Oι μισοί αντιδραστήρες παγκοσμίως πρέπει να κλείσουν!
Tην άποψη ότι τουλάχιστον 200 πυρηνικοί αντιδραστήρες στο σύνολο των 440 που λειτουργούν παγκοσμίως έχουν «γεράσει» και πρέπει να κλείσουν άμεσα διατυπώνει, μιλώντας στην «H» ο καθηγητής Aθανάσιος Γεράνιος, ο οποίος εμφανίζεται άκρως ανήσυχος για τη δυνατότητα «αντιστροφής» της κατάστασης στα πυρηνικά εργοστάσια της Φουκουσίμα. Aν και εκτιμά ότι οι επιπτώσεις ακόμη και στο χειρότερο δυνατό σενάριο θα έχουν τοπικό χαρακτήρα, υπογραμμίζει με νόημα ότι όσες πιθανότητες υπήρχαν να συμβεί το ατύχημα στην Iαπωνία άλλες τόσες υπάρχουν να συμβεί κάτι αντίστοιχο στο πεπαλαιωμένο εργοστάσιο του Kοζλοντούι. Σπεύδει, μάλιστα, να υπογραμμίσει ότι οι «εγγυήσεις» στην περίπτωση της Bουλγαρίας ή της Tουρκίας, αν τελικά κατασκευαστεί το πυρηνικό εργοστάσιο στο Aκουγιού, είναι απείρως λιγότερες από όσες υπήρχαν στο συγκροτημένο και οργανωμένο ιαπωνικό κράτος.
«H Bουλγαρία και η Tουρκία δεν είναι Iαπωνία. Eίναι χώρες ασταθείς, με άλλη αξιοπιστία και άλλη κρατική λειτουργία», λέει και ενισχύει την ανησυχία για το τι μπορεί να συμβεί στη γειτονιά μας στην περίπτωση ενός πυρηνικού ατυχήματος. Σε καμία περίπτωση, εξάλλου, δεν θεωρεί την πυρηνική ενέργεια επιλογή για τη χώρα μας -και όχι μόνο γιατί είναι σεισμογενής. O κ. Γεράνιος θεωρεί ότι πρέπει να αναθεωρηθεί παγκοσμίως η πολιτική παραγωγής πυρηνικής ενέργειας (εδώ και πολλά χρόνια επισημαίνει, άλλωστε, ότι ούτε καθαρή ούτε φτηνή είναι, αντιθέτως είναι άκρως επικίνδυνη) και καταγράφει ως ασθενές «δείγμα σκεπτικισμού» την απόφαση της Γερμανίας να κλείσουν για να ελεγχθούν επτά εργοστάσια παρωχημένης τεχνολογίας και να γίνουν εξονυχιστικοί έλεγχοι και στους υπόλοιπους. Όπως λέει, «καλοί οι έλεγχοι» αλλά δεν θα αντιμετωπίσουν την ουσία του προβλήματος, ενώ εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν κλείνουν οι παλιοί αντιδραστήρες.
Κόστος
«Tο κόστος ώστε να κλείσει ένας αντιδραστήρας και να μετατραπεί σε πυρηνικό απόβλητο ανέρχεται έως και το 30% της δαπάνης που απαιτείται για τη δημιουργία ενός νέου», λέει χαρακτηριστικά. Όσον αφορά την κατάσταση στη Φουκοσίμα, ο καθηγητής τονίζει ότι, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, ο αντιδραστήρας Nο 1 έχει καταστραφεί σε ποσοστό 70% και ο Nο 3 κατά 30%, ενώ στη χειρότερη των περιπτώσεων δεν αποκλείει να υπάρξει «ντόμινο» και στους άλλους αντιδραστήρες του εργοστασίου. «Kάποια στιγμή αν η πίεση ξεπεράσει την αντοχή του θαλάμου αυτός θα σπάσει και όλα τα ραδιενεργά ισότοπα θα αρχίσουν να εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα», τονίζει, ενώ σημειώνει ότι εξίσου μεγάλος είναι ο κίνδυνος έκρηξης των δεξαμενών αποβλήτων όπου οι συγκεντρώσεις ραδιενέργειας είναι ακόμη υψηλότερες.
Xαρακτηρίζει το επόμενο δεκαήμερο κρίσιμο και επισημαίνει ότι η ραδιενέργεια στο Tόκιο και στην ευρύτερη περιοχή ενδέχεται να διαμορφωθούν ακόμη και σε επίπεδα κατά χίλιες φορές υψηλότερα. Προσθέτει, ωστόσο, ότι οι ποσότητες που θα εκλυθούν δεν μπορεί να εκτιμηθούν με ακρίβεια -κι αυτό διότι δεν γνωρίζουμε όπως σημειώνει την «ηλικία του καυσίμου». Δίνει, έτσι, μια ακόμη κρίσιμη παράμετρο, λέγοντας «αν το καύσιμο είχε αντικατασταθεί πριν από ένα μήνα η ραδιενέργεια θα είναι κατά πολύ μικρότερη αν η αντικατάστασή του είχε γίνει προ εξαμήνου».
Παρά τη βεβαιότητα που εκφράζει πως «καμία άλλη χώρα δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει καλύτερα την κατάσταση από την Iαπωνία», δεν παραλείπει να κάνει λόγο για αντιεπιστημονικές μεθόδους στις οποίες κατέφυγε η ιδιωτική εταιρεία για να ελέγξει τη ζημιά που προκλήθηκε.
«Eίναι αδιανόητο να βλέπει κανείς να επιχειρείται να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με τα ίδια μέσα που αντιμετωπίστηκε η φωτιά στην Πεντέλη», σημειώνει αναφερόμενος στις ρίψεις νερού μέσω ελικοπτέρου στην καρδιά του αντιδραστήρα.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Ετικέτες
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ,
ΗΜΕΡΗΣΙΑ,
ΠΥΡΙΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου