Το πτηνοτροφείο της ιστορίας...
Toυ KΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ
Πριν από λίγα χρόνια είχε χρεοκοπήσει ένα γνωστό πτηνοτροφείο. Ακόμη θυμάμαι τις εικόνες που έδειχναν τα κανάλια στο βραδινό δελτίο ειδήσεων όταν μετά από εβδομάδες εγκατάλειψης της μονάδας από τις τράπεζες, εισήλθαν μέσα οι τηλεοπτικές κάμερες.
Τα κοτόπουλα που είχαν εγκαταλειφθεί και είχαν να ταϊστούν για καιρό είχαν αποδεκατιστεί μεταξύ τους από κανιβαλισμό.
Οι παραπάνω σκηνές του πτηνοτροφείου μου ήρθαν στο μυαλό προ ημερών όταν σχετική έκθεση ελληνικής τράπεζας παρέθετε πως από τα περισσότερα από τα 40 δισ. ευρώ που ανελήφθησαν το 2010 από τις τράπεζες πήγαν για να καλύψουν τρέχουσες ανάγκες των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων...
Τι θα γίνει όταν οι αποταμιεύσεις πάψουν να υπάρχουν και να βάζουν πλάτη στην ομαλή προσγείωση του βιοτικού επιπέδου;...
Ήταν κάποτε ένα άλλο πτηνοτροφείο που οι κότες «τρελάθηκαν» κι άρχισαν να προτιμούν τις θέσεις στη διοίκηση από αυτές της παραγωγής. Μοιραία τα αυγά έγιναν λιγότερα από όσα χρειάζονταν για να αγοράζει η μονάδα καλαμπόκι...
Οι κότες που διοικούσαν βρήκαν τη λύση στο δανεισμό από τις τράπεζες. Οι τράπεζες μάλιστα επειδή τα ταμεία ήταν γεμάτα προτιμούσαν να δανείζουν παρά να έχουν το χρήμα να κάθεται.
Αν αυτό συμβεί προσωρινά, ο τραπεζικός δανεισμός μπορεί να βοηθήσει. Ο τραπεζικός δανεισμός βοηθάει ακόμα όταν υπάρχουν σχέδια αύξησης της παραγωγής...
Ο τραπεζικός δανεισμός είναι καταστροφικός όταν χρησιμοποιείται ανεύθυνα ή δεν πηγαίνει σε παραγωγικές επεκτάσεις. Τότε αρχίζει να συσσωρεύεται αυξάνοντας τον κίνδυνο μιας χρεοκοπίας.
Οι όρνιθες της ιστορίας μας επειδή αγνοούσαν Ιστορία, δεν είχαν καταλάβει πως ο δανεισμός πολλές φορές στο παρελθόν ήταν η αιτία της μεγαλύτερης καταστροφής. Της απώλειας της ελεύθερης επιλογής...
Η αύξηση του κινδύνου χρεοκοπίας αργότερα οδήγησε αυτόματα τους δανειστές να αυξήσουν τα επιτόκια για να καλύψουν το ρίσκο που αναλαμβάνουν. Κανείς δεν ρισκάρει να δανείσει με αυξημένο κίνδυνο χωρίς να απαιτεί αυξημένες αποδόσεις...
Τότε είναι που ακούγονται «κακαρίσματα» πως δήθεν το ορνιθοτροφείο δέχεται επίθεση κερδοσκόπων.
Όταν λοιπόν οι κότες που δεν γεννάνε αυγά καταναλώνουν περισσότερο καλαμπόκι από αυτές που γεννάνε, έχουμε πρόβλημα καθώς η συνέχεια του κύκλου είναι θέμα χρόνου να σπάσει.
Η παραγωγή θα μειώνεται, κατά συνέπεια θα αγοράζεται όλο και λιγότερο καλαμπόκι το οποίο θα φτάνει για την παραγωγή όλο και λιγότερου κρέατος και αυγών. Μοιραία κάποια στιγμή οι δανειστές θα καταλάβουν τι γίνεται και θα κλείσουν τις στρόφιγγες.
Πριν τις κλείσουν όμως θα προτείνουν ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της λειτουργίας, με στόχο να σώσουν την κατάσταση και να καταφέρουν να πάρουν κάτι από τα δανεικά πίσω.
Καθώς όμως ο καθείς κρίνει τα πράγματα από τη θέση την οποία τα βλέπει,οι λύσεις που προκρίνει ξεκινούν από το αξίωμα του πως θα διατηρήσει πρώτα το δικό του πιάτο γεμάτο. Έτσι έκαναν και οι «στείρες» κότες καθώς κατάλαβαν ότι το σχέδιο προβλέπει την επιστροφή τους στην παραγωγή: «άρχισαν να φωνάζουν πως το πτηνοτροφείο δεν είναι προς πώληση...».
Πιο πολύ φώναζαν όσες δεν είχαν γεννήσει ποτέ ούτε ένα αυγό και η διαδικασία να βγει αυτός ο άσπρος όγκος από μια μικρή τρύπα, τους φαινόταν φρικιαστική.
Προσπάθησαν να πείσουν τις κότες που γεννούσαν ακόμη αυγά πως αν αλλάξει η κατάσταση θα τους ζητήσουν να γεννάνε τα ίδια αυγά με λιγότερο καλαμπόκι.
Έριξαν το φταίξιμο στους δανειστές και κάποιες από αυτές άρχισαν να επεξεργάζονται ένα σχέδιο πως θα κηρύξουν στάση πληρωμών θα μηδενίσουν το κοντέρ και θα αρχίσουν να δανείζονται όπως παλιά εκ του μηδενός...
Λογαριάζουν όμως απ’ ό,τι φαίνεται χωρίς το «ξενοδόχο». Ποτέ στο παρελθόν πτηνοτροφείο που σταμάτησε να πληρώνει δεν βρήκε δανεικά πριν περάσουν δεκαετίες.
Ας υποθέσουμε όμως πως οι δανειστές δεχτούν κάποια τέτοια λύση, καθώς ο φόβος να τα χάσουν όλα μπορεί να τους αναγκάσει να δεχτούν να χάσουν ένα μέρος για να εξασφαλίσουν τα υπόλοιπα.
Όσο το πτηνοτροφείο καταναλώνει περισσότερα από όσα παράγει, δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρει να φανεί εντάξει στις υποχρεώσεις του όσο και να μειωθούν αυτές...
Όσο όμως δεν αποφασίζουν την αναδιοργάνωση στο κοτέτσι, τα αποθέματα καλαμποκιού στις αποθήκες λιγοστεύουν. Όταν τελειώσουν, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει σκηνές σαν αυτές που έδειχναν τα δελτία ειδήσεων που έλαβαν χώρα στο χρεοκοπημένο πτηνοτροφείο...
Ετικέτες
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ,
ΣΤΟΥΠΑΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου