KOINΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ - Η "ελπίδα" έρχεται: Ενας αποβλακωμένος καλοπερασάκιας λαός περιμένει να του χαρίσουν τα χρέη - Αλέξη μην ξεχάσεις να ζητήσεις και ευρωπαϊκή επιδότητση για σύνταξη στα 18...

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

Ενας παραλογισμός άρχισε να διακατέχει την ελληνική κοινωνία. Ολο και πιο πολλοί πιστεύουν ότι όπου να 'ναι οι δανειστές θα μας χαρίσουν το χρέος.

Κάνοντας την επιθυμία πίστη, θεωρούν ότι εάν η κυβέρνηση επιμείνει λίγο ακόμη, οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων είναι έτοιμοι να παραδοθούν αμαχητί.

Το «παραμύθι» πλάστηκε στην Ελλάδα, αλλά εμπλουτίστηκε με εικόνες και σκηνές που περιέγραφε ο αγγλοσαξονικός Τύπος, ο οποίος, σημειωτέον, εκφράζει τους κύκλους εκείνους που θα ήθελαν τη διάλυση του ευρώ και ενισχύθηκε για να γίνει πιο πιστευτό από τη θέση του ΔΝΤ για haircut σε όλο το χρέος, εκτός αυτού που κατέχει το ίδιο.

Καθηγητάδες όλων των αποχρώσεων βρήκαν τη «λύση» για να γίνει βιώσιμο το χρέος και όλο το μπλοκ των αντιμνημονιακών να παραμυθιάζεται με τα παιδικά τρενάκια που μόνο ο Π. Καμμένος μπορεί να τα κρατά στις ράγες, όπως διατείνεται στο προεκλογικό σποτ με τον μικρό Αλέξη του.

Η κατάσταση τείνει να ξεφύγει από τη σφαίρα της λογικής, αφού σχεδόν όλοι αρχίζουν να πιστεύουν πως το haircut, ακόμη και η διαγραφή όλου του χρέους, είναι μία εύκολη υπόθεση.

Κάπως έτσι και με όλα αυτά φέρεται να δοκίμασε και ο σημερινός διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος ως υπουργός Οικονομικών τότε να ανοίξει το θέμα στον Β. Σόιμπλε, για να εισπράξει την απάντηση «Ξέχνα το Γιάννη».

Το περίεργο είναι ότι όλοι αυτοί ξεχνούν ότι η Ελλάδα πέτυχε το μεγαλύτερο «κούρεμα» στην παγκόσμια οικονομική ιστορία και το μεγαλύτερο δάνειο που δόθηκε ποτέ σε χώρα ακριβώς γιατί συμφώνησε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, που πολλοί τώρα αρνούνται να δεσμευθούν ότι θα ακολουθήσουν.

Ξεχνούν ακόμη ότι αυτή τη φορά το χρέος δεν βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών, «πέρασε» στις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης και κάθε μείωσή του θα πρέπει να εγκριθεί από τα εθνικά Κοινοβούλια, στα οποία ο πρωθυπουργός της κάθε χώρας θα πρέπει να πείσει ότι οι φορολογούμενοι θα κληθούν αυτοί να πληρώσουν το haircut αντί για τους Ελληνες.

Και παραβλέπουν ότι για να γίνει «κούρεμα» ή διαγραφή του χρέους υπάρχουν μόνο δύο λύσεις: 

Η πρώτη είναι η κήρυξη χρεοκοπίας και η άλλη αποδοχή-συμφωνία του δανειστή.

Οσοι θεωρούν ότι υπάρχει μία τρίτη λύση, απλώς είναι αιθεροβάμονες.

Αλλα ακόμη και αυτή η κήρυξη χρεοκοπίας δεν απαλλάσσει εντελώς τη χώρα, η οποία θα σέρνεται στα διεθνή δικαστήρια για πολλά χρόνια.

Οι παλαιότεροι των αριστερών κομμάτων θα θυμούνται ασφαλώς τις έντονες διαμαρτυρίες ομολογιούχων κάθε φορά που Σοβιετικός ηγέτης επισκεπτόταν, ακόμη και για δεκαετίες μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και κυρίως το Παρίσι ζητώντας να αποζημιωθούν για τα ρωσικά ομόλογα που κατείχαν και είχε μηδενίσει την αξία τους ο Βλ. Λένιν με την επανάσταση του 1917.

Αυτή τη φορά όμως, εάν προκύψει θέμα, τους Ελληνες ηγέτες που θα επισκέπτονται τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν θα τους υποδέχονται με πλακάτ ορισμένοι γραφικοί Ρώσοι εμιγκρέδες των Παρισίων και κερδοσκόποι κεφαλαιούχοι που δάνεισαν στον τσάρο, αλλά οι εξαπατηθέντες φορολογούμενοι Ευρωπαίοι.