Toυ ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ
Καλό θα ήταν οι άρχοντές µας και όσοι γράφοντας και δρώντας ασχολούνται µε τους µετανάστες, να έχουν υπόψη τον ορισµό του Αριστοτέλη: «Ο δούλος είναι έµψυχον όργανον». Και ας µην παρεξηγηθεί η ταύτιση δούλου και µη πολιτικοποιηµένου µετανάστη. Εξάλλου, γι’ αυτό η παρεξήγηση ακόµη και οι νόµιµοι στη χώρα µετανάστες ως δούλοι, µε την αρχαία χρήση και έννοια του λόγου, αντιµετωπίζονται, είναι εργαλεία έµψυχα.
Και ας µου επιτραπεί η πρόχειρη ερµηνεία της σκέψης του Αριστοτέλη, ο ορισµός του σε αντιδιαστολή µε τα άψυχα, υλικά όργανα (εργαλεία) είναι για να δηλωθεί όχι µια ανθρωπιστική αντιµετώπιση αλλά ως δυσχέρεια. Ενα υλικό, σιδηρούν, ξύλινο, πήλινο εργαλείο είναι εύχρηστο, κατασκευασµένο εξαρχής για να εκτελέσει ορισµένο έργο.
Ενα σφυρί, ένα φτυάρι, ένα σκαλιστήρι, ένα µαγκάνι στο πηγάδι, ένα αλέτρι, µια άµαξα, µια βακτηρία χρειάζονται απλώς έναν ασκηµένο χρήστη ώστε το εργαλείο να γίνει αποτελεσµατικό. Ενα έµψυχο εργαλείο είναι δύσχρηστο.
Πρέπει να εκπαιδευτεί για να ειδικευτεί, είναι εύθραυστο, αρρωσταίνει, γερνάει και κυρίως έχει συναισθηµατικές λογικές και επιθυµητικές εκδηλώσεις. Κλαίει, θυµώνει, χρονοτριβεί κ.τ.λ.
Στις µέρες µας απεργεί, αρνούµενο το εργαλείο (ακόµη και το δυνητικό) να φάει και να πιει. ∆ηλαδή πριν λειτουργήσει ως όργανο, ως εργαλείο εν χρήσει, προβάλλει την ψυχούλα του και απειλεί µε τον θάνατό του.
Εχουν γίνει όντως επικίνδυνοι αυτοί οι δούλοι του σύγχρονου ευρωπαϊκού διαφωτισµένου πολιτισµού.
Γιατί, συνέλληνες, δεν µπορείς πλέον ούτε να τους πουλήσεις, όπως έκανε ο αρχαίος αφέντης, ούτε να τους µαστιγώσεις, αλλά ούτε να τους απελάσεις γιατί τα νέα παζάρια δούλων δεν τους θέλουν, γιατί υπάρχει µεγάλη προσφορά σχεδόν δωρεάν.
Μήπως, λέω, µήπως πρέπει να καταφύγουµε στη σατιρική πρόταση του µεγάλου Σουίφτ προς τη Βουλή των Λόρδων για τα φτωχά παιδιά των Ιρλανδών; να τους σφάξουµε και να τους µαγειρέψουµε µε συνταγές της εξαίσιας µεσογειακής µας κουζίνας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου