Της Ντίας Ζάβρα
Στην Ιταλία, η ιστορική Σκάλα του Μιλάνου αντιμετωπίζει έλλειμμα 9 εκατ. δολαρίων και κινδυνεύει με «λουκέτο». Στην Ολλανδία η κυβέρνηση περικόπτει τις κρατικές χρηματοδοτήσεις για τα προγράμματα τέχνης κατά 25%. Στην Πορτογαλία, καταργείται το υπουργείο Πολιτισμού...
Η οικονομική κρίση που ταλανίζει τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, τα ασφυκτικά μέτρα λιτότητας που λαμβάνουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντανακλώνται πλέον στην τέχνη. Από τα τηλεοπτικά προγράμματα χαμηλού μπάτζετ και τις κινηματογραφικές παραγωγές έως την όπερα, το μπαλέτο και τις παγκόσμιες περιοδείες θιάσων - η μνημονιακή λιτότητα εφαρμόζεται πλέον σε κάθε πτυχή του πολιτισμού.
Αντανακλάται στη θρυλική ιταλική όπερα, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα χρέος-«μαμούθ» 9 εκατ. δολαρίων, εξαιτίας της μείωσης των επιδοτήσεων από την κυβέρνηση Μόντι. Καταγράφεται με νούμερα στην Ολλανδία, όπου ο προϋπολογισμός του 2013 για τον πολιτισμό προβλέπει περικοπές έως και 265 εκατ. δολαρίων (200 εκατ. ευρώ), όπου οι φόροι στα εισιτήρια για την είσοδο σε πολιτιστικές εκδηλώσεις αναμένεται να αυξηθούν από 6% στο 19% - εξαιρουμένων των κινηματογράφων, των αθλητικών γεγονότων, των ζωολογικών κήπων και των τσίρκων. Θέτοντας εν αμφιβόλω τη βιωσιμότητα πολιτιστικών θεσμών, όπως το Rijksmuseum, το μουσείο Van Gogh, το Royal Concertgebouw Orchestra και το Ολλανδικό Εθνικό Μπαλέτο.
Βαριά σκιά και στην Τέχνη ρίχνει η κρίση στην Ευρώπη
Γίνεται εμφανής σε χώρες με συντηρητικές ή τεχνοκρατικές κυβερνήσεις -Βρετανία, Ιταλία, Ουγγαρία, Ολλανδία- που περικόπτουν τις δαπάνες για τον πολιτισμό. Εχει ήδη γίνει πασιφανής στις λαβωμένες οικονομικά Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία. Και διασχίζει τα ευρωπαϊκά σύνορα... Τουλάχιστον τρεις ευρωπαϊκοί θίασοι που επρόκειτο να εμφανιστούν τον Ιανουάριο στο φεστιβάλ Under the Radar στη Νέα Υόρκη, ακύρωσαν τις εμφανίσεις τους - επειδή δεν μπορούσαν να καλύψουν το κόστος των μετακινήσεων και επειδή δεν έβρισκαν χορηγούς. Για τους καλλιτέχνες και τους παραγωγούς στην Ευρώπη, αυτές οι εξελίξεις είναι όχι μόνο ανησυχητικές αλλά και... επαναστατικές. Διότι, εν αντιθέσει με τις ΗΠΑ, η Ευρώπη «βλέπει» τον πολιτισμό όχι ως εμπόρευμα -με τις δυνάμεις της αγοράς να καθορίζουν εν πολλοίς ποια προϊόντα επιβιώνουν- αλλά ως κοινή κληρονομιά που πρέπει να καλλιεργηθεί και να διαφυλαχθεί, έστω κι αν σε πολλές περιπτώσεις στερείται της μαζικής αποδοχής. «Ο πολιτισμός είναι βασική ανάγκη» δηλώνει ο Αντρεας Στάντλερ, διευθυντής του Αυστριακού Πολιτιστικού Φόρουμ στη Νέα Υόρκη, «οι άνθρωποι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να πηγαίνουν στην όπερα». Αρκεί βέβαια να μπορούν να πληρώσουν το εισιτήριο...
Την ώρα πάντως που στην υπερχρεωμένη Ευρώπη η τέχνη... ακρωτηριάζεται, σε παγκόσμιο επίπεδο, η αγορά καλών τεχνών φαίνεται μάλλον να αγνοεί την κρίση. Σύμφωνα με την εταιρεία Artprice, τα έσοδα των πωλήσεων έργων τέχνης στις δημοπρασίες παγκοσμίως αυξήθηκαν κατά 21% το 2011, φτάνοντας τα 11,54 δισ. δολάρια. Ηταν η πρώτη φορά που οι πωλήσεις εικαστικών έργων ξεπέρασαν το όριο των 10 δισ. δολαρίων... Πρώτοι στη λίστα των... φιλότεχνων οι Κινέζοι δισεκατομμυριούχοι, οι οποίοι στρέφουν πλέον την προσοχή τους στην... τέχνη, αποκτώντας σημαντικό μερίδιο (περί το 41%) στην αγορά καλών τεχνών...
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου