Πίσσα και πούπουλα
Γράφει η ΡΙΚΑ ΒΑΓΙΑΝΗ
Ο οίκος Ντιόρ είναι συνώνυμος με την έννοια της κομψότητας, σε όλα τα επίπεδα, εννοείται και στους τρόπους. Τίποτα κομψό όμως δεν υπήρχε στο βίντεο που κατέγραψε τον Τζoν Γκαλιάνο, μέχρι προχθές επικεφαλής της φίρμας, να δηλώνει ανερυθρίαστα «θαυμαστής του Χίτλερ». Τηλεθεατές και χρήστες του διαδικτύου τον «απήλαυσαν» να ξερνάει ένα απίστευτο, χυδαίο και μακάβριο ρατσιστικό παραλήρημα, εναντίον μιας παρέας ανθρώπων με την οποία τσακωνόταν, εμφανώς μεθυσμένος.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς εβραϊκής καταγωγής για να νιώσει το αίμα του να παγώνει με το έμεσμα μίσους του Γκαλιάνο. Δεν χρειάζεται να είναι καν ιδιαίτερα έξυπνος για να εντοπίσει την απύθμενη ανοησία του. Σαν να μην είχε ιδέα ότι στους θαλάμους αερίων του τρίτου ράιχ -που τόσο ανοιχτά θαυμάζει- εξολοθρευόταν συστηματικά οτιδήποτε διαφορετικό ή αποκλίνον από το φυλετικά ή κοινωνικά επιβεβλημένο.
«Ηταν τύφλα», βρίσκουν να πουν οι υποστηρικτές του. «Αηδίες», λένε εδώ στην Αυστραλία, που έχουν περάσει τις ίδιες ντροπές με τον δικό τους, τον Μελ Γκίμπσον. «Ο μεθυσμένος απλώς λέει φωναχτά αυτά που κατά βάθος σκέφτεται».
«Είναι καλλιτέχνης, δεν είναι πολιτικός. Τι σημασία έχει μια βλακεία που ξεστόμισε σ' ένα καφενείο;» ρωτάνε άλλοι. Στη Γαλλία, όμως, όπου σημειώθηκε το περιστατικό, η ρατσιστική φραστική επίθεση θεωρείται ποινικό αδίκημα. Ο κύριος Γκαλιάνο, εκτός από την εξευτελιστική απόλυση, αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως έξι μήνες.
Τι κατιναριό μπορεί να κρύβεται κάτω από τα ατέλειωτα μέτρα πανάκριβων μπροκάρ;Πόση μπόχα αναδίνεται πίσω από τις παρφούμες αυτού που ονομάζουμε «υψηλή μόδα»; Ολοι μας έχουμε κατά καιρούς αναρωτηθεί. Η περίπτωση Γκαλιάνο είναι θλιβερή. Ας ελπίσουμε ότι στην ακρότητά της είναι και μεμονωμένη.
Αξίζει πάντως να σημειώσουμε την ακαριαία αντίδραση της εταιρείας Ντιορ. Δεν δίστασαν ούτε στιγμή να ξεπουπουλιάσουν επιτόπου την «κότα με τα χρυσά αβγά» της φίρμας τους, εκπαραθυρώνοντας τον Γκαλιάνο σε χρόνο-μηδέν. Δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από τον ιστορικό Οίκο. Κομψότητα, άλλωστε, δεν είναι μόνο να φοράς πανάκριβα χειροποίητα μποτίνια, αλλά και η ικανότητα να τα χρησιμοποιείς για να δίνεις εκεί που χρειάζεται μια γερή περιφρονητική κλωτσιά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου