ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μην καίτε την Ιστορία

Του Β. Κρεμμυδά

Ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Είναι καιρός που κυκλοφορούν οι φήμες. Καθώς όμως οι ψίθυροι εντείνονταν και συγκεκριμενοποιούνταν, μου τηλεφώνησαν φιλικά πρόσωπα ότι έχει έρθει κείμενο που χρειάζεται να το υπογράψουμε για να μην καούν τα Αρχεία. Το κείμενο, που προσγράφεται στον κ. Αντ. Λιάκο και διαβιβάζεται, με παράκληση να υπογραφεί, από τον κ. Αγγελο Βλάχο, είναι της 29/12/2011. Προηγουμένως όμως, 23/12/2011, τα ΓΑΚ (Γενικά Αρχεία του Κράτους) με έγγραφο προς το υπουργείο Ανάπτυξης ενημερώνουν ότι πληροφορίες μιλούν για καταστροφή αρχείων που βρίσκονται στα υπόγεια του υπουργείου.

Κάτι που κάνει τον υπουργό Ανάπτυξης στις 3/1/2012 να δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται να καταστραφούν αρχεία κ.λπ., για να έρθει νέο κείμενο των ΓΑΚ (4/1/2012) που διαψεύδει τον υπουργό Ανάπτυξης. Ολα αυτά τα έγγραφα αφήνουν να εννοήσουμε επικείμενη, εντός των ημερών δηλαδή, καταστροφή των Αρχείων, ίσως κάποια να έχουν κιόλας καταστραφεί.

Αλλά γιατί η αλληλογραφία γίνεται με τον υπουργό Ανάπτυξης; Επειδή το υπουργείο του έτυχε να εδρεύει στο κτίριο όπου βρίσκονται τα συγκεκριμένα αρχεία; Εάν δηλαδή στο κτίριο αυτό έδρευε ο υπουργός Δικαιοσύνης, θα συνομιλούσαμε μ' εκείνον;

Θέλω να πω ότι τα Αρχεία αυτά έχουν παραχθεί από κάποια υπουργεία· ποιος υπουργός είναι υπεύθυνος γι' αυτά - σε ποιον ανήκουν; 

Αν ρωτώ, είναι γιατί αυτόν τον καιρό κάτι «ψίθυροι» - με σενάρια μοιάζουν - κυκλοφορούν, μετ' επιτάσεως τον τελευταίο μήνα, από όλο και περισσότερες μεριές. Τα έγγραφα για τα οποία μίλησε, που είναι των τελευταίων ημερών, δεν συνδέονται με τους εν λόγω «ψιθύρους» παρά μόνο ως προς το κάψιμο των Αρχείων.

Λένε λοιπόν οι συνεχώς εντεινόμενοι «ψίθυροι»: «έρχεται χρεοκοπία», «φεύγουμε από το ευρώ (κάτι προσυμφωνημένο μάλιστα με την Ευρώπη)», «γίνεται υποτίμηση της δραχμής» και συγχρόνως «κηρύσσεται στρατιωτική δικτατορία». Γι' αυτό καίγονται οι φάκελοι, για να ξεχαστούν τα σκάνδαλα.

Μπορεί κανείς να τα πιστέψει όλα αυτά, τα σενάρια, τους «ψιθύρους»; Ασφαλώς όχι! Τι γίνεται όμως με τον «λαό» που τον λέμε σοφό και που λέει ότι όπου υπάρχει καπνός δεν μπορεί να μην υπάρχει και φωτιά; Με δυο λόγια, ανέφερα τους ψιθύρους. Και πρέπει να ομολογήσω ότι δεν είχα δώσει σημασία. Αλλωστε ξέρουμε ότι είμαστε οι πρώτοι παραμυθάδες. Ωσπου ήρθαν τα έγγραφα των τελευταίων ημερών να με γεμίσουν με ανήσυχους πρωτοχρονιάτικους μποναμάδες. Κοινώς, με έζωσαν τα φίδια.

Μου φαίνονται όλα αλλόκοτα. Δεν μπορώ να ησυχάσω όμως και να μη διαμαρτυρηθώ - θυμάμαι και το 1981 με τους φακέλους της ασφάλειας· οι νέοι ιστορικοί δεν μπορεί να θυμούνται ότι τότε οι υποψίες μας ήταν ότι στη Χαλυβουργική κάηκαν οι φάκελοι Χιτών, ταγματασφαλιτών, δωσιλόγων κ.λπ.

Εχω ήδη ενώσει τη φωνή μου με τη φωνή όλων των ιστορικών, σε μια έκκληση προς τους αρμόδιους, τους εμπλεκόμενους, υπουργούς και μη, αυτή τη φορά να μην κάνουν ανάλογο έγκλημα κατά της Ιστορίας του έθνους. Υπάρχουν θεσμοί στη χώρα μας, αρμόδιοι, να τους δοθούν οι υπό καταστροφή φάκελοι, και αυτοί να πουν τι δεν βλάπτει τη μνήμη της Ιστορίας και να καταστραφούν.

Διότι οι ιστορικοί γνωρίζουμε καλά ότι οι εξουσίες όλες, οικονομική, πολιτική, πνευματική, φοβούνται την Ιστορία γιατί παράγει ιδεολογία και λειτουργεί κατά των εξουσιών. Χαρακτηριστική είναι η απόδειξη των σχολικών βιβλίων Ιστορίας που για να λειτουργήσουν πρέπει να αναπαράγουν γνώσεις και ιδέες των μεταπολεμικών χρόνων. Ολοι επίσης γνωρίζουμε τους θορύβους και τις αντιπαλότητες που ξεσηκώνει κάθε, και η πιο μικρή, προσπάθεια ανανέωσης των βιβλίων Ιστορίας.

Ενωσα λοιπόν τη φωνή μου με εκείνη των άλλων ιστορικών. Επιπλέον χρησιμοποιώ την «εξουσία» αυτής εδώ της φιλόξενης στήλης για να απευθύνω και προσωπική έκκληση στους κυρίους υπουργούς· παρακαλώ, μην καίτε την Ιστορία· δώστε μας τους φακέλους, κάντε μια ομάδα γερόντων ιστορικών, να δουλέψουμε χωρίς αμοιβή (ασφαλώς, επίσης, τα ΓΑΚ είναι ο αρμόδιος θεσμός).

Επαναλαμβάνω ότι δεν πιστεύω τους «ψιθύρους». Ο ιστορικός δεν μπορεί να δουλεύει με «ψιθύρους», δεν είναι τεκμήριο οι «ψίθυροι». Διότι οι σημερινοί «ψίθυροι», τα σενάρια, μιλούν για φακέλους υπό καταστροφή πολιτικών συνομιλητών του Γεωργίου Παπαδόπουλου με σκάνδαλα της χούντας. Αρνούμαι να τα δεχτώ όλα αυτά!