Του ΜΙΧΑΛΗ ΜΗΤΣΟΥ
Πριν από δύο χρόνια, ο Εουχένιο Λεάλ χρειάστηκε να ζητήσει αντίγραφο του ποινικού του μητρώου. Εψαχνε για δουλειά και του το ζητούσαν οι πιθανοί εργοδότες του. Ο Εουχένιο δεν ανησυχούσε, καθώς δεν είχε παραβιάσει στη ζωή του ούτε κόκκινο φανάρι.
Μεγάλη ήταν λοιπόν η έκπληξή του όταν διαπίστωσε ότι στο χαρτί που του έδωσαν έγραφε πως έχει διαπράξει ένοπλη ληστεία στη γενέτειρά του. Επρόκειτο για λάθος; Οχι. Απλώς οι κουβανικές Αρχές έκριναν ότι εκτός από τις συλλήψεις, τις πιέσεις και τις απειλές που υφίσταται ο γνωστός διαφωνών, καλό θα ήταν να τον φορτώσουν και με μια ληστεία. Ενας ενοχλητικός πολίτης αντιμετωπίζεται πιο εύκολα από την Αστυνομία αν έχει βαρύ ποινικό μητρώο.
Την ιστορία διηγείται στο μπλογκ της η κουβανή διαφωνούσα Γιοάνι Σάντσες, που δεν κουράζεται να ενημερώνει τη διεθνή κοινότητα για τις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα της. Σε αυτό το νησί - γράφει - φαίνεται πως δεν υπάρχει ούτε ένας τίμιος άνθρωπος. Και τα έντεκα εκατομμύρια κάτοικοι είναι εγκληματίες του ποινικού δικαίου. Αλλος αγοράζει γάλα από τη μαύρη αγορά, άλλος έχει δορυφορική κεραία στο μπαλκόνι του, κανείς δεν είναι τίμιος, κανείς δεν υπακούει στους νόμους. Και οι μεγαλύτεροι εγκληματίες είναι οι πολιτικοί κρατούμενοι.
Οπως ο Ορλάντο Σαπάτα, που πέθανε πριν από δύο χρόνια από απεργία πείνας σε ηλικία 42 ετών. Οπως ο 49χρονος Γκιγιέρμο Φαρίνιας, που είχε μείνει πέρυσι πετσί και κόκαλο ύστερα από 135 ημέρες απεργίας πείνας, και τώρα τον έκλεισαν ξανά στη φυλακή. Οπως ο Βίλμαν Βιγιάρ, που πέθανε την περασμένη εβδομάδα στη φυλακή από τον ίδιο λόγο σε ηλικία 31 ετών.
«Ενας εγκληματίας του ποινικού δικαίου», έτσι τον χαρακτήρισε η Γκράνμα στο μονόστηλο που του αφιέρωσε. Το όργανο του καθεστώτος αναφερόταν προφανώς στον λόγο για τον οποίο είχε καταδικαστεί σε τέσσερα χρόνια φυλακή: επειδή έλαβε μέρος σε μια διαδήλωση στην Αβάνα.
Γιατί δεν ξεσηκώθηκε όλος ο κόσμος με τον νέο αυτό θάνατο; Γιατί οι κουβανοί μάρτυρες ήταν πάντα τόσο μόνοι;
Η κουβανική δικτατορία τύγχανε πάντοτε ειδικής μεταχείρισης, παρατηρεί ο Πιερλουίτζι Μπατίστα στην Κοριέρε ντέλα Σέρα. Διασημότητες όπως ο Ολιβερ Στόουν ή ο Μάικλ Μουρ εξυμνούν τον Κάστρο ή το κουβανικό σύστημα υγείας, χωρίς να συνοδεύουν αυτούς τους ύμνους με μια κριτική για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η εποποιία της Σιέρα Μαέστρα συγκαλύπτει το εγχώριο απαρτχάιντ που εμποδίζει τους κουβανούς πολίτες να επισκέπτονται τα αγαπημένα νησιά των τουριστών, εκτός αν δουλεύουν στα ξενοδοχεία ή στις παραλίες. Λες και ένας κομμουνισμός με ηχητικό φόντο το «Buena Vista Social Club» είναι λιγότερο ωμός από τους κομμουνισμούς της Ανατολικής Ευρώπης. Λες και ένα γκουλάγκ που λούζεται από τον τροπικό ήλιο είναι λιγότερο γκουλάγκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου