Του ΚΩΣΤΑ Ε. ΜΠΕΗ
Με το νόμο 3986/2011 ιδρύθηκε ανώνυμη εταιρεία, με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου», η οποία διενεργείται με (...) πώληση (...και) με αποκλειστικό σκοπό «την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους» και την αντίστοιχη ικανοποίηση «αποκλειστικά» των ξένων δανειστών.
Οχι των Ελλήνων, ακόμη κι αν αυτοί έχουν δικαιωθεί με εκτελεστές αποφάσεις δικαστηρίων για παράνομες απολύσεις τους.
Διάβασα και ξαναδιάβασα με προσοχή όλες τις διατάξεις αυτού του νόμου. Πουθενά δεν αναφέρει ότι οι πωλήσεις και οι άλλες παραχωρήσεις θα γίνονται ύστερα από διεθνείς πλειοδοτικούς διαγωνισμούς, προσιτούς σε κάθε ενδιαφερόμενο και εξοπλισμένους με δημοσιότητα και εγγυήσεις χρηστής διοίκησης και διαχείρισης. Ολα επαφίενται στις μυστικές διαπραγματεύσεις του προέδρου ή του διευθύνοντος συμβούλου, ενδεχομένως δε και κάποιου μέλους του διοικητικού συμβουλίου, δίχως καμιά αντικειμενική εγγύηση για το αληθινό ύψος του τιμήματος και τυχόν άλλους όρους.
Προσφάτως είχα μετάσχει σε σχετικό δημόσιο επιστημονικό διάλογο αναφορικά μ' αυτό το αδιαφανές ξεπούλημα. Ακουσα λοιπόν το παγερό επιμύθιο: «Καλά κάνουν και μας εμπαίζουν, καθώς εξακολουθούν να βρίσκουν ανεγκέφαλα πρόβατα, πρόθυμα να σιτίζουν τη δική τους προκλητική χλιδή στα συνεχή ταξίδια αυτοπροβολής»! Παράλληλα, έγινα δέκτης και της μομφής ότι αδικώ τους συμπατριώτες μας, καθώς οικτίρω ως πλαδαρή, αν μη κι ανύπαρκτη, την αντίσταση του κόσμου.
Και για του λόγου το ασφαλές, ο αυστηρός συνομιλητής μου με παρέπεμψε στην περιπέτεια κάποιου φοιτητή της Φιλοσοφικής Σχολής που (βασίμως ή αβασίμως - αυτό δεν μπορώ να το ξέρω) διώκεται τώρα από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Πάγκαλο με χρηματική αξίωση ενός εκατομμυρίου ευρώ (!), επειδή, καθώς ισχυρίζεται, ο εναγόμενος έθιξε την οικογενειακή του τιμή.
Αν και αγνοώ την υπόθεση, είμαι πρόθυμος να βάλω ως αφετηρία την παραδοχή ότι ο φοιτητής όντως καθύβρισε την οικογενειακή τιμή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Είμαι πρόθυμος να παραδεχθώ ότι σε μια τέτοια περίπτωση ο θιγόμενος έχει αξίωση αποζημίωσης. Ομως, από εκεί και πέρα αρχίζουν κάποια αναπόφευκτα ερωτήματα:
- Εχει άραγε τόση αφθονία μετρητών χρημάτων η οικογένεια του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Πάγκαλου, ώστε ανέτως να είναι σε θέση να προκαταβάλει 25.000 ευρώ, αφού ο νόμος απαιτεί, πριν από την εκδίκαση αυτής της αγωγής, ο ενάγων να προκαταβάλει το προαναφερόμενο τέλος δικαστικού ενσήμου;
- Ομως, ακόμη κι αν καταδικαστεί ο (μάλλον ανεπάγγελτος και συνακόλουθα φτωχός) φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής, σε περίπτωση που δεν θα του αναγνωριστούν, ως απαλλακτικό ελαφρυντικό, η απόγνωση και η αγανάκτηση, οι οποίες όλους πρέπει να μας διακατέχουν και όντως ασυγκράτητα μας διακατέχουν, σε ποια ανύπαρκτη περιουσία του εναγόμενου φοιτητή θα επακολουθήσει άραγε η αναγκαστική εκτέλεση της προσδοκώμενης καταδικαστικής απόφασης, την οποία επιδιώκει ο κ. αντιπρόεδρος της κυβέρνησης για την ανόρθωση της τιμής του, καθώς ίσως όψιμα τη θυμήθηκε ως άξιο σεβασμού και δικαστικής προστασίας αγαθό;
- Προπαντός όμως: άραγε με τέτοιες απερίσκεπτες εκρήξεις όψιμης ευαισθησίας διαχειρίζονται ο κ. αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και οι σύντροφοί του τα χάλια που, ερήμην των εκλογέων, επί πολλά χρόνια, άλλοτε αυτοί και άλλοτε οι κομματικοί αντίπαλοί τους, φόρτωναν στην έρμη την πατρίδα και σ' εμάς, καθώς σταθερά μάς ενέπαιζαν και μας εμπαίζουν ως τον δήθεν κυρίαρχο λαό, στο όνομα του οποίου και με πλήρη δική του άγνοια συσσώρευσαν και εξακολουθούν να συσσωρεύουν φριχτά και υπέρογκα δημόσια χρέη;
Αν όντως θα διέκρινε κάποιο ασθενικό ίχνος ευθιξίας σύγκορμο τον αμαρτωλό πολιτικό κόσμο της χώρας μας, θα έπρεπε, κατά το παράδειγμα του άλλοτε αρχηγού της Ν.Δ., πολλοί και από πολλά κόμματα να είχαν αποσυρθεί στο περιθώριο, ζητώντας συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, έστω και σιωπηρώς...
- Συγγνώμη, γιατί ήδη από το 1989 κυβερνούσαν, αποκρύβοντας κατά τις προεκλογικές εξαγγελίες τους τη φριχτή αλήθεια ότι εξ αιτίας της φαυλοκρατίας που διέκρινε τις δικές τους διακυβερνήσεις του τόπου μας δεν ήταν πια σε θέση να πληρώνουν μισθούς και συντάξεις δίχως διεθνή δανεισμό.
- Συγγνώμη, γιατί, ακόμη και στην τελευταία διετία, αφ' ότου με αναίσχυντες ψευτιές κατέκτησαν τη διαχείριση της κατ' επίφασιν εξουσίας, προσέλαβαν πάνω από είκοσι χιλιάδες καινούργιους δικούς τους αργόμισθους, με τους οποίους ακόμη περισσότερο επιβάρυναν τη φτώχεια μας.
- Συγγνώμη, γιατί, διά βίου, δεν έμαθαν ποτέ με ποιους τίμιους κόπους βγαίνει το ψωμί, αφού αυτοί, θρασύτατα, ανέδειξαν την πολιτική σε επάγγελμα, και μάλιστα επάγγελμα κληρονομητό και ανοιχτό σε αδιαφανείς ιδιωτικές εισπράξεις.
Συνακόλουθα: Καθώς το συνηθίζουν να παριστάνουν και τους θεοφοβούμενους, ας ανάψουν και κάνα κερί σ' εκείνον τον άγνωστο άγιο που εμποδίζει το λαό να πάρει τις πέτρες και να τους κυνηγήσει στον αγύριστο...
www.kostasbeys.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου