ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Περί τεράτων και δράκων

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Μερικές απλές σκέψεις, που ίσως βοηθήσουν ώστε ο ύπνος της λογικής να μη φέρει τέρατα και δράκους...

Πρώτον:  

Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974 και προκειμένου να εξαλειφθεί διά παντός ο ρόλος των Ενόπλων Δυνάμεων στην πολιτική ζωή, ειδικά ο Στρατός υπέστη συστηματική μείωση του κύρους του. Αργότερα η εξέλιξή του ήταν όμοια με εκείνη όλων των άλλων μηχανισμών του κράτους: πλήρης κομματικοποίηση. (Οσοι κάναμε τη θητεία μας τη δεκαετία του 1980 και μας δόθηκε η ευκαιρία να πάρουμε μια ιδέα από τον κόσμο των ανωτέρων και ανωτάτων βαθμίδων της ιεραρχίας το ξέρουμε καλά...) 

Συνεπώς, σήμερα δεν υπάρχουν συνωμοτικά δίκτυα στις τάξεις των αξιωματικών του Στρατεύματος, όπως ήταν ο ΙΔΕΑ το 1967· υπάρχουν μόνον οι δικτυώσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., έστω και αν η πραγματική δύναμη των δύο κομμάτων στην κοινωνία έχει φθίνει.

Δεύτερον: 

Σήμερα ο μέσος Ελληνας δεν είναι ο τρομαγμένος Βαλκάνιος επαρχιώτης του 1967. Εχει Διαδίκτυο και κινητό με «απλικέισο», που λέει και ο Μήτσος ο τσεκ-μασίν, έχει ταξιδέψει στο εξωτερικό, ξέρει τον κόσμο έστω και μέσα από την τηλεόραση. Οι νέοι των 20 με 25 ετών που υπηρετούν τη θητεία τους έχουν αποφοιτήσει από τη Μεγάλη των Καταλήψεων Σχολή και έχουν διδαχθεί από καθηγητές ως επί το πλείστον αριστερούς. Επιπλέον, δύσκολα βρίσκεις κάποιον να μην είναι βουτηγμένος (για τις γκόμενες έστω...) στα κοινωνικά δίκτυα μέσα από το κινητό του.

Ισως υπερβάλλω κάπως σκιαγραφώντας με τον παραπάνω τρόπο την πραγματικότητα, αλλά οι διαφορές τού τότε με το σήμερα αυτές είναι Ας μείνει, λοιπόν, εδώ ο θρύλος περί πραξικοπήματος που απέτρεψε ο Π. Μπεγλίτης.  

Οι δυνάμεις των κουκουλοφόρων θα επληροφορούντο την εκδήλωσή του από το Facebook και, με την αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητά τους, θα το κατέστελλαν εν τη γενέσει του...