Ρωσία βρήκε επιτέλους στο πρόσωπο του Βλαντιμίρ Πούτιν τον άξιο διάδοχο του Ιβάν του Τρομερού και του Στάλιν, που θα την οδηγήσει ξανά σε μεγαλεία.
Με μία και μόνο κίνησή του, την προσάρτηση της Κριμαίας, λανσαρισμένης ως «αποκατάσταση ιστορικής αδικίας», έπιασε στον ύπνο τη Δύση αιφνιδιάζοντας, αν πιστέψουμε τα όσα φέρεται να ομολόγησε ο Ομπάμα, ακόμα και τη CIA, και έγινε ο «εθνικός θεός» των ομοεθνών του.
Οι δημοσκοπήσεις, μετά την προσάρτηση, εκτοξεύουν τη δημοφιλία του στο 97%, όσο πήρε περίπου και το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα υπέρ της ένωσης με τη «μαμά Ρωσία», στην Κριμαία.
Μόνο ο Κιμ Γιονγκ Ουν συγκεντρώνει σε ποσοστό λίγο παραπάνω, 100% δηλαδή…
Ο Πούτιν δεν υπερηφανεύτηκε ποτέ για τη δημοκρατία του στη σημερινή Ρωσία. Δεν πιστεύει σε αυτήν, τουλάχιστον στη μορφή με την οποία το πολίτευμά της λειτουργεί στον προηγμένο δυτικό κόσμο και δεν γαλουχήθηκε ποτέ με τις αξίες και τα ιδανικά της. Ούτε, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους «ορθόδοξους αδερφούς» μας, το «λευκό γένος» έχει να επιδείξει στην ιστορική του διαδρομή ισχυρή δημοκρατική παράδοση: από τη φεουδαρχία και τον τσαρισμό, στη «δικτατορία του προλεταριάτου» και τον σταλινισμό και τώρα στη μεταμοντέρνα εκδοχή του τελευταίου, τον πουτινισμό.
Στη «δημοκρατία» του ο Πούτιν, σήμερα, φυλακίζει τους δυνάμει απειλητικούς για την εξουσία του πολιτικούς αντιπάλους του ή τους εξαναγκάζει να εγκαταλείψουν τη Ρωσία. Το ίδιο τους μεγαλοεπιχειρηματίες που αρνούνται να τον υπηρετήσουν.
Οι εναντίον του συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις καταστέλλονται βίαια, το διαφορετικό σε όλα τα επίπεδα διώκεται, τα ΜΜΕ φιμώνονται, οι δημοσιογράφοι που ασκούν κριτική στην πολιτική του δολοφονούνται.
Με δυο λόγια, ό,τι πάει να ξεφύγει από τον έλεγχο του παντοδύναμου συστήματος διά του οποίου εξουσιάζει, το «καταπίνει το μαύρο σκοτάδι».
Γαλουχημένος στα δημοκρατικά ιδεώδη της Κα Γκε Μπε, γνήσιος απόγονος του Ζντάνοφ και του Μπέρια, ο Πούτιν αποδεικνύεται μαέστρος (και) στην προπαγάνδα:
Ομως όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους πολίτες μιας χώρας η οποία αντιμετωπίστηκε από τη Δύση μετά την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας με αλαζονεία και περιφρόνηση, όπως είχε αντιμετωπιστεί από τους νικητές και η Γερμανία μετά την ήττα της στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου