ΕΙΝΑΙ αρκετός καιρός τώρα που ο πρωθυπουργός, κυρίως, αλλά και κάποιοι υπουργοί, με πρωταγωνιστές αυτούς της οικονομίας, επαναλαμβάνουν κουραστικά τη φράση ότι τα μέτρα που παίρνουν ή που πρόκειται να πάρουν γίνεται προσπάθεια να είναι «κοινωνικά δίκαια».
ΓΙΑ να καταλάβει κανείς τι σημαίνει κοινωνική δικαιοσύνη, καλό είναι να ξεκαθαριστεί ότι τα μέτρα που επιβάλλονται μέχρι στιγμής στοχεύουν στο σύνολο του πληθυσμού και όχι σε συγκεκριμένες ομάδες. Επίσης, τα μέτρα είναι αποκλειστικώς εισπρακτικά και δεν έχουν ως στόχο τη βελτίωση της λειτουργίας των δομών, με τις οποίες γίνεται καλύτερη η ποιότητα ζωής των πολιτών.
ΤΑ μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής είναι η περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού, η διαρκής περικοπή των συντάξεων, η σταδιακή περικοπή επιδομάτων, η επιβολή διαρκών έκτακτων εισφορών στους πολίτες και τις επιχειρήσεις, η διαρκής φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, η μείωση μισθών και αμοιβών μέσω εξωσυνδικαλιστικών και νομικίστικων ρυθμίσεων, η περικοπή θεσμοθετημένων αποζημιώσεων και δικαιωμάτων εργασίας.
ΜΕ δυο λόγια, τα κοινωνικά δίκαια μέτρα είναι η διαρκής μείωση των αμοιβών και η διαρκής αύξηση των φόρων, στο σύνολο των εργαζομένων, οριζοντίως.
ΤΗΝ ίδια στιγμή διαφημίζεται διαρκώς η μέριμνα που εξασφαλίζεται για ανάπηρους, συνταξιούχους των 300 ευρώ, εργαζομένους των 700 ευρώ, με αποκορύφωμα την τοποθέτηση του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, ότι προσπάθεια της κυβέρνησης είναι να υπάρχει τουλάχιστον ένας εργαζόμενος σε κάθε οικογένεια, από 2,5 που είναι σήμερα!
ΑΥΤΗ η διαρκής προπαγάνδιση της «μέριμνας που λαμβάνεται για τις ασθενείς τάξεις», και η οποία απευθύνεται στο θυμικό και καθόλου στο μυαλό του Ελληνα, μαρτυρά αυτό που πραγματικά γίνεται:
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ της μεσαίας τάξης των 1.800-3.000 ευρώ μηνιαίως, που είναι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων και η υποβάθμισή της σε τάξη-παρία των 500-1.000 ευρώ.
ΣΤΟ μεταξύ, κανένα μέτρο εδώ και 2 χρόνια δεν στοχεύει στη συγκέντρωση των φόρων που οφείλονται, ούτε στη διάλυση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, που διατηρεί την εισφοροδιαφυγή ανέγγιχτη.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και οι υπάλληλοί της, γιατί οι υπάλληλοι είναι μονίμως της κυβέρνησης και όχι του λαού, δεν έχουν επίγνωση ότι η άρνηση παροχής εργασίας, και μάλιστα εργασίας που ωφελεί το σύνολο του λαού, είναι παράνομη, στα όρια της απιστίας. Δεν είναι δικαίωμα κανενός, παρά μόνο όποιου απεργεί.
ΕΠΙΣΗΣ, κανένα μέτρο δεν στοχεύει στη φορολογική συμμετοχή των πλουσιότερων τάξεων αναλογικά βαρύτερα σε σχέση με τη μεσαία τάξη. Το σύστημα είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να αφαιμάσσει κυρίως από όσους δηλώνουν εισοδήματα από 12.000 ευρώ μέχρι 80.000 ευρώ . Οι πραγματικά πλούσιοι συμμετέχουν στα βάρη με το ελάχιστο δυνατό.
ΑΚΟΜΑ, κανένα μέτρο δεν έχει παρθεί για το κυνήγι των εκατοντάδων χιλιάδων επαγγελματιών που δεν δηλώνουν τα εισοδήματά τους και την περιουσία τους· αλλά ούτε και εναντίον των φοροελεγκτικών μηχανισμών, που αφήνουν ανέλεγκτη όλη αυτή την τάξη των φοροφυγάδων.
Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, που αναμασούν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί για προσπάθεια απόδοσης κοινωνικής δικαιοσύνης με κάθε μέτρο που έρχεται, όχι μόνο είναι ένα τεράστιο ψέμα, αλλά είναι και μια κοροϊδία στα μούτρα του λαού.
ΟΧΙ μόνο γιατί ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί μένουν ανέγγιχτοι από το φτώχεμα στο οποίο υποβάλλουν τον κόσμο και όχι μόνο γιατί ούτε συναισθάνονται ούτε δίνουν δεκάρα (πόσο επίκαιρη) για την καταβαράθρωση της ποιότητας ζωής του κόσμου. Αν συναισθάνονταν, θα είχαν παραιτηθεί αρνούμενοι.
ΑΛΛΑ -και αυτό είναι ίσως το πιο σοβαρό- γιατί με την εισπρακτική μονομανία και την ερασιτεχνική νομοθέτηση και εφαρμογή των νόμων, που αποβλέπουν αποκλειστικά σε οικονομίες, γκρεμίζουν μια χώρα χωρίς να χτίζουν στη θέση της τίποτε. Αφήνουν μόνο ερείπια.
ΤΑ μέτρα όλα είναι για να πληρωθούν τα λεφτά των δανειστών τώρα. Οι δανειστές ενδιαφέρονται μόνο για τα λεφτά τους και για τίποτε άλλο. Μέτρα για να χτιστεί μια χώρα που να μπορεί να θρέψει τους πολίτες της αξιοπρεπώς στο μέλλον δεν παίρνονται. Κι αυτό είναι όχι μόνο κοινωνικά άδικο, αλλά είναι κάτι παραπάνω: εγκληματικό.
ΣΤΗ ζωή και στην ιστορία των λαών αποδείχτηκαν πιο χρήσιμα και αποτελεσματικά τα όχι από τα ναι. Αλλά τα όχι λέγονται από πραγματικούς ηγέτες. Οχι από μετριότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου