"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Να κρατήσουμε όρθιο τον τόπο


Κλίμα διασπαστικό, ασπόνδυλο, λαϊκιστικό, παραπλανητικό, φοβιστικό, ενδεχομένως και αλλοπρόσαλλο. Ναι, αυτό είναι το κλίμα μέσα στο οποίο ο ελληνικός λαός κινείται προς τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Μια ματιά στις σύντομες ειδήσεις της πρώτης σελίδας  είναι αρκετή για να αντιληφθούμε ότι κινούμεθα στα τυφλά, θυμίζουμε παιδιά που χάνουμε πολύτιμο χρόνο παίζοντας την τυφλόμυγα και ουδείς γνωρίζει τι θα αντικρίσουμε μόλις το παιγνίδι τελειώσει. 

Ο κ. Βενιζέλος και το κόμμα του υπόσχονται (φοβάμαι ανέξοδα) να γίνουν σύγχρονοι Ρομπέν των Δασών, προστάτες των αδυνάτων. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται βεβαίως στο κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας, σαν αυτό για το οποίο έχει μιλήσει ο θεωρητικός της «αναλγησίας» φιλελεύθερος Χάγιεκ. Την ίδια ώρα, στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. αναγράφεται το όνομα του Κ. Καραμανλή. Επειτα από σιωπή ετών, δικαιολογημένη για κάποιους, αδικαιολόγητη για πολλούς, ο πρώην πρωθυπουργός επιστρέφει στην πεπατημένη, με ορισμένους να διερωτώνται αν όντως έχουμε ολική επαναφορά των καραμανλικών. Λίγο πιο κάτω διαβάζω για τη σύζευξη γιγάντων. Καμμένος και Δημαράς: επιτέλους, η Ελλάδα μπορεί να ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο. Και οι δύο είναι πιο Ελληνες από όλους εμάς τους Ελληνες. Φυσικά υπάρχει και η ανακοίνωση της λίστας του ΚΚΕ, με χαρακτηριστικό της τις πολλές γυναίκες υποψήφιες.


Το κλου των «Συντόμων», όμως, είναι η είδηση για τα ενεχυροδανειστήρια. Στη φθίνουσα αξιακά πατρίδα και μόνο στην Αττική λειτουργούν 4.500 ενεχυροδανειστήρια. Εξ αυτών, μόλις τα 1.200 είναι νόμιμα. Σκεφθείτε αστραπιαία πόσα κειμήλια γονιών, γιαγιάδων και παππούδων, πόσα αντικείμενα αξίας έχουν κατατεθεί στα ευάερα πλέον ενεχυροδανειστήρια που εγκατέλειψαν τα δωματιάκια των πρώτων ορόφων στις μικρογειτονιές και φιγουράρουν φάτσα κάρτα σε μεγάλες λεωφόρους και σημεία - κλειδιά της πόλης. Κι έτσι καθώς περνώ κι εγώ σαν τους πολλούς απ’ έξω, σηκώνοντας το βλέμμα μου προς τους ιδιοκτήτες, φέρνω στο νου κινηματογραφικές ταινίες εποχής, με ξεπεσμένες κυρίες επί των τιμών της τσαρικής Ρωσίας που πουλάνε τα κοσμήματά τους ή τα πανέμορφα φλιτζάνια του τσαγιού έναντι πινακίου φακής ή έναντι ενός ζεστού μποξά για τον χειμώνα.

Το περιτύλιγμα, λοιπόν! Γιατί αυτές οι εκλογές εκ των υστέρων θα θυμίζουν βάρβαρο ξέσπασμα του λαβωμένου λονταριού που κάποιοι του πέταξαν δηλητηριασμένη τροφή. Αν από την κάλπη δεν προκύψει ισχυρή κυβέρνηση ανασυγκρότησης (κυβέρνηση συνεργασίας, αν χρειαστεί) που θα σκύψει πάνω από τις ενδεδειγμένες διαρθρωτικές αλλαγές, αν δεν πέσουν σαν το χαλάζι οι υπογραφές για αναπτυξιακά έργα με τη βοήθεια κοινοτικών κονδύλιων, αν τέλος μετεκλογικά δεν χαραχθεί σαφής πορεία ευθύνης, η Ελλάδα θα κυλήσει προς τα πίσω, με ή χωρίς ευρώ. Επομένως, έχει σημασία να κρατήσουμε τούτο τον τόπο όρθιο με τη μικρή μας ψήφο -ακόμη και τώρα που αντιλαμβανόμαστε τη σωρεία των λαθών- χωρίς να χάσουμε ρανίδα από την κοινωνική συνοχή. Σε πείσμα των αρνητών μας να γίνουμε πιονέροι. Αλλιώς, στα ενεχυροδανειστήρια θα καταγραφούμε ως μερικές συγκινητικές, πλην αδιάφορες για τους πολλούς ιστορίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: