τσίπρα, για να μη γίνει το κακό… Βέβαια, είναι πολλά τα λεφτά, Άρη. Συνεπώς, το μαξιλάρι του βαθέος αυριανισμένου πασοκτζισμού δεν θα έχει πολλές ηθικές αναστολές περί την κωλοτούμπα, όσο τουλάχιστον οι μεταρρυθμίσεις δεν ξεκινούν... Άρα και (ελπίζουμε ότι) δεν θα έχει σημαντικές μηχανικές βλάβες και απώλειες ο κ. Τσίπρας από αυτό το τετ-α-κε…
Εδώ, ξαναθυμίζουμε και το πιο σοβαρό πρόβλημα, που είχαμε προεκτιμήσει από καιρού (αναλύοντας τα δύσκολα του Αντιμνημονιακού Ανεξυριζαυγιτισμού Α.Α.). Και για λόγους ευνόητους επίκειται με μαθηματική ακρίβεια. Το ότι μόλις γίνει η αναπόδραστη κωλοτούμπα, τότε ο μόνος αρμόδιος να διαχειριστεί τον Α.Α. θα είναι το τρίτο του μέρος, αυτό που έμεινε εκτός κυβέρνησης, οι Ναζί.
Και επειδή ο οχλοπολτός είναι ντρεσσαρισμένος να διάκειται ευμενώς υπέρ όποιου μιλάει «αντιμνημονιακά», αναμένεται να αποκομίσει αξιοσημείωτο πολιτικό κέρδος ο έγκλειστος ναζί. Οι καθημερινές ανακοινώσεις της Χρυσής Αυγής, που ολοένα και πυκνώνουν, με υπαινιγμούς κατά «της κυβέρνησης που υποκύπτει στις πιέσεις των τοκογλύφων, ξεπουλώντας την πατρίδα κομμάτι κομμάτι», είναι εύγλωττες.
Δεν θα πάψουμε να γινόμαστε ενοχλητικοί λέγοντας αυτά τα απαγορευμένα πράγματα για ΤΟ Σύστημα. Τώρα, λοιπόν, με την κωλοτούμπα, όταν λέγεται η Τρόικα «Θεσμοί», θα αρχίσουν να πληθαίνουν τέτοιοι τρελοί, που θα λένε ότι ο Βασιλιάς είναι γυμνός. Όπως ήδη αρχίζουν να κάνουν και ακαδημαϊκότεροι αναλυτές, που το καθ’ ημάς ισλάμ αποκαλεί γερμανοτσολιάδες και «βάστα Ρόμμελ!»...
Και μόνο βάλσαμο, σε τέτοιο ενδεχόμενο «αντιμνημονιακής» άνθησης των ναζί, θα είναι ένα. Να αναλάβει ο κ. Τσίπρας προσωπικά, με τη βοήθεια και όλων των άλλων πολιτικών απατεώνων που έπαιξαν με του λαού την καρδιά «αντιμνημονιακά», να ξεκινήσει μια λυτρωτική εκστρατεία αποκατάστασης της αλήθειας. Να παραδεχτεί πόσο μεγάλη ήταν η απίστευτη αντιμνημονιακή απάτη.
Και πόσο πρέπει επιτακτικά να απομονωθεί ηθικά και αισθητικά αυτό το κορυφαίο ψεύδος του εθνολαϊκισμού στην Νεοελληνική Ιστορία. Στα μάτια των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο), που έμαθαν από τον κ. Τσίπρα ότι το μείζον κριτήριο δεν είναι το δημοκρατικό, αλλά το αντιμνημονιακό. Κάτι που αποενοχοποίησε, ξέπλυνε δραματικά και ενίσχυσε εκλογικά την Χρυσή Αυγή αυτά τα λερωμένα χρόνια. Χωρίς μια τέτοια εκστρατεία ο τόπος δεν θα ηρεμήσει και δεν θα ανορθωθεί. Η αρχή έγινε με την μεγάλη καταγέλαστη κωλοτούμπα του κ. Τσίπρα. Αλλά ο δρόμος της εθνικής ανασυγκρότησης θα χρειαστεί αυτή η αρχή να έχει και την ανάλογη μακρά συνέχεια.
Κεφάλια μέσα και αξιοπρεπής προσπάθεια τώρα
Κι ενώ περιμένουμε με αγωνία, να προχωρήσει η έγκριση της λίστας των μεταρρυθμίσεων από την Τρόικα, θυμόμαστε που γράφαμε προεκλογικά («Η ώρα του Μουντζούρη») ότι πρέπει ο κ. Σαμαράς να μείνει στην Ιστορία μας ως ο τελευταίος Κωλοτούμπας. Ο Ελληνικός Λαός είχε άλλη γνώμη και προσώρας προτιμούσε ο τελευταίος να είναι ο κ. Τσίπρας. Δυστυχώς, όμως, όπως όλα δείχνουν, όπως αποδεικνύουν και οι δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης στο καθ’ ημάς ισλάμ, πιθανότατα ούτε και αυτός θα είναι ο τελευταίος. Αυτές είναι οι διαρκείς ανάσες αναξιοπρέπειας που ρουφάμε, αναζητώντας την χαμένη μας αξιοπρέπεια.
Αυτές και καταστρέφουν τον τόπο. Μια που και η αναφερόμενη, στο συγκεκριμένο κείμενο, θεωρία του τσομπάνη με τα γίδια, δεν φαίνεται να χάνει την ισχύ της… Πάλι θα δικαιωθεί ο αείμνηστος Frank Zappa: «This torture never stops». Ποτέ δεν θα πάψει να μας βασανίζει η εθνική βλακεία μας. Τη θέλουμε την κοροϊδία, την ποθούμε όσο κι η μύγα τα περιττώματα. Όπως έλεγε και η διαφήμιση, είμαι μακαρονάς, τι να κάνω;…
Έχουμε καταστεί τα αντιπαθή νούμερα της Διεθνούς Κοινωνίας, εθνολαϊκισμού ένεκεν. Παλιότερα προκαλούσαμε τη θυμηδία, εκεί που οι άλλοι έλεγαν Μακεδονία (επειδή κι εμείς δεν είχαμε δεχτεί να την πούμε Σλαβομακεδονία…) την οξαποδώ γειτονική χώρα. Και όταν εμφανιζόμασταν εμείς, έλεγαν εμμμ, συγγνώμη, τα Σκόπια ή η Φύρομ. Και μόλις ξαναφεύγαμε την έλεγαν πάλι Μακεδονία, χαμογελώντας συγκαταβατικά.
Κάποια στιγμή πρέπει να προσαρμοστούμε στην σκληρή πραγματικότητα. Να απογελοιωθούμε, να μάθουμε ότι η ζωή έχει αυτά που μας αρέσουν και εκείνα που δεν μας αρέσουν ταυτόχρονα. Και η σύνθεσή τους είναι η πραγματική ζωή. Η εξαίρεση αυτών που δεν μας αρέσουν είναι εξωγήινη. Δεν είμαστε και μόνοι μας, για να την επιδιώκουμε κατά το δοκούν και κατά τα κέφια μας.
Απλώς, αν θέλουμε να βελτιώνουμε τα πράγματα προς την κατεύθυνση που μας αρέσει περισσότερο, τότε θα πρέπει να ενισχύουμε την έλλογη δύναμή μας. Με αυτήν θα αλλάζουμε θετικά για μας τον συσχετισμό δυνάμεων. ΔΕΝ υπάρχει άλλος τρόπος τσαμπουκαλεμένος, που να απορρέει από τα νάματα του φοβικού εθνολαϊκισμού (τα οποία διαχρονικά η Ιστορία μας δείχνει ότι φέρνουν εθνικές καταστροφές).
Το κεφάλι κάτω, λοιπόν, πολλή δουλειά και δημιουργία πλούτου, με τον οποίο ενισχύεσαι υλικά, ηθικά και διπλωματικά. Έτσι μόνο θα διεκδικείς καλύτερα αυτά που θέλεις. Έτσι μόνο θα είμαστε αξιοπρεπείς και εθνικά υπερήφανοι, ας το καταλάβουμε. Τελεία και παύλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου