Η έναρξη των έργων ποντίσεως
υποθαλασσίων υδραγωγών, από τις νότιες ακτές της Τουρκίας προς το
κατεχόμενο βόρειο μέρος της Κύπρου, συμπίπτει χρονικά (και καθόλου
ασφαλώς τυχαία) με τις εντεινόμενες διεργασίες διαμορφώσεως αποφάσεων
και προαγωγής σχεδίων για την παροχέτευση του ισραηλινού (κατά κύριο
λόγο) φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.
Κι αυτό ασφαλώς αφορά και τους κυπριακούς υδρογονάνθρακες, εφ'
όσον βεβαίως ευδοκιμήσουν οι νέες διαδικασίες επιλύσεως του Κυπριακού,
τις οποίες ήδη προάγουν εσπευσμένα τα δυτικά κέντρα ισχύος.
Εχοντας με βεβαιότητα κατά νουν αυτά τα μείζονα δεδομένα, πέραν
της εξυπηρετήσεως άλλων κι ευανάγνωστων περιφερειακών τους στρατηγικών.
Και δεν είναι τυχαία η πανηγυρική εν πολλοίς πόντιση των
τεράστιων (με όρους χωρητικότητος) τουρκικών υδραγωγών, γιατί: Με αυτό, η
Αγκυρα διαβιβάζει, συν τοις άλλοις, εύγλωττο μήνυμα προς συγκεκριμένους
αποδέκτες.
Κυρίως δε προς το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, όσον αφορά τη συμφερότερη
διαδρομή των υποθαλασσίων αποθεμάτων φυσικού αερίου από τον «Λεβιάθαν»
και σ' επέκταση από την κυπριακή «Αφροδίτη», με προορισμό την Ευρώπη.
Συμφερότερη και οικονομικά και (κυρίως) πολιτικά. Οικονομικά, σε
αντιπαράθεση προς το έως και θηριώδες (πέραν άλλων) κόστος ενός αγωγού
μέσω Κύπρου προς Κρήτη και τελικά Ιταλία. Κάτι που κάποιοι
ενδιαφερόμενοι είχαν εξ αρχής θέσει ως ιδέα, σε συναφή «άσκηση επί
χάρτου». Και που δυστυχώς φαίνεται ότι έμεινε στα χαρτιά, παρ' όλο που
δεν έχει επισήμως εγκαταλειφθεί.
Εν ολίγοις κι ενώ στην Τουρκία πηγαινοέρχονται διαμεσολαβητές
(όρα Ματ Μπράιζα, που από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατέληξε καλοπληρωμένος
σύμβουλος και προαγωγός συμφερόντων τουρκικού κολοσσού) καθώς και άτυποι
εκπρόσωποι ενδιαφερομένων εταιρειών ανορύξεως κι εκμεταλλεύσεως
υποθαλασσίων αποθεμάτων, αίφνης εμφανίζεται (όχι από το πουθενά) το
εγχείρημα υδροδοτήσεως των κατεχομένων κυπριακών εδαφών από την Αγκυρα!
Με βάση ένα παλαιό υπεσχημένο σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο:
Στη δυστυχώς (σ' όλη την ιστορική της διαδρομή) άνυδρη Κύπρο, θα
εκχέονται σύντομα κάπου 75 εκατομμύρια κυβικά νερού κατ' έτος, για τα
επόμενα 50 χρόνια! Κάτι που θα τερματίσει σε μεγάλο βαθμό τη λειψυδρία, η
οποία μαστίζει την Κύπρο κι επαπειλεί εν πολλοίς να την ερημοποιήσει.
Οι αγωγοί θα έχουν μήκος μόλις 80 χιλιόμετρα (κάτι που τονίζεται με
ανάλογη έμφαση στις τουρκικές ανακοινώσεις) και φωτογραφίες των έργων,
που έχουν εγκαινιασθεί, δόθηκαν ήδη και σε διεθνή ΜΜΕ, προκειμένου να
υπάρξει ανάλογη διαφωτιστική στήριξη του εγχειρήματος. Με την προσθήκη,
μάλιστα, ότι εκ παραλλήλου και με επίσης υποθαλάσσιο καλώδιο θα
διοχετεύεται και ηλεκτρική ενέργεια στο κατοχικό μόρφωμα.
Το μήνυμα προς τρίτους, μεν, είναι μονοσήμαντο: Τόσο μικρή
απόσταση κι επομένως τόσο κατ' αναλογίαν μικρότερο το κόστος για
μεταφορά φυσικού αερίου.
Προς εμάς, δε, πολυσήμαντο. Καθώς οι συνέπειες
αυτού που προάγεται είναι αυτονοήτως πολλαπλές. Γιατί μόνο μυωπάζοντες
(ή εθελότυφλοι) δεν αντιλαμβάνονται ότι:
Να μην υποτιμηθεί λοιπόν το γεγονός. Και όχι μόνον, αλλά να
διεγείρει εγκαιροφλεγείς ανησυχίες και να ενεργοποιήσει τα εθνικά μας
αντανακλαστικά. Με την έννοια της αυτοσυντηρήσεως και της αναγκαιότητος
για ουσιαστική και αποτελεσματική διαχείριση όσων με βεβαιότητα θ'
αναπαραχθούν. Ιδιαίτερα εφ' όσον το πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου (που
παραμένει σαφώς πρόβλημα κατοχής) μένει ανεπίλυτο. Κι αυτά όλα, ό,τι και
να συμβαίνει, αφορούν ευθέως και την ίδια την Ευρώπη.
Της οποίας όμως οι ταγοί έχουν άλλα και ίδια συμφέροντα.
Επομένως δεν φλέγονται. Ή τουλάχιστον δεν προσεγγίζουν τα
πράγματα και δεν προϋπολογίζουν τις προοπτικές με το ίδιο μ' εμάς μέτρο.
Κι αυτό σημαίνει να ενεργοποιήσουμε κι εντονότερες και
αποτελεσματικότερες στρατηγικές σ' αυτόν τον οικείο για τον Ελληνισμό
χώρο. Στα κέντρα δηλαδή αποφάσεων της Ευρώπης. Στη βάση ότι: Κάθε
απόφαση για την Κύπρο και κάθε τους ενέργεια, να είναι τουλάχιστον
συμβατή με το Κοινοτικό κεκτημένο.
Γιατί επέρχονται πολλά και πολύ σοβαρά. Που δεν θα μας περιμένουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου