"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΚΙΝΑ: Ο μαθητής ξεπέρασε τον δάσκαλο!


Η Βραζιλία απέρριψε ήδη κατηγορηματικά το αίτημα. Η Ρωσία χρησιμοποιεί διφορούμενη γλώσσα, όπως πάντα. Η Ιαπωνία έχει άλλα, πιο επείγοντα προβλήματα, από την αντιμετώπιση του δικού της υπέρογκου χρέους μέχρι την αποκατάσταση των ζημιών από το τσουνάμι. Η μόνη που άφησε την πόρτα ανοιχτή είναι η Κίνα. Και ο λόγος είναι ότι προτίθεται να θέσει αυστηρούς όρους.

Οι Ευρωπαίοι το παραδέχθηκαν αυτή την εβδομάδα ανοιχτά: για να μπορέσουν να προχωρήσουν στη «μόχλευση» (μια από τις λέξεις της χρονιάς, χωρίς αμφιβολία) του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, έχουν ανάγκη από τις αναδυόμενες οικονομίες. Για να τα βγάλουν πέρα με τους PIGS, ζητούν βοήθεια από τους BRICS. 

Ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ είναι έξαλλος. «Αντί να εκδώσουν ευρωομόλογα, οι Ευρωπαίοι επέλεξαν να παραδοθούν δεμένοι χειροπόδαρα στις αναδυόμενες χώρες», είπε χθες στο γαλλικό ραδιόφωνο. Την ανησυχία του εξέφρασε και ο πρώην υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν, που πρόσκειται στον Φρανσουά Ολάντ. «Η πλευρά αυτή της συμφωνίας θα έχει επιπτώσεις», τόνισε, επισημαίνοντας ότι το Πεκίνο θα ζητήσει ανταλλάγματα σε ό,τι αφορά το κινεζικό νόμισμα, τις εμπορικές συναλλαγές ή τον σεβασμό του περιβάλλοντος.

Οι δηλώσεις που έκανε την περασμένη εβδομάδα ο Τζιν Λικούν, επικεφαλής του κινεζικού Οργανισμού Διαχείρισης Κρατικών Επενδύσεων (China Investment Corporation), είναι αποκαλυπτικές. «Η Ευρώπη», είπε, «στην πραγματικότητα έχει χρήματα. Η βασική αιτία των προβλημάτων της είναι το υπερφορτωμένο κοινωνικό της κράτος, οι εργατικοί νόμοι που ενθαρρύνουν τη νωθρότητα και τη ραθυμία. Οι Ευρωπαίοι πρέπει να δουλεύουν λίγο πιο σκληρά, λίγο πιο πολύ, και να είναι πιο καινοτόμοι. Εμείς οι Κινέζοι δουλεύουμε σαν τρελοί».

Από αυτούς τους ανθρώπους ζητάμε να μας σώσουν; Και πιστεύουμε πραγματικά ότι θα μπορούμε κατόπιν αυτού να συνεχίσουμε να τους ζητάμε να μην κλείνουν διαφωνούντες στη φυλακή, να μην υποχρεώνουν μικρά παιδιά να εργάζονται σε απάνθρωπες συνθήκες στα εργοστάσια, να μη μολύνουν με τις βιομηχανίες τους το περιβάλλον; 

Είναι αλήθεια ότι η κινεζική οικονομία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές και κατά συνέπεια το Πεκίνο δεν επιθυμεί την κατάρρευση της ευρωζώνης. Είναι επίσης αλήθεια ότι τα συναλλαγματικά αποθέματα της Κίνας είναι κατά 60% - 70% σε δολάρια (αφού η Κίνα αγόραζε μαζικά αμερικανικά ομόλογα) και οι επενδυτές θα ήθελαν μια μεγαλύτερη ποικιλία. Μια τέτοια συζήτηση όμως απαιτεί ίσους συνομιλητές. Και στις συναντήσεις που θα έχει σήμερα στο Πεκίνο, ο επικεφαλής του EFSF Κλάους Ρέγκλινγκ θα βρίσκεται σε μειονεκτική θέση.

Το βέβαιο είναι ότι το σύστημα της βοήθειας έχει προοδευτικά αντιστραφεί. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στη διάσκεψη του Μπρέτον Γουντς, οι δυτικές χώρες οργάνωσαν μία σειρά από μηχανισμούς βοήθειας προκειμένου να ασκούν οικονομική, πολιτική και ηθική επιρροή στον Τρίτο Κόσμο. Αλλά ο μαθητής ξεπέρασε τον δάσκαλο. Οι αναδυόμενες χώρες αναδύθηκαν πλήρως. Μαθήματα δίνουν πλέον, δεν δέχονται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: