Γράφει ο ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ
Αν δεν είμαστε διεφθαρμένοι, είμαστε ψυχασθενείς. Παρατηρώ, για παράδειγμα, πως εξοργίζονται όλοι για τη μη τήρηση του αντικαπνιστικού νόμου. Όμως ακριβώς οι ίδιοι άνθρωποι δεν έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα όταν δεν τηρούνται οι νόμοι για τις απεργίες, τα διόδια, τη δημιουργία χώρων ταφής απορριμμάτων, την καταραμένη εύρυθμη λειτουργία του κράτους.
Επίσης δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά εσχάτως ασχολούμαστε περισσότερο με τον νόμο για το κάπνισμα και τις τιμές των διοδίων παρά με το πόρισμα για τη Siemens, που ως σκάνδαλο πάει για ταφή όχι στην Κερατέα, αλλά στα θεμέλια του Κοινοβουλίου, παρέα με τα υπόλοιπα.
Γι' αυτό και υπάρχουν στιγμές που απορώ αν ο πολιτικός κόσμος ντρέπεται ή απλώς συμπεριφέρεται με ήθη υποκόσμου. Ας πούμε, ο πρωθυπουργός έχει συναίσθηση της αντανάκλασης που έχουν όλα αυτά στην κοινή γνώμη; Έχει αντιληφθεί ότι από τους υπευθύνους των σκανδάλων μέχρι τον τελευταίο φοροφυγά υπάρχουν εξαιρετικές προσωπικότητες προς παραδειγματισμό; Αρκεί να τους βάλεις στο κλουβί και να τους δείχνεις σαν εξωτικό πουλί.
Οι παλαιότεροι στον χώρο του πολιτισμού θα ενθυμούνται, ελπίζω, την Άντζυ Σαμίου να εμφανίζεται μέσα σε κλουβί στα «Σόδομα» και να ερμηνεύει το αξέχαστο «Εκεί που καίγομαι πολύ θέλω να νιώσω το φιλί, κάν' το κορμί μου να μιλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά». Πιο ψηλά. Ένα κλουβί κρεμασμένο κάπου στο Σύνταγμα. Και η κρίση θα τελείωνε με πάρτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου