ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Η αποκάλυψη που έγινε θα έπρεπε να προκαλέσει σεισμό.
Το στέγαστρο του Καλατράβα στο ΟΑΚΑ, το έργο-σφραγίδα
των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, είναι αυθαίρετο. Όπως είπαν οι αρμόδιοι
«κατασκευάστηκε με άδεια... πέργκολας» και γι' αυτό δεν μπορούν να
βγάλουν άδεια προκειμένου να το συντηρήσουν.
Το εντυπωσιακό αυτό έργο του διάσημου Ισπανού αρχιτέκτονα που κόστισε 130 εκατ. ευρώ μένει ασυντήρητο και μπορεί να προκύψουν πολύ επικίνδυνες καταστάσεις επειδή είναι... αυθαίρετο.
Κι εδώ γεννιούνται δύο πολύ σημαντικά θέματα:
Το πρώτο αν αποτελεί δικαιολογία να μην συντηρείται και να κινδυνεύει
με κατάρρευση ένα έργο, ακόμη κι αν κτίστηκε παράνομα. Είναι δυνατόν
δηλαδή να τίθεται θέμα ασφάλειας στο ΟΑΚΑ επειδή κάποιοι δεν δίνουν
άδεια για τις εργασίες που απαιτούνται; Τόση τυπολατρία και
γραφειοκρατία;
Το δεύτερο είναι αυτό που έχει να κάνει με την ίδια την
Ολυμπιάδα και την απίστευτη σπατάλη στο όνομα της νέας... εθνικής ιδέας
μιας χώρας που τότε ζούσε σε νιρβάνα. Τότε που υπήρχαν λεφτά (δανεικά
βεβαίως) και σπαταλήθηκαν για έργα βιτρίνας. Εργα που τελικά έμειναν στα
αζήτητα, σκουριάζουν, καταστρέφονται και θυμίζουν στους Ελληνες ότι ένα
μέρος της οικονομικής κρίσης που βιώνουν το οφείλουν στον
μεγαλοϊδεατισμό και την ολυμπιακή ευφορία που κάλυψε τα πραγματικά
δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Το
αυθαίρετο του Καλατράβα είναι απλά η σφραγίδα σε μια χώρα αυθαίρετη από
τη μια άκρη στην άλλη.
Τι έκανε δηλαδή το κράτος;
Επέτρεψε να κατασκευαστεί ένα στέγαστρο με άδεια πέργκολας. Ό,τι έχουν κάνει δηλαδή χιλιάδες Ελληνες και τώρα τρέχουν να τα νομιμοποιήσουν στις πολεοδομίες. Μια χώρα στην οποία η παρανομία έχει... νομιμοποιηθεί και ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Κτίζει πάνω στο κύμα, μέσα στο δάσος, υπερβαίνει το ύψος των κτιρίων, καταπατεί δημόσιες εκτάσεις, φτιάχνει μικρά εκκλησάκια και δίπλα βίλες με πισίνες χαρακτηρίζοντάς τες... κελιά για τους μοναχούς. Και φτιάχνει ολόκληρους οικισμούς με χιλιάδες κατοίκους χωρίς βασικές υποδομές, χωρίς δρόμους, πλατείες, πεζοδρόμια, αποχέτευση.
Επομένως, δικαιολογημένα -κι ενώ είναι σε πλήρη εξέλιξη τα μπάνια του
λαού- δεν εκπλήσσεται κανείς από την κυνική ομολογία ότι το στέγαστρο
του Καλατράβα είναι αυθαίρετο. Σε μια χώρα εξ ολοκλήρου αυθαίρετη δεν
σημαίνει τίποτε ένα παράνομο στέγαστρο.
Αλλά μήπως οι πολεοδομικές αυθαιρεσίες είναι η μοναδική πληγή του ελληνικού κράτους;
Μήπως αυτή καθ' αυτή η Ολυμπιάδα του 2004 δεν είναι μια αγιάτρευτη οικονομική πληγή που θα αιμορραγεί για χρόνια πολλά;
Μήπως οι κακοπληρωτές στα ασφαλιστικά ταμεία και τις εφορίες, σε βάρος των συνεπών φορολογούμενων, δεν είναι μάστιγα;
Ή ακόμη οι επιχειρηματίες που δεν ξέρουν τι σημαίνει ΦΠΑ και απόδειξη δεν είναι μέρος της παρανομίας, πιο σοβαρής κι από ένα... παλιοστέγαστρο που έχει τη σφραγίδα του σπουδαίου αρχιτέκτονα;
Ετσι, όμως, η Ελλάδα δεν πάει πουθενά. Οσο η παρανομία θα είναι το βασικό σπορ τόσο του επίσημου κράτους όσο και των πολιτών δεν μπορεί να υπάρχει ελπίδα για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας αλλά και το νοικοκύρεμα της οικονομίας.
Αν λοιπόν θέλουμε να νομιμοποιήσουμε
την αυθαιρεσία και να ζήσουμε μ' αυτήν, τότε δεν έχουμε παρά να
ανακηρύξουμε σε επίσημο πολίτη της χώρας... τον Καλατράβα και να του
δώσουμε και το χρυσό κλειδί της πόλης.
Με το έργο του μας υπενθύμισε όλη
τη νεοελληνική κουτοπονηριά και κάτω από το στέγαστρό του χωράει όλη η
Ελλάδα των τελευταίων πενήντα και πλέον χρόνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου