Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Κρατικές κακοφωνίες. Αναπόφευκτο το πικρό λογοπαίγνιο, αφού η πλήρης έλλειψη προγραμματισμού, και λογικής τελικά, αφορά σ' αυτή την περίπτωση τα δημοτικά ωδεία, που και έργο προσφέρουν και προσιτά δίδακτρα έχουν.
Αλλά καθώς στη χώρα μας τέτοιες ιδιότητες οδηγούν πιο συχνά σε απαξίωση παρά σε εκτίμηση, τα δημοτικά ωδεία κινδυνεύουν φέτος να γίνουν «παράπλευρη απώλεια της κρίσης». Αυτή ήταν και η προειδοποίηση που απηύθυναν κατ' αρχήν 18 καλλιτεχνικοί διευθυντές απ' όλη την Ελλάδα, γνωστοποιώντας ότι στη συντριπτική τους πλειονότητα τα δημοτικά ωδεία αδυνατούν να ξεκινήσουν τη σχολική χρονιά και δημοσιοποιώντας τον... γόρδιο δεσμό που κατάφερε να δημιουργήσει το υπουργείο Εσωτερικών.
Από δω αρχίζουν και τα παράλογα, με πρώτη απόδειξη ένα χρόνιο πρόβλημα: τα δημοτικά ωδεία δεν υπάγονται στο υπουργείο Παιδείας, όπως θα συνέβαινε εάν η χώρα μας είχε συντονίσει το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, αναβαθμίζοντας κι αναγνωρίζοντας τις μουσικές σπουδές. Υπάγονται ως προς το εργασιακό τους καθεστώς στο υπουργείο Εσωτερικών και ως προς την καλλιτεχνική τους συνεισφορά στο υπουργείο Πολιτισμού.
Το πρόβλημα αυτού του μάλλον παράλογου «διχασμού» σήμερα φαίνεται να είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί το βασικότερο κι άμεσο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή τα δημοτικά ωδεία είναι ότι οι εργασιακές επιπλοκές έχουν οδηγήσει σ' ένα παράλογο καθεστώς όπου απαραίτητοι καθηγητές μουσικής απομακρύνονται και οδηγούνται στο ταμείο ανεργίας, άλλοι παραμένουν αλλά παρεμποδίζονται από τον νόμο να δουλέψουν όσες ώρες χρειάζεται για να ανταποκριθούν στις μαθητικές ανάγκες, σπουδαστές επί πτυχίω παγιδεύονται από τον νόμο και μένουν μετέωροι και όσοι γονείς αντέχουν τα έξοδα αναζητούν τελικά λύση στα ιδιωτικά ωδεία.
Τι συνέβη;
Ο «Καλλικράτης» άφησε τη δυνατότητα στους δήμους να επιλέξουν αν τα ωδεία τους θα γίνουν Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου ή Δημοσίου Δικαίου. Πάντως όσοι καθηγητές μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου με πλήρες ωράριο, συμψηφίστηκαν π.χ. με τους δημοτικούς υπαλλήλους της καθαριότητας, «αν και το ωράριο του εκπαιδευτικού έργου θεωρείται σε όλο τον κόσμο διαφορετικό», όπως επισημαίνει η καλλιτεχνική διευθύντρια του δημοτικού ωδείου Θέρμης, Ερατώ Αλακιοζίδου, που ως εκπρόσωπος του δικτύου πόλεων δημοτικών ωδείων έχει σφαιρική άποψη για την κατάσταση. Και να ήταν μόνον αυτό;
Οι ίδιοι «προήχθησαν» σε αορίστου χρόνου με βάση το ωράριο που είχαν όταν είχαν πρωτοπροσληφθεί: αν δηλαδή ένας καθηγητής είχε το 1995 προσληφθεί ως ορισμένου χρόνου για να παραδίδει πέντε ώρες μαθημάτων εβδομαδιαίως, αυτές είναι οι ώρες που πρέπει και μπορεί να εργάζεται και σήμερα, ανεξαρτήτως της ζήτησης. Ετσι π.χ. αν ένας καθηγητής πιάνου έχει προσληφθεί για να παραδίδει ένα 5ωρο την εβδομάδα, αλλά υπάρχουν πολύ περισσότεροι μαθητές που ζητούν να διδαχτούν πιάνο, το δημοτικό ωδείο δεν μπορεί ούτε να του αυξήσει τις ώρες ούτε να προσλάβει άλλο καθηγητή πιάνου ούτε βέβαια να βάλει καθηγητή με ειδίκευση σε άλλο μουσικό όργανο να διδάσκει πιάνο.
Υπάρχουν βέβαια και οι καθηγητές ορισμένου χρόνου που είναι απολύτως απαραίτητοι: κάθε χρόνο τα αιτήματα για τα ειδικά γνωστικά αντικείμενα του ωδείου είναι διαφορετικά. Μια χρονιά π.χ. μπορεί να υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι μαθητές που θέλουν να διδαχτούν σαξόφωνο. Τη λύση σ' αυτή την περίπτωση δίνουν οι ωρομίσθιοι καθηγητές που πληρώνονται 7 ευρώ την ώρα μικτά και που αν έχουν δικαίωμα σε μερικά επιδόματα μπορεί να φτάσουν και στα 9-10 ευρώ, μικτά πάντα. Ο αριθμός αυτών των τελευταίων, βάσει των νέων εργασιακών δεδομένων, έπρεπε να μειωθεί κατά 50%. Αποτέλεσμα; Τις ώρες τους θα κληθούν φέτος να καλύψουν οι εναπομείναντες ωρομίσθιοι συνάδελφοί τους. Οπότε επί της ουσίας τα χρήματα που δαπανώνται στη μισθοδοσία των καθηγητών ενός δημοτικού ωδείου που δουλεύει κυρίως με ωρομίσθιους, όπως π.χ. αυτό της Βέροιας, είναι ακριβώς τα ίδια. «Κι επειδή οι απολυμένοι συνάδελφοί μας καταφεύγουν στο ταμείο ανεργίας, η "ρύθμιση" καταλήγει να κοστίζει στο κράτος περισσότερα», παρατηρεί η καλλιτεχνική διευθύντρια του ωδείου, Πηνελόπη Φιρτινίδου.
Σπουδαστές όμηροι
Αλλά δεν τελειώνουν εδώ τα παράλογα: ο νόμος ορίζει ότι οι υποψήφιοι πτυχιακών και διπλωματικών εξετάσεων δεν μπορούν να αλλάξουν καθηγητή ή ωδείο. Τι γίνεται όμως εάν ο καθηγητής έχει απολυθεί; Απλώς ο επί πτυχίω σπουδαστής παγιδεύεται. Δεν μπορεί να δώσει εξετάσεις!
Κι όλα αυτά ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μεγάλη αύξηση των μαθητών στα δημοτικά ωδεία, τα οποία «ενώ είναι ανταποδοτικά, δεν μπορούν να προσλάβουν προσωπικό ώστε να ανταποκριθούν στη ζήτηση», εξηγεί η κ. Αλακιοζίδου.
Σε ποιο σημείο βρίσκεται η κατάσταση; Μια εβδομάδα νωρίτερα το υπουργείο Εσωτερικών ζήτησε από τους δήμους να απαντήσουν αν τα ωδεία τους είναι ανταποδοτικά. Οι δήμοι ανταποκρίθηκαν άμεσα, στέλνοντας ακριβή στοιχεία. Και όλοι αναμένουν μία απάντηση για το τι θα γίνει κατ' αρχήν με τους καθηγητές ορισμένου χρόνου, ώστε να δουν και τα ωδεία αν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στα μαθήματα. Το μαθητολόγιο πρέπει να 'ναι έτοιμο μέχρι το τέλος Οκτωβρίου και τα ωδεία, ελπίζοντας ότι μέχρι τότε θα υπάρχει μια σαφής υπουργική τοποθέτηση, κάνουν εν τω μεταξύ κατατακτήριες εξετάσεις για μία σχολική χρονιά που ενδέχεται όμως να μην αρχίσει ποτέ!
Ας σημειώσουμε τέλος πως τη διαμαρτυρία που κοινοποίησαν προς τον Τύπο συνυπογράφουν οι καλλιτεχνικοί διευθυντές των ωδείων Θέρμης, Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, Δράμας, Κοζάνης, Πτολεμαΐδας, Πρέβεζας, Βέροιας, Θεσσαλονίκης, Λάρισας, Βόλου, Καρδίτσας, Τρικάλων, Λαμίας, Πάτρας, Καλαμάτας, Πετρούπολης και Πειραιά, αλλά τα όσα αναφέρουν αφορούν όλα τα δημοτικά ωδεία της χώρας.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου